WITHIN TEMPTATION, ANNISOKAY, BLIND8, Łódź, Atlas Arena, 25.10.2024

Mimo że byli u nas całkiem niedawno, w grudniu 2022 roku, w ramach wspólnej z Evanescence, imponującej trasy „Worlds Collide Tour”, to jednak łódzka sala zapełniła się bardzo pięknie. Tym razem artyści przybyli do Polski promować ostatni album Bleed Out. Niezwykle mocny, epicki, szczery i cudnie melodyjny. Dla mnie ich najlepszy, dlatego musiałem ich wreszcie zobaczyć.

I nie zawiodłem się, szczególnie samym początkiem koncertu, kiedy artyści odpalili po kolei pięć, chyba najpiękniejszych, numerów z tej płyty (We Go to War, Bleed Out, Ritual, Don't Pray for Me, Wireless). A to nie było wszystko, bo potem wybrzmiało praktycznie „samo znane”, prawdziwe the best off zwieńczone podczas bisów złowieszczym Our Solemn Hour (ależ tam były animacje w tle!) i nieśmiertelnym Mother Earth. A przecież i to nie jest największym majstersztykiem tej trasy. Wszak podczas występu na łódzkiej scenie pojawili się wyjątkowi goście. Najpierw Alex Yarmak, ukraiński muzyk, inżynier dźwięku, wokalista i producent muzyczny, który w kwietniu tego roku nagrał z zespołem opowiadający o wojnie w Ukrainie utwór A Fool's Parade, z którego wszystkie zarobione pieniądze zostaną przeznaczone na pomoc dla Ukrainy w trakcie trwania rosyjskiej inwazji. I ta kapitalna piosenka, z duetem Sharon den Adel z Yarmakiem, wybrzmiała, podobnie jak krótka przemowa Alexa po jej wykonaniu.

Jeszcze bardziej wyczekiwanym gościem zdawała się być Tarja Turunen, niegdyś związana z Nightwish, dziś fantastycznie rozwijająca swoją solową karierę. Po entuzjazmie zebranych i ilości podnoszonych smartfonów, gdy wychodziła na scenę, widać było jak wielu na nią czekało, a może i tylko dla nie przyszło. Pojawiła się w trzech kompozycjach. Oczywiście w The Promise, tworząc w nim kapitalne unisona w wysokich rejestrach razem z Sharon. Do tego porywająco wypadły z nią I Feel Immortal (wszak to jej utwór) i Paradise (What About Us?) już w sekcji bisów. Między obiema paniami widoczna była chemia i to nie tylko wokalna. Obie też fantastycznie wyglądały w swoich scenicznych kreacjach.

Nie stwierdzę nic odkrywczego, gdy napiszę, że występowi towarzyszyła imponująca produkcja z ekspansywnymi światłami, wybuchającymi słupami dymów i niezwykle bogatymi animacjami w tle. Myślę, że formacja była bardzo zadowolona z wizyty u nas a ciepłe słowa wobec polskiej publiczności często padające z ust Sharon nie były tylko kurtuazją.

Przed gwiazdą wieczoru pojawiły się dwie formacje. Niemiecka Annisokay, na której występ czekałem równie niecierpliwie, jak na koncert Within Temptation. Oglądałem ich pierwszy raz dokładnie rok temu w warszawskiej Proximie, gdy jako headliner promowali swoją EP-kę, Abyss Pt I. Lubię ich z tego wydawnictwa, pełnego ciężkiego, ale i ekstremalnie nośnego metalcore’a. I tutaj, wśród ośmiu zagranych kawałków, aż pięć poleciało właśnie z tej EP-ki (Into the Abyss, Throne of the Sunset, Ultraviolet, Human i Calamity). System rozwaliło ultra przebojowe… Ultraviolet, ale głównymi momentami występu było wspólne wykonania Like a Parasite z Sharon den Adel i ich cover Linkin Park, One Step Closer. Był to też dla mnie najlepiej brzmiący koncert tego wieczoru, czego nie mogę powiedzieć o Ukraińcach z Blind8, których wysiłek szedł, jak przysłowiowa para w gwizdek, bo słabe brzmienie stępiło moc ich niedługiego, dwudziestominutowego występu.