Guitar Zet to świeży projekt złożony wszak z mających już spore doświadczenie muzyków, znanych choćby z formacji Arlon, czy Disperse. Mózgiem projektu jest gitarzysta Arkadiusz Zuzmak, kompozytor wszystkich utworów. Album promowany jest swoistą światowością, bo za produkcję płyty odpowiada znany z DGM sam Simone Mularoni, mający za sobą współpracę między innymi z Symphony X, Redemption, czy Ray’em Alderem. A to nie wszystko, bo gościnnie na płycie pojawił się były klawiszowiec Deam Theater i Planet X, Derek Sherinian.

I przyznam otwarcie, że to wszystko słychać. Soczystą produkcję i świetne brzmienie [bębny brzmią mocno… DreamTheaterowo:)]. A cztery kompozycje, w których pojawia się Sherinian (Water, Galloping Fun, Rocket Blues, Morning Rain) mają jakość i czuć w nich muzyka.

Powiedzmy od razu, to płyta instrumentalna, zatem nie dla fanów poszukujących łatwych piosenek z refrenami. Z drugiej strony, to rzecz bardzo atrakcyjna i zgrabnie podana. Przede wszystkim nie ma dłużyzn. Czterdzieści minut i wpisanych weń jedenaście niedługich numerów. Te, mimo swojej zwartości, mają wielowątkowy charakter. Dostajemy w nich zmiany tempa, klimatu i melodyki. Jednym słowem, jest progresywne, w bardziej tradycyjnym tego słowa znaczeniu. Oczywiście króluje gitara, czasami w riffowym, innym razem w wirtuozerskim, solowym wydaniu. Raz pachnie progresywnym metalem, innym razem hard rockiem, czy wreszcie blues rockiem i… country!

Najfajniejsze jest jednak to, że na płycie czuć fajny balans między nośną melodyjnością a technicznością poszczególnych form muzycznych. Odbiorca nie ma poczucia chwalenia się przez artystów swoją biegłością po gryfie, czy klawiszach. Słychać w tym raczej radochę z grania doświadczonych już wszak muzyków. Najlepiej to oczywiście widać w Rocket Blues i Rodeo, choć to akurat średnio reprezentacyjne dla całości materiału kawałki. Trudno tu cokolwiek wyróżniać, gdyż album jest po prostu dobry i równy, jednak zwrócę uwagę na niezwykle udany utwór tytułowy Time is Coming z unisonami trochę w stylu Wishbone Ash i pięknie balladujące Morning Rain oraz Air Ballad, które dają tej płycie sporo wytchnienia.

Time is Coming to album dla miłośników instrumentalnego proga, ale też wielbicieli gitarowych wirtuozów w stylu Petrucciego, czy Vaia. Do tego ubrany w ładną szatę graficzną. Warto spróbować!