Michael Schenker: drugi singiel zapowiadający album „My Years with UFO”
- The Dumplings Orkiestra w Klubie Stodoła
- TesseracT na dwóch koncertach w Polsce!
- Terror na jedynym koncercie w Polsce
- Nowy singiel Pinn Dropp. Premiera już na Ostrów Rock Festival!
- God Is An Astronaut z nowym albumem we wrześniu i polskimi koncertami już za chwilę
- Helmet na dwóch koncertach w naszym kraju
- Integrity i Eyes na dwóch koncertach w Polsce
- Palaye Royale wracają do Polski na trzy koncerty
- Trzy koncerty Cynic coraz bliżej
- The Omnific już w sierpniu w Polsce
BLUE OCTOBER, DAYTIME TV, Warszawa, Proxima, 11.05.2023
Po czterech latach, pochodząca z Teksasu, amerykańska grupa Blue October powróciła do Polski…
Poprzednim razem też byli w Warszawie i również w niewielkiej Proximie. W 2019 roku Justin Furstenfeld był zachwycony gorącym przyjęciem polskiej publiczności i warszawski koncert nazywał najlepszym na trasie, podziwiając pasję zgromadzonych fanów. Byłem na tym występie i kończąc zeń relację napisałem: wiem, że to już oklepany frazes powtarzany przez artystów, ale Furstenfeld powiedział (z ręką na sercu), że do nas wrócą. I naprawdę mu wierzę. Nie pomyliłem się…
Wczoraj, w stołecznym grodzie, było chyba jeszcze piękniej. Proxima wydawała się zdecydowanie bardziej zatłoczona a atmosfera jeszcze bardziej gorąca. Zaś sam lider Blue October mówił „kocham” polskiej publiczności niezliczoną ilość razy. Artyści wrócili z dość istotną zmianą w składzie. Wówczas, nowym gitarowym nabytkiem był Will Knaak - tym razem wiosło dzierżyła filigranowa i ujmująco kobieca Sus Vasquez, która dołączyła do grupy w ubiegłym roku.
Trwający nieco ponad półtorej godziny set miał przekrojowy charakter, choć dominowały w nim kompozycje z dwóch ostatnich albumów, Spinning the Truth Around i This Is What I Live For. Z tego pierwszego wybrzmiały między innymi Shut Up I Want You to Love Me Back, Spinning the Truth Around i The Kitchen Drawer, zaś z drugiego Fight for Love, The Way I Used to Love You, This Is What I Live For czy wreszcie ultra przebojowe Oh My My, wyklaskane rytmicznie przez zebranych. Z kolei już pierwszy gitarowy riff Say It wywołał wręcz ekstatyczny entuzjazm wśród zebranych. Z innych momentów warto wspomnieć o przejmującym wykonaniu Hate Me oraz akustycznym The Weatherman/The Worry List, które pojawiło się już w bisach. Trudno też pominąć szaleńczą, pełną zabawy, skoczną wersję Italian Radio, z kapitalnymi figurami skrzypcowymi Ryana Delahoussaye’a, przenoszącymi wszystkich w czasy Dzikiego Zachodu. Ciekawym momentem koncertu było wykonanie utworu James, pokazującego bardziej mroczne i cięższe oblicze Blue October.
Koncert zakończyło rozpędzone I Hope You're Happy. I szkoda tylko, że podczas wyciszonego, niezwykle osobistego finału, jeden z uczestników wydarzenia najzwyczajniej nie uszanował świetnej atmosfery koncertu. Podziwiam Furstenfelda, że nie przerwał w pewnym momencie utworu.
Przed gwiazdą wieczoru półgodzinny set dała formacja Daytime TV prezentująca przyjemne, pop rockowe numery z zapadającymi w pamięć refrenami, dobrze wprowadzając w nastrój tego udanego wieczoru.
kolejne koncerty
