Anathema — Resonance
wydawnictwo:
Peaceville Records 2001
01 - Scars Of The Old Stream 02 - Everwake 03 - J`ai Fait Une Promesse 04 - Alone 05 - Far Away (Acoustic) 06 - Eternoty (Part II) 07 - Eternity (Part III) (Acoustic) 08 - Better Off Dead 09 - One Of The Few 10 - Inner Silence 11 - Goodbye Cruel World 12 - Destiny 13 - The Silent Enigma (Orchestral) 14 - Angelica (Live) 15 – Horses 16 – Hope (video enhanced track)
Całkowity czas: 50:16
skład:
różnie
różnie
Beznadziejny album, nie da się go
nawet wysłuchać.
★★★★★★★★★★,0
★★★★★★★★★★,0
Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
★★★★★★★★★★,0
★★★★★★★★★★,0
Album słaby, nie broni się jako całość.
★★★★★★★★★★,1
★★★★★★★★★★,1
Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
★★★★★★★★★★,1
★★★★★★★★★★,1
Album jakich wiele, poprawny.
★★★★★★★★★★,0
★★★★★★★★★★,0
Dobra, godna uwagi produkcja.
★★★★★★★★★★,0
★★★★★★★★★★,0
Więcej niż dobry, zasługujący na uwagę album.
★★★★★★★★★★,3
★★★★★★★★★★,3
Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
★★★★★★★★★★,5
★★★★★★★★★★,5
Absolutnie wspaniały i porywający album.
★★★★★★★★★★,3
★★★★★★★★★★,3
Arcydzieło.
★★★★★★★★★★,2
★★★★★★★★★★,2
Łącznie 15, ocena: Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
Najchętniej czytani
★★★★★★★★★★
Ocena:
7 Więcej niż dobry, zasługujący na uwagę album.
23.11.2006
(Recenzent)
Anathema — Resonance
Coś ostatnio mam szczęście do recenzowania składanek. Różnie to bywa. Zazwyczaj odkładam takowe na półkę dobrze nie posłuchawszy, albo w ogóle omijam z daleka koszyk w sklepie, gdzie je wyłożono. Chyba, że … na płycie znajdują się jakieś rarytasy, a ja po takowe z wielką chęcią sięgam.
Anathema. Resonance.
Resonance – jak jej młodsza siostra opisana tu – z założenia miała być płytą przekrojową, taką z największymi przebojami. Ale, jak to zwykle bywa z założeniami, zmieniają się szybciej niż pogoda przepowiadana przez naszą telewizję. I całe szczęście, bo inaczej umarlibyśmy z nudów.
Na Resonance umieszczono znaczną część nagrań Anathemy, do których nie sposób było dotąd dotrzeć. Wszelkiego rodzaju bonusy, nagrania z jakichś składanek i takie tam różne wygibasy, co to fanów przyprawiały o palpitację serca samą tylko tęsknotą i marzeniem by je posiadać. No i spisali się chłopaki.
Mamy tu zatem wspaniałe, wyciszone nagrania delikatnie brzmiącego zespołu (akustyka i smyczki) okraszone wspaniałym zwiewnym kobiecym wokalem. Jest – bo jakżeby inaczej – Eternity part 2, z niezapomnianą partią gitary na początku – po prostu klasyka artrocka. Długie melodyjne solo i pięknie brzmiące instrumenty klawiszowe. Miodzio. Jest Eternity part 3 – ech, ten przejmujący śpiew Vincenta i gdzieś tam w tle pobrzmiewające gitary akustyczne. Dreszcze na plecach i strach bijący z ciemnego korytarza. Cudo.
Jest wreszcie orkiestrowa wersja Silent Enigma. Znakomicie zaaranżowane nagranie, swobodny, wyciszony początek, narastająca kulminacja i finał, z rozmachem, jak u XIX wiecznych mistrzów romantyzmu.
I jeszcze parę kawałków by tu warto wymienić. Jak choćby znakomicie brzmiące wersje One Of The Few oraz Goodbye Cruel World z repertuaru Pink Floyd.
Płyta warta poznania. Bez dwóch zdań, polecam.
Pozostałe recenzje autora
Chopin, Fryderyk
Piano Concertos No. 1 & 2
Marillion
Seasons End Live At The Marillion Weekend 2009
Allman Brothers Band, The
At Filmore East
Thievery Corporation
The Cosmic GAme
A Perfect Circle
Thirteenth Step
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.