Eisbrecher — Antikörper (Limited Edition)

Niemiecka formacja powstała w 2002 roku z inicjatywy Alexxa i Noel Pixa. Jest to coś pomiędzy Rammstein, Gothminister a nowoczesnym elektro. Trzeba przyznać, że po pierwszym albumie (który nie zdobył wielu dobrych ocen) udało im się podnieść poziom. Nie na tyle by uznać grupę za wybitną (oczywiście biorąc pod uwagę stylistykę muzyczną), jednak słucha się tego całkiem przyjemnie i raz na kilka tygodniu album ten ląduje w moim odtwarzaczu. Jest to ciekawa, rytmiczna muzyka o całkiem dobrej konstrukcji. Minusem są teksty, które o ile nie przeszkadzają dla nie znających niemieckiego, to po wstępnym nawet przetłumaczeniu powodują uśmiech politowania. Choć, może odtwarzane w salach tanecznych, gdzie techno, elektro i ecstasy łączą się ze sobą, nie mają aż tak wielkiego znaczenia. Wokalista dysponuje słabiutkim w porównaniu z wokalistą Rammstein (Till Lindemann) czy wspomnianym również Gothminister (Gothminister).

Ich bete zu Gott dass es nie endet
Dass dein Feuer mich ewig blendet
Ich vermiss dich zähle jede Sekunde
Ohne deine Gnade geh ich zugrunde

Następujący zaraz po nim Phosphor jest najbliższy stylistyce Gothminister. Mocne dark-gothic-electro z odrobinami psychodelii. Kein Mitleid – to jawne i co najgorsze słabiutkie zerżnięcie dokonań Rammstein i Kraftwerk - oj nie postarali się panowie, nie postarali. Mimo wszystko z czystym sumieniem polecam album jako odskocznię od zaawansowanych i zagmatwanych struktur muzycznych.