ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
Recenzje albumów w serwisie ArtRock.pl
Recenzja albumu The Rides ─ Can't Get Enough w serwisie ArtRock.pl

The Rides — Can't Get Enough

 
wydawnictwo: Mascot Records 2013
dystrybucja: Mystic
 
1. Roadhouse 5:06
2. That's A Pretty Good Love 2:51
3. Don't Want Lies 4:41
4. Search And Destroy 2:28
5. Can't Get Enough Of Loving You 6:13
6. Honey Bee 7:17
7. Rockin' In The Free World 6:09
8. Talk To Me Baby 3:46
9. Only Teardrops Fall 4:53
10. Word Game 4:46
 
Całkowity czas: 47:53
skład:
Stephen Stills
Kenny Wayne Shepherd
Barry Goldberg
Album w ocenie czytelników:
Oceń album:

Pokaż szczegóły oceny
Beznadziejny album, nie da się go nawet wysłuchać.
,0
Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
,0
Album słaby, nie broni się jako całość.
,0
Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
,0
Album jakich wiele, poprawny.
,0
Dobra, godna uwagi produkcja.
,1
Więcej niż dobry, zasługujący na uwagę album.
,0
Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
,0
Absolutnie wspaniały i porywający album.
,2
Arcydzieło.
,0

Łącznie 3, ocena: Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
 
 
Ocena: 6 Dobra, godna uwagi produkcja.
29.09.2013
(Recenzent)

The Rides — Can't Get Enough

Niedzielny, jesienny już wieczór, a w odtwarzaczu kręci się jedna z ciekawszych nowości na scenie bluesowej. Pod niewiele mówiącą okazjonalnemu słuchaczowi tego gatunku nazwą The Rides, kryje się niezwykłe trio. Dwaj giganci: Stephen Stills i Barry Goldberg oraz ich nie mniej utalentowany, młodszy kolega, gitarzysta Kenny Wayne Shepherd. Przy okazji takich kolaboracji zawsze pojawia się pytanie o przyczynę ich powstania. Tym razem Stephen Stills chciał podobno przywołać klimat z czasów Super Session (1968).  Zaowocowało to płytą Can't Get Enough.

Album ten pełen jest bardzo klasycznych blues-rockowych kawałków, które zadowolą wszystkich fanów gatunku. Czasami jesteśmy uwodzeni klimatem ("Don't Want Lies", "Only Teardrops Fall"). Niekiedy jest bardziej skocznie i dynamicznie ("That's a Pretty Good Love", czy "Talk to Me Baby"). Panowie sięgnęli też po utwory nagrane lata temu. O ile ich wersja "Rockin' in the Free World" nie zaskakuje, o tyle "Search and Destroy" The Stooges w ujęciu bluesowym może się podobać. Bardzo ciekawie brzmi też "Honey Bee", gdzie do głosu dochodzą klawisze, które są trochę zaniedbywane w pozostałych utworach. Najlepiej brzmi jednak rozpędzony "Word Game" oraz tytułowy "Can't Get Enough" ze świetną gitarową solówką i kobiecymi chórkami w tle.

Twórcy Can't Get Enough od początku do końca "mówią" słuchaczowi, że nic nie muszą udowadniać, a grają dla czystej przyjemności ze wspólnego tworzenia muzyki. Sięgają po sprawdzone środki, ale robią to perfekcyjnie. Na płycie nie ma fałszywych dźwięków, nudnych momentów, a co najważniejsze, całość jest doskonała pod względem warsztatowym. Super Session naszych czasów na pewno to nie jest, ale ci, którzy cenią szczerość i wierność bluesowej tradycji będą usatysfakcjonowani. 

Szóstka z plusem, bo jest to album warty uwagi, ale niespecjalnie zaskakujący i wciągający.

 
Słuchaj nas na Spotify
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.