Smash Into Pieces na dwóch koncertach w Polsce
- Do "Silesian Noise" z Mastodon dołączają Obituary, Kylesa i Owls Woods Graves!
- "Motocultor Across Europe Tour 2026" w krakowskim klubie Studio
- Oczyszczenie przez smutek? A.A. Williams w Polsce!
- Iron Maiden zagra w Polsce
- Jean-Michel Jarre zapowiada koncertowe wydawnictwo „Live In Bratislava”.
- KWOON w październiku w Polsce
- BOKKA powraca. “On Your Side” – pierwszy krok w biały mrok!
- Metallica zagra w przyszłym roku w Chorzowie
- Zobacz nowy teledysk Withn Temptation
- Ukazała się EP-ka grupy Moonrise
O.R.K., TRIPLE M, Kraków, Klub Gwarek, 19.05.2025
Ten rok jest naprawdę wyjątkowy, jeśli chodzi o muzyczne wydarzenia — zarówno te małe, jak i duże. Kolejnym koncertem, który zrobił na mnie duże wrażenie, był występ supergrupy O.R.k., która ponownie pojawiła się w naszym kraju, tym razem już z pełnoprawnym, pełnym setem...
Ich ostatniego koncertu na Summer Fog Festivalu kilka lat temu nie miałem okazji zobaczyć, jednak opinie zasłyszane od muzycznych kolegów i przyjaciół były zróżnicowane. Dlatego też z pewną dozą niepewności szedłem na ten koncert, który odbył się w niedużym, lecz przeżywającym ostatnio renesans, klubie Gwarek w Krakowie.
Wszelkie wątpliwości rozwiały się już na samym początku występu. To, jak świetnie zgranym kolektywem jest ta czwórka wybitnych muzyków, udowodnił ten nieco ponad 90-minutowy koncert w poniedziałkowy wieczór. Dla tych, którzy mogą nie znać O.R.k - to formacja, w której skład wchodzą: Colin Edwin (znany z Porcupine Tree), mistrz perkusji Pat Mastelotto (King Crimson), świetny gitarzysta Carmelo Pipitone oraz rewelacyjny wokalista LEF (Lorenzo Esposito Fornasari). Zespół przyjechał do Polski ze świeżo wydanym, piątym albumem “Firehose of Falsehoods”, który stanowił trzon setlisty (zabrakło jedynie “Beyond Reach”). Ten album zawiera tyle świetnych kompozycji, że na żywo zabrzmiały one jeszcze lepiej niż w wersjach studyjnych. Nie mogłem przejść obojętnie obok wspaniałego wykonania “16000 Days”, najdłuższej kompozycji “Dive In”, czy “Mask Becomes the Face”. Szczególnie muszę tu wspomnieć o wokalu LEF’a — jest fantastyczny. Jego głos (i wygląd) mocno kojarzy się z nieodżałowanym Chrisem Cornellem. I nie traktuję tego jako zarzut, a raczej jako swoisty zbieg okoliczności — szczególnie, że niedawno obchodziliśmy 8. rocznicę jego śmierci. Ten koncert można było momentami odebrać jak hołd dla Cornella. W głosie Lorenzo słyszałem także Jima Morrisona oraz — co może zaskoczyć — “naszego” Pawła Małaszyńskiego. Momentami naprawdę kradł całe show. Instrumentaliści absolutnie nie pozostawali w tyle. Solówki Pata, głęboki bas Colina i tłuste riffy Carmelo pokazały, że mamy do czynienia z doskonale naoliwioną muzyczną maszyną. Mimo to, to wokalista był moim największym odkryciem tego wieczoru.
Poza utworami z nowej płyty, pojawiły się też kompozycje z wcześniejszych albumów zespołu, m.in. moje ulubione “As I Leave” czy głębokie “Kneel to Nothing”. Cały koncert był znakomity i z czystym sumieniem mogę polecić ich muzykę, jak i nowy album, wszystkim fanom progresywnych dźwięków oraz zachęcić do śledzenia zespołu i uczestnictwa w ich kolejnych koncertach, które — jak zapewniali ze sceny zarówno Pat Mastelotto, jak i Colin Edwin — z pewnością jeszcze nastąpią.
Występ gwiazdy wieczoru poprzedził premierowy (tak, dobrze czytacie!) koncert krakowskiego tria Triple M. Panowie Michał, Mateusz i Michał zagrali brawurowy, instrumentalny set, pełen eksperymentalnych brzmień. A że lubię takie “sprinty po gryfie” przy akompaniamencie sekcji rytmicznej, z zainteresowaniem będę obserwować ich dalszy rozwój i trzymam kciuki za przyszłość zespołu.
Na koniec — kilka słów o samym klubie Gwarek. Była to dopiero moja druga wizyta, ale akustyka tego miejsca jest rewelacyjna, jak na jego rozmiar. To niepozorny klub, ale z doskonałym dźwiękiem. Jestem pewien, że jeszcze nieraz wrócę tam na koncert.
Tekst i zdjęcia: Michał "Angelus" Majewski [Maj Music]
Zdjęcia:
kolejne koncerty
