Consciousness Removal Project — Tacit

Consciousness Removal Project to jednoosobowy projekt muzyczny pochodzący z Finlandii. Jego jedynym oficjalnym członkiem jest Antti Loponen, który odpowiada nie tylko za tworzenie kompozycji, tekstów i aranżacji, ale także grę na większości instrumentów oraz produkcję nagrań. W cztery lata od rozpoczęcia działalności, czyli od 2008 roku, Consciousness Removal Project w osobie Antti Loponena przy wsparciu zaprzyjaźnionych muzyków, może prezentować swoje dokonania także na koncertach.

 

Nie wiem na czym polega fenomen jednoosobowych projektów, ale zawsze kiedy dowiaduję się, że za daną muzyczną opowieścią stoi tylko jeden człowiek, to automatycznie zyskuje ona dodatkowe punkty w moich oczach (uszach). Wiem, że często w takim przypadku przymykam oko (uchu) na drobne nieścisłości i niedociągnięcia i bardziej skupiam się na przekazie i odbiorze twórczości jako całości, spychając na dalszy plan stronę techniczną. W przypadku Consciousness Removal Project nie ma takiej potrzeby, bo muzyka serwowana przez Antti Loponena to naprawdę przemyślany i świetnie zaaranżowany kawałek muzyki.

 

Consciousness Removal Project ma na swoim koncie kilka mniejszych i większych wydawnictw, które gatunkowo prześlizgują się przez gatunki takie jak post-metal i sludge, w których jednak nie brakuje sekcji smyczkowych, delikatnych linii melodycznych, czystych wokaliz i rozwiązań elektronicznych. Przez długi czas te mocniejsze momenty były stroną dominującą, jednak ten stan rzeczy zmienił się za sprawą najnowszego wydawnictwa tego projektu – płyty Tacit.

 

Tacit to muzyczna historia o wiedzy ukrytej (ang. tacit knowledge), czyli o wiedzy wykorzystywanej w codziennym życiu, której istotą nie do końca można określić. Zatem mowa bardziej o potencjale i zachowaniach podświadomych niż o wiedzy, którą można przelać na papier lub przekazać w innej formie. Co ciekawe, tajemnicze dźwięki sączące się z tego wydawnictwa, stanowią idealną pożywkę dla tego typu rozważań. Rozbudowane, powolne, post-metalowe konstrukcje i to mocniejsze granie znane chociażby z Do You Ever Think It's The End Of The World? zepchnięto na bok. Zdecydowanie więcej tu rozwiązań ambientowych, swobodnych melodii i swoistego rozmarzenia. Już sam początek zaskakuje i zwiastuje muzyczne zmiany. Utwór Colossus I: Legacy to piękna miniatura, w której dużą rolę odgrywa saksofon. Cieszy mnie, że coraz częściej instrumenty dęte drewniane mają możliwość pokazać swoją klasę w muzyce tego typu. Więcej przykładów wykorzystania ich możliwości nie trzeba wcale daleko szukać, wystarczy sięgnąć po najnowsze wydawnictwo Finów z Betrayal at Bespin. Równie pięknie rozpoczyna się druga kompozycja – Mercurial. Tu z kolei na delikatnym, elektronicznym tle położono prostą, ale naprawdę udaną partię gitary, która czaruje. Takich rozwiązań można tu znaleźć więcej i to one stanowią o wartości tego krążka, są świetnym urozmaiceniem w historii twórczości projektu. Nie znaczy to jednak, że nie pojawiają się tu mocniejsze akcenty. Wręcz przeciwnie! Choć należy podkreślić delikatną, elektroniczną część tego wydawnictwa, to zaznaczyć należy również to, że ta muzyczna historia, to niezwykle namiętny romans wspomnianych przeze mnie rozwiązań z post-metalową, pierwotną naturą projektu. Odnosi się wrażenie, że Tacit miało zawierać więcej ambientowych manewrów, może wyłącznie takie elementy, ale ostatecznie trochę to nie wyszło, bo górę wzięło przyzwyczajenie, a nieoczekiwany efekt jest nie tylko satysfakcjonujący, ale naprawdę wart większej uwagi. W związku z tym tu i ówdzie usłyszymy również intensywne, majestatyczne bębnienie (Colossus III: Deadlock), gitarową ścianę dźwięku (Colossus II: Thrashing), brzęczący bas (Lost Mnemonics) i zagęszczenie klimatu.

 

Oddzielną kwestią są wokale. Te pojawiały się we wcześniejszych dokonaniach Consciousness Removal Project i to w różnych odsłonach: damskich, męskich, czystych, mocnych jako growl lub jako krzyki. Trzeba przyznać, że był to jeden z mocniej eksploatowanych elementów. Jednak przy konstruowaniu poszczególnych kompozycji na płytę Tacit, wypełnianiu tła brzęczeniem gitar, motywami ambientowymi, usilne unikanie ciszy, wywołało brak miejsca na ten element. Jedyny fragment, w którym pozwolono sobie na nawiązanie do partii wokalnych z poprzednich wydawnictw, jest utwór kończący krążek The Known Unknown, który nie tylko muzycznie, ale i tekstowo podsumowuje to wydawnictwo.

 

We cached our lives behind the wall of glass
The memories decayed
Now what remains is all the things we do in tacit ways.

 

Tacit od Consciousness Removal Project to mroczna, eteryczna podróż w kierunku hipnotycznych, nieznanych rejonów podświadomości, gdzie czaić się mogą najeżone wytwory naszej wyobraźni. Muzyczna fuzja talentu, pomysłów i bezkompromisowych rozwiązań nasiąkniętych masą post-metalowych wpływów oraz zagrywek rodem z dokonań Sunn O))) czy Ulver.