Serja Tankiana nikomu przedstawiać nie trzeba. Wokalista i współzałożyciel System Of A Down od kilku lat prowadzi karierę solową – pełną sukcesów, spełniającą go jako muzyka. Główną osią tej działalności są trzy mocne albumy o stylistyce bliskiej tej, którą znamy z Systemu. Serj jest jednak artystą ciągle poszukującym i w 2010 po raz pierwszy zbliżył się do muzyki klasycznej wydając koncertówkę z przearanżowanymi utworami z debiutu Elect The Dead. W moim odczuciu był to niezbyt udany zabieg (kawałki mieszczące się na oryginalnym albumie były po prostu zbyt słabe, aby próbować je jeszcze przerzucić na całą orkiestrę). Mimo tego Serj postanowił dalej w tę formułę brnąć, ale tym razem zmobilizował swoje wszystkie artystyczne siły. W efekcie powstała symfonia (!!!) o wdzięcznym tytule Orca.
Tekst nie jest recenzjÄ… pÅ‚yty, wiÄ™c nie bÄ™dÄ™ zgÅ‚Ä™biaÅ‚ (na razie) szczegóÅ‚ów, ale warto zwrócić uwagÄ™ na fakt, że trasa promujÄ…ca dzieÅ‚o ma miejsce tylko w Europie. Podobno w USA taka muzyka siÄ™ nie sprzedaje. Do Polski Tankian zawitaÅ‚ na dwa koncerty. Pierwszy z nich odbyÅ‚ siÄ™ w warszawskiej Sali Kongresowej.
Wiem, że wiele osób uważa, że romans rocka z klasykÄ… to szczyt chaÅ‚tury, ale trzeba przyznać, że czasami sÄ… to romanse niezwykle namiÄ™tne i peÅ‚ne pasji. W przypadku Serja temperatura jest raczej umiarkowana. Jak wspomniaÅ‚em materiaÅ‚ z Elect The Dead Symphony nie wzbudziÅ‚ we mnie szczególnie pozytywnych emocji, a koncepcja setlisty na trasÄ™ promujÄ…cÄ… OrkÄ™ powodowaÅ‚a, że musiaÅ‚em wysÅ‚uchać prawie caÅ‚ego albumu przedzielanego kolejnymi częściami symfonii.
Jak wiÄ™c wypadÅ‚a Orka, którÄ… zagraÅ‚a Tankianowi orkiestra Polskiej Filcharmonii BaÅ‚tyckiej? MuszÄ™ przyznać, że wzglÄ™dnie nieźle. Muzycznie jest to dzieÅ‚o bardzo ciekawe, które na szczęście nie jest przesadnie patetyczne. Kolejne części sÄ… spójne (dlatego nie widzÄ™ sensu w dzieleniu ich podczas koncertu), a dźwiÄ™ki bardzo umiejÄ™tnie kreujÄ… w umyÅ›le sÅ‚uchacza przeróżne historie. Tym samym Orca spokojnie mogÅ‚aby być Å›cieżkÄ… dźwiÄ™kowÄ… do filmu. W zwiÄ…zku z tym zabrakÅ‚o mi w Sali Kongresowej ekranu z jakimiÅ› ciekawymi animacjami, które byÅ‚yby dobrym uzupeÅ‚nieniem muzyki.
ZupeÅ‚nie inaczej niż ja muzyczne oczekiwania rozÅ‚ożyÅ‚y siÄ™ u wiÄ™kszoÅ›ci koncertowego audytorium. Widzowie potraktowali OrkÄ™ i orkiestrÄ™ jako interesujÄ…cy, ale raczej zbÄ™dny dodatek do gwiazdy wieczoru. Można byÅ‚o to szczególnie odczuć w momencie, gdy artysta powracaÅ‚ po wykonaniu danej części symfonii. Brawa byÅ‚y znacznie intensywniejsze niż te, którymi nagrodzona zostaÅ‚a chwilÄ™ wczeÅ›niej orkiestra. Zasadniczy set zwieÅ„czyÅ‚ hicior Empty Walls, Serj wyszedÅ‚ jeszcze na krótki bis i pożegnaÅ‚ siÄ™ z fanami.
NaprawdÄ™ trudno powiedzieć coÅ› szczególnego o warszawskim koncercie. Z jednej strony Serj ma fenomenalny gÅ‚os, który zostaÅ‚ jeszcze mocniej podkreÅ›lony przez niezbyt wyszukane aranżacje orkiestrowe. Z drugiej, z rockmana nie da siÄ™ zrobić sztywnej gwiazdy klasyki i to byÅ‚o widać. Próby przeÅ‚amywania konwencji trÄ…ciÅ‚y czasem lekkim kiczem, ale na szczęście byÅ‚y też momenty (chociażby czytanie poematy „Borders Are”), gdy emocje przeszywaÅ‚y od stóp do gÅ‚ów.
Fajnie, że zobaczyliÅ›my kolejny raz w Polsce Serja Tankiana, który jest niezwykle ciekawym i pozytywnym czÅ‚owiekiem. Nikt nie mógÅ‚ mieć jednak wÄ…tpliwoÅ›ci, że zarówno on, jak i publiczność lepiej bawili siÄ™ podczas koncertu System Of A Down w Å‚ódzkiej Atlas Arenie, niż w piÄ…tkowy wieczór.