LIZARD, TIM ORDERS, Przeciszów, Dom Kultury, 18.02.2024

Ale o ile kolega Mariusz przedstawił w swojej relacji z wydarzenia w kinie Kinomaxx oraz w Teatrze w Inowrocławiu z poprzedniego dnia, to tu zostawił pole do uzupełnienia dla sekcji dolnośląskiej. Postanowiliśmy wykorzystać tę lukę do zaprezentowania niedzielnego koncertu i opisania coś więcej o występie gwiazdy obu wieczorów.

Koncert rozpoczął się od sekstetu ze Śląska, bo w takim składzie zawitał Tim Orders do Przeciszowa. Zespół dostał także wsparcie siódmego muzyka z czwartą gitarą w utworze „O wszystkim co ważne” z debiutującego właśnie albumu pod tym samym tytułem. Tą osobą był Maciej Meller, gitarzysta Riverside, współtwórca Quidam oraz wydawnictwa Farna Records, który gościnnie wziął udział w nagraniu tego utworu. Krzysztofa Borka i jego aksamitny głos już można było podziwiać przy okazji Zenithowych wydawnictw, ale także krótkiej mini-trasy koncertowej pod szyldem "Life after Zenith" wiosną 2023 roku. Podczas tych koncertów wcielił się w rolę wokalisty i gitarzysty swojej macierzystej formacji, z którą dosyć szczelnie wypełnili scenę domu kultury. Występ trwał godzinę. Zespół zaprezentował na przemian kompozycje z debiutu oraz drugiego wydawnictwa zespołu, które można było nabyć zaraz po występie na stoisku Farny. Było to spokojniejsze, gitarowe granie, bardziej melancholijne i mocno kontrastujące z bielskimi dinozaurami. Zainteresowanych muzyką Tim Orders zachęcam do przeczytania recenzji obydwóch wydawnictw piórem Mariusza Danielaka.

Po 20 minutach na scenie zainstalował się nasz jubilat, który obchodzi w tym roku 35. rocznicę swojej działalności. 35 lat to już szmat czasu, choć mogło by się wydawać, że to raptem mrugnięcie. Ciągle w pamięci mam ich koncert w Wągrowcu w ramach Symfonicznych Nocy w 1997 roku, kiedy to był zespół świeżo po debiucie albumu „W Galerii Czasu”. Dzisiaj to 6 długogrających albumów, w których zamiast na ilość twórcy postawili na solidną dawkę muzyki. To także krótka EP „Trochę żółci trochę więcej bieli” i 3 koncerty o bootlegowym charakterze. Zespół Lizard jeszcze się nie dorobił pełnowymiarowego albumu koncertowego. Ale to także seria remasterowanych wydawnictw, gdzie do kompletu brakuje tylko „Psychopulsu”. Dlaczego je wymieniłem? Ponieważ formacja zaprezentowała zebranemu audytorium przekrój przez pięć z tych albumów, EP oraz singla. Co więcej, frontman Damian Bydliński perfekcyjnie utrzymał formę i skalę tonacji przechodząc przez poszczególne utwory z wydanych na przestrzeni tych 27 lat albumów. Bo tyle właśnie minęło od pojawienia się debiutanckiego „W Galerii Czasu”, który ukazał się 5 stycznia 1997 roku [Psychopuls 1 / Spam #4 / Test pilota Pirxa / fragment Half-Live / Ogród przeznaczenia / Autoportret  / Psychopuls 2 / Master&M: Chapter 1 a na bis zagrali intro do Opowieści z karczochowego lasu oraz finał  Mistrza i Małgorzaty:  Chapter 4 / Chapter 5].

Perfekcja wykonania, zwinność i lekkość, z jaką zespół podszedł do materiału i rewelacyjna forma na scenie. Ale gdyby tylko zrobiono użytek z kamer, które były rozstawione przy scenie, to zespół mógłby się pochwalić rewelacyjną formą i kapitalnym materiałem na jakimś oficjalnym widawnictwie video.  

Każdy ich występ to solidna dawka muzyki, dobrana i odegrana z dużą pieczołowitością. Każdy koncert to solidne wydarzenie muzyczne, a jest ich niestety mało. Zwłaszcza tych pełnowymiarowych, w których zespół może zaprezentować szerszy wahlarz kompozycji ze swojego bogatego repertuaru.  Zespół zapowiedział ze sceny jeszcze dwie informacje – będzie dodatkowy remaster, ja tu liczę właśnie na Psychopuls oraz te 3 bootlegi koncertowe, ale będzie także większa trasa – i tu trzymam ich za słowo.

Po koncercie jeszcze udało się zdobyć plakat i podpisy muzyków na pamiątkę, zgarnąć dwa ostatnie kubeczki ze stoiska oraz cyknąć to zdjęcie całego składu występującego tego wieczoru.