ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
Recenzje albumów w serwisie ArtRock.pl
Recenzja albumu Camel ─ Pressure Points w serwisie ArtRock.pl

Camel — Pressure Points

 
wydawnictwo: Decca-Deram 1984
 
1. Pressure Points (7:17)
2. Drafted (3:51)
3. Captured (3:02)
4. Lies (5:16)
5. Sasquatch (4:09)
6. West Berlin (5:19)
7. Fingertips (4:48)
8. Wait (4:28)
9. Rhayader (2:29)
10. Rhayader Goes To Town (6:05)
 
Całkowity czas: 46:51
skład:
- Andy Latimer / guitar, flute, vocal ; - Colin Bass / bass, vocal ; - Ton Scherpenzeel / lead keyboards ; - Christopher Rainbow / vocal, keyboards ; - Richie Close / keyboards ; - Paul Burgess / drums, percussion WITH:
- Mel Collins / sax ; - Pete Bardens / organ
Album w ocenie czytelników:
Oceń album:

Pokaż szczegóły oceny
Beznadziejny album, nie da się go nawet wysłuchać.
,0
Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
,0
Album słaby, nie broni się jako całość.
,0
Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
,0
Album jakich wiele, poprawny.
,1
Dobra, godna uwagi produkcja.
,0
Więcej niż dobry, zasługujący na uwagę album.
,2
Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
,7
Absolutnie wspaniały i porywający album.
,1
Arcydzieło.
,1

Łącznie 12, ocena: Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
 
 
Brak oceny
Ocena: * Bez oceny
28.04.2011
(Recenzent)

Camel — Pressure Points

Piątek z wielbłądem, czyli 40 lat minęło.

Nie lubię tej płyty. I nawet nie za to, co na niej jest, ale za to czego na niej nie ma. Po pierwsze nie ma sensu. I co lepszych fragmentów koncertu, który odbył się 11 maja 1984 roku w Hammersmith Odeon.
To tak jakby wziąć na przykład „Ojca Chrzestnego” skrócić o połowę, wywalając najlepsze sceny i powiedzieć – Macie i się cieszcie. Może i bym się cieszył, gdyby nie to, że akurat ja najpierw pooglądałem sobie video „Pressure Points”, które zrobiło na mnie potężne wrażenie, a dopiero jakiś czas później posłuchałem płyty. Nie było „Long Goodbyes”, „Stationary Traveller”, „Lady Fantasy” i „Cloak And Dagger Man”, czyli czterech najlepszych utworów z „Pressure Points” w wersji obrazkowej. Byłem zupełnie zdegustowany – to ma być uczciwa płyta koncertowa? Z takiego koncertu? Eeee. Porażka.

Trudno powiedzieć, co powodowało decydentami Dekki, że wykastrowali taki znakomity występ. W każdym razie firma zmieniała właściciela, oraz repertuar, przestawiając się na muzykę klasyczną i prawdę mówiąc taki Camel nie był wysoko na liście ich priorytetów. Nie wiem kto i w jak pijanym widzie powybierał utwory na płytę, bo nie jestem w stanie znaleźć tu jakiejkolwiek myśli przewodniej. Układ utworów jest bez sensu, dramaturgii w porównaniu z kasetą VHS nie ma tu żadnej.

Jeżeli ktoś kiedyś znajdzie jednopłytowe „Pressure Points” – odradzam zakup. W 2009 roku Estoteric Records wydało wersję dwupłytową i to warto mieć. Zawiera ona cały materiał z kasety (i DVD) „Pressure Points”, oczywiście bez „In The Arms of Dancing Frauleins”.

I żeby była jasność – muzyka z tego koncertu jest znakomita, a moje zastrzeżenia dotyczą tylko spraw edytorskich.

Za tydzień będzie… nic nie będzie, bo idę na urlop. Za dwa tygodnie „Dust And Dreams”, czyli Camel na nowej drodze życie.
 

Wydanie Esoteric Records 2009:

Disc 1:
1. Pressure Points (7:18)
2. Drafted (3:50)
3. Captured (3:03)
4. Lies (5:11)
5. Refugee (3:48)
6. Vopos (5:49)
7. Stationary Traveller (5:16)
8. West Berlin (5:18)
9. Fingertips (4:40)

Total Time 44:13

Disc 2:
1. Sasquatch (4:06)
2. Wait (4:21)
3. Cloak and Dagger Man (4:04)
4. Long Goodbyes (6:45)
5. Rhayader (2:29)
6. Rhayader Goes to Town (6:28)
7. Lady Fantasy (12:41)

Total Time 40:54"
 

 
Słuchaj nas na Spotify
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.