Maciej Meller i Tim Orders zapraszają: Live After Zenith w Sosnowcu
- Amenra zagra w Warszawie i Krakowie
- D.R.I. na dwóch koncertach w Polsce
- Evergrey za tydzień w Polsce. Sprawdź czasówkę wydarzenia!
- Mystery od piątku w Polsce!
- Siena Root na żywo w Polsce powróci do rockowych korzeni
- Jedyny tegoroczny koncert Moonrise już 7 grudnia
- Nowy singiel Romana Walczaka już dostępny
- Progresja zaprasza na koncert Tides From Nebula i In2Elements
- Helloween będzie celebrować 40-lecie w katowickim Spodku!
- Sabaton wróci do Polski, by dać metalową lekcję historii!
Serj Tankian, Sala Kongresowa, Warszawa, 11.10.2013
Serja Tankiana nikomu przedstawiać nie trzeba. Wokalista i współzałożyciel System Of A Down od kilku lat prowadzi karierę solową – pełną sukcesów, spełniającą go jako muzyka. Główną osią tej działalności są trzy mocne albumy o stylistyce bliskiej tej, którą znamy z Systemu. Serj jest jednak artystą ciągle poszukującym i w 2010 po raz pierwszy zbliżył się do muzyki klasycznej wydając koncertówkę z przearanżowanymi utworami z debiutu Elect The Dead. W moim odczuciu był to niezbyt udany zabieg (kawałki mieszczące się na oryginalnym albumie były po prostu zbyt słabe, aby próbować je jeszcze przerzucić na całą orkiestrę). Mimo tego Serj postanowił dalej w tę formułę brnąć, ale tym razem zmobilizował swoje wszystkie artystyczne siły. W efekcie powstała symfonia (!!!) o wdzięcznym tytule Orca.
Tekst nie jest recenzją płyty, więc nie będę zgłębiał (na razie) szczegółów, ale warto zwrócić uwagę na fakt, że trasa promująca dzieło ma miejsce tylko w Europie. Podobno w USA taka muzyka się nie sprzedaje. Do Polski Tankian zawitał na dwa koncerty. Pierwszy z nich odbył się w warszawskiej Sali Kongresowej.
Wiem, że wiele osób uważa, że romans rocka z klasyką to szczyt chałtury, ale trzeba przyznać, że czasami są to romanse niezwykle namiętne i pełne pasji. W przypadku Serja temperatura jest raczej umiarkowana. Jak wspomniałem materiał z Elect The Dead Symphony nie wzbudził we mnie szczególnie pozytywnych emocji, a koncepcja setlisty na trasę promującą Orkę powodowała, że musiałem wysłuchać prawie całego albumu przedzielanego kolejnymi częściami symfonii.
Jak więc wypadła Orka, którą zagrała Tankianowi orkiestra Polskiej Filcharmonii Bałtyckiej? Muszę przyznać, że względnie nieźle. Muzycznie jest to dzieło bardzo ciekawe, które na szczęście nie jest przesadnie patetyczne. Kolejne części są spójne (dlatego nie widzę sensu w dzieleniu ich podczas koncertu), a dźwięki bardzo umiejętnie kreują w umyśle słuchacza przeróżne historie. Tym samym Orca spokojnie mogłaby być ścieżką dźwiękową do filmu. W związku z tym zabrakło mi w Sali Kongresowej ekranu z jakimiś ciekawymi animacjami, które byłyby dobrym uzupełnieniem muzyki.
Zupełnie inaczej niż ja muzyczne oczekiwania rozłożyły się u większości koncertowego audytorium. Widzowie potraktowali Orkę i orkiestrę jako interesujący, ale raczej zbędny dodatek do gwiazdy wieczoru. Można było to szczególnie odczuć w momencie, gdy artysta powracał po wykonaniu danej części symfonii. Brawa były znacznie intensywniejsze niż te, którymi nagrodzona została chwilę wcześniej orkiestra. Zasadniczy set zwieńczył hicior Empty Walls, Serj wyszedł jeszcze na krótki bis i pożegnał się z fanami.
Naprawdę trudno powiedzieć coś szczególnego o warszawskim koncercie. Z jednej strony Serj ma fenomenalny głos, który został jeszcze mocniej podkreślony przez niezbyt wyszukane aranżacje orkiestrowe. Z drugiej, z rockmana nie da się zrobić sztywnej gwiazdy klasyki i to było widać. Próby przełamywania konwencji trąciły czasem lekkim kiczem, ale na szczęście były też momenty (chociażby czytanie poematy „Borders Are”), gdy emocje przeszywały od stóp do głów.
Fajnie, że zobaczyliśmy kolejny raz w Polsce Serja Tankiana, który jest niezwykle ciekawym i pozytywnym człowiekiem. Nikt nie mógł mieć jednak wątpliwości, że zarówno on, jak i publiczność lepiej bawili się podczas koncertu System Of A Down w łódzkiej Atlas Arenie, niż w piątkowy wieczór.
Zdjęcia:
kolejne koncerty
