Sacred Geometry 3 jest muzyką duchowego wyzwolenia, w pełni symetryczną, odpowiadającą siedmiu głównym ośrodkom energii (tzw. ćakrom) zlokalizowanym w różnych miejscach naszego ciała. Ostatnia jak na razie część trylogii zainicjowanej przez inter-galaktycznego guru Daevida Allena (Gong) i muzyka ukrywającego się pod pseudonimem Micro Cosmic ponawia nieziemską podróż do najwyższego punktu wszechświata. Przy okazji znakomicie nastraja i działa antyseptycznie na wszelkie muzyczne drobnoustroje mogące się przypadkiem przedostać z eteru do państwa progresywnych uszu.

Sacred Geometry 3 jest wyrazem artystycznej dojrzałości wyrażonej za pomocą dronów stanowiących fundament wszystkich siedmiu połączonych w jedną całość kompozycji upiększonych idyllicznymi harmoniami glissand, dźwiękami harfy celtyckiej oraz syntezatorowymi confetti. Gdy dodamy do tego górujący nad wszystkim flet i zmiksowany tuwiński śpiew alikwotowy otrzymamy super hipnotyczny efekt bez najmniejszej potrzeby użycia tradycyjnego wahadełka.

Ten rodzaj muzyki jest często określany mianem psychedelic ambient. Jego ślady odnajdujemy już w starszych kompozycjach The Beatles (''Within You Without You''), Pink Floyd (''The Main Theme''), Popol Vuh (Affenstunde), a zwłaszcza także na ostatnim krążku trylogii grupy Gong z 1974 roku zatytułowanej Radio Gnome Invisible. To właśnie na niej, a dokładnie na płycie You, Allen rezygnując z zawiłych piosenek w stylu dada na rzecz kosmicznych kolaży dźwiękowych osiągnął mniej ekscentryczne brzmienie zespołu. Od tamtej pory You działało inspirująco na takich artystów jak The Orb, Steve Hillage czy Ozric Tentacles. Ale chyba najbardziej You zainspirowała samego Allena, który w 1985 roku nagrał pierwszy ambientowy album 7 Drones: A Theory of Drones (wydany na nośniku cyfrowym 20 lat później), na którym enigmatyczny lider grupy Gong poświęcił znacznie więcej uwagi niż dotychczas gitarowym glissandom i dudniącym dronom.

Cykl Sacred Geometry jest kontynuacją pięknej tradycji pieszczenia gitary elektrycznej metalowym piórkiem czyli tzw. gliss technique. Wśród zaproszonych gości do udziału w nagraniach serii trzech płyt spółki Daevid Allen & Mikrokozmik znaleźli się m.in.: Gilli Smyth (kosmiczny szept), Jade (harfa, flet), Peter Davidian (sitar), Dharma Dave (elektronicznie modyfikowane cymbały Santor), Graham Clark (skrzypce), Soolaba (sitar i tampura). Bogate instrumentarium w dużym stopniu przyczyniło się do powstania niesłychanie ciekawej flow music urozmaiconej o ciepłe akustyczne brzmienia.

Sacred Geometry 3 jak i dwie wcześniejsze stanowią koncepcyjną całość i nie sposób je oceniać poza kontekstem tego szczególnego rodzaju muzyki otoczenia jakim niewątpliwie jest psychedelic ambient. Nie mniej relaksująca od kąpieli bąbelkowej, Sacred Geometry 3 szczególnie zasługuje na uwagę ze strony wielbicieli sączących się leniwie nutek, w jakie opływają One Who Whispers Cipher, The Maria Dimension Legendary Pink Dots, 22 Meanings Daevida Allena i Harry'ego Williamsona czy It's All A Dream Gilli Smyth. Zamiast dłużej porównywać niech po prostu popłynie muzyka, za sprawą której być może w końcu doznamy uskrzydlenia i ujrzymy pod własnym brzuchem białe wierzchołki Himalajów.

P.S.
Spragnionych wrażeń audiowizualnych o szerokim psychodelicznym spektrum odsyłam do wyśmienitego koncertowego, parareligijnego wydarzenia sprzed pięciu lat Daevid Allen and the Glissando Guitar Orchestra wydanego na płycie DVD przez Dakini Records w 2008 roku. Wydawnictwo przedstawia The Seven Initiations of Zero z udziałem kilkunastu uznanych gitarzystów pod dyrekcją Micro Cosmique.