FatherSon, czyli Ryszard Kramarski z synem w nowym projekcie

Lider Millenium, Ryszard Kramarski, zapowiada na styczeń przyszłego roku debiutancki album swojego nowego studyjnego projektu, w którym łączy siły ze swoim synem, Michałem. Oddajmy głos szefowi...

» więcej informacji...

» więcej informacji...

LEPROUS

- 01.02 - Warszawa

ELUVEITIE + INFECTED RAIN + AD INFINITUM

- 04.02 - Kraków

THE HALO EFFECT + PAIN + BLOODRED HOURGLASS

- 09.02 - Warszawa

BULLET FOR MY VALENTINE + TRIVIUM + ORBIT CULTURE

- 21.02 - Gliwice

TARJA TURUNEN & MARKO HIETALA

- 01.03 - Warszawa

- 02.03 - Kraków

- 03.03 - Wrocław

DIRKSCHNEIDER

- 06.03 - Kraków

- 07.03 - Warszawa

LEAVES’ EYES + NORTHTALE + CATALYST CRIME

- 19.03 - Kraków

- 20.03 - Gdańsk

- 21.03 - Warszawa

» więcej dat ...

STEVE HACKETT Genesis Greats, Lambs Highlights And Solo 2025

02.05.2014

ARTUR ROJEK, PATRICK THE PAN, Warszawa, Palladium, 23.04.2014

Nowe oblicze Artura Rojka

Kiedy w muzycznym świecie rozprzestrzeniła się wiadomość, że Artur Rojek odłącza się od składu Myslovitz, a ten pod niezmienioną nazwą będzie kontynuować działalność z nowym wokalistą, to nie byłem w stanie zobrazować sobie, jak to wszystko ma teraz funkcjonować. Dopiero po czasie, przy okazji koncertu Artura, mogę z całą stanowczością egoistycznie stwierdzić, że jestem zadowolony z takiego obrotu sprawy. W innym wypadku ten niezwykły wieczór z zaskakującym zestawem utworów nie miałby racji bytu, a tak z czystym sumieniem mogę dołączyć kolejne, unikalne fotografie do mojego albumu koncertowych wspomnień.

Jako pierwszy na scenie potrafił się Piotr Madej wraz z koncertowym składem Patrick the Pan. Sam projekt zasługuje na uwagę. W grudniu 2012 w przestrzeni portalu Marka Zuckerbega zaczęło rozprzestrzeniać się zaproszenie do wydarzenia 'Nagrałem płytę. Chcesz posłuchać?'. Chodziło o materiał zamknięty w formie albumu Something of an End, który pomimo tego, że został zarejestrowany w warunkach domowych, to robił ogromne wrażenie. Szczęśliwie udało mi obserwować rozwój całej otoczki wokół Patrick the Pan, czego zwieńczeniem była trasa z Arturem Rojkiem. Piotr Madej z zespołem wykorzystali swoją szansę i wypadli bardzo dobrze. Pojawiły się okrojone, akustyczne kompozycje, które czarowały klimatem i niezwykłym nastrojem, który przypadł do gustu zgromadzonym w Palladium odbiorcom muzycznych emocji. Mogę przyczepić się wyłącznie do dwóch elementów tego występu. Przede wszystkim był zdecydowanie zbyt krótki. Kiedy w końcu udało mi się na żywo doświadczyć muzyki Patryka Patelni, to chciałbym jej więcej i więcej, co niestety będę musiał odłożyć na inną okazję, bo po około trzydziestu pięciu minutach Piotr z kolegami opuścili scenę. Po drugie występ muzyków z Krakowa przypomniał mi jedną z wypowiedzi animowanego Jokera, który stwierdził, że jeśli nie zrozumiesz żartu, to jego wytłumaczenie nie spowoduje, że nagle wybuchniesz śmiechem. W związku z tym od lat uważam, że tłumaczenie, o czym jest dany utwór, jest po prostu słabym rozwiązaniem i na szczęście niewielkim - choć jednak - koncertowym zgrzytem.

Artur Rojek również pokazał się z bardzo dobrej strony. Materiał ze Składam się z ciągłych powtórzeń rewelacyjnie wypadł na żywo i to zarówno w kontekście bardziej spokojnych kompozycji pokroju Lato '76, czy Kot i Pelikan, jak i dynamicznych utworów. Nie zabrakło też świetnych niespodzianek. Tuż po zakończeniu części poświęconej promocji solowego debiutu Artura, pojawiły się starsze kompozycje z repertuaru Myslovitz i Lenny Valentino. Nieoczekiwanie nadarzyła się okazja do usłyszenia Trujących Kwiatów, Domu, czy wyrywającego odbiorcę z butów wykonania Good Day My Angel. Dwukrotnie rozbrzmiała także Beksa, którą najpierw Artur wykonał wraz z zespołem, a następnie w składzie uzupełnionym o dziecięcy chórek. Kolejny raz dała o sobie znać wrodzona skromność Rojka, który w charakterystyczny dla siebie sposób nie radził sobie z konferansjerką, co całemu koncertowi dodawało specyficznego uroku. Na pochwałę zasługuje także oprawa koncertu. Uwagę przykuwały dobrze zaplanowane i świetnie zrealizowane oświetlenie z wielkimi inicjałami Artura na czele. Klub pękał w szwach, rozbrzmiały bisy, ale nawet po ostatnim dźwięku nikt nie kwapił się do wyjścia wciąż licząc na więcej. Trudno o lepszą rekomendację koncertu.

Ten środowy wieczór w warszawskim Palladium dostarczył wielu niezapomnianych emocji. Świetnie wypadł Patrick the Pan w akustycznym secie nostalgicznych wycinków z krążka Something of an End. Zaprezentowane prześwity nowego materiału wcale nie prezentowały się gorzej. Jednak zdecydowaną gwiazdą wieczoru był Artur Rojek, który w rewelacyjnej grze świateł, dla pękającego w szwach klubu, w niezwykle emocjonalny sposób odegrał nie tylko Składam się z ciągłych powtórzeń, ale i starsze kompozycje, których nie miałem okazji wcześniej usłyszeć na żywo. Kończę wklejać zdjęcia do wspomnianego na początku albumu, jednak przezornie zostawiam jeszcze trochę miejsca na kolejne występy Artura. Kto nie był, niech żałuje!

kolejne koncerty

• Najlepsze albumy roku 2013 według redaktorów Artrock.pl

• Dokształt koncertowy. Wyniki zaliczenia i omówienie pytań.

• Karmazynowy Październik - 10 najważniejszych utworów King Crimson wg redakcji artrock.pl

• Prawdopodobnie najpopularniejsi Ormianie świata (i ich sprawa)

• 10 najlepszych (zdaniem redakcji ArtRocka) utworów Pink Floyd

• Świetne zespoły, dobre piwo, przyjazna atmosfera - festiwalowe lato w Czechach

• Oblicza Milesa albo Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde

• Ten jeden najważniejszy utwór: subiektywny wybór naszej redakcji

• Muzyczne podsumowanie roku 2012 według redaktorów ArtRock.pl

• Mocno subiektywne podsumowanie niezależnych wydawnictw 2012 roku