GWIAZDY INO - ROCK FESTIVAL 2014

IQ - PrapoczÄ…tki IQ datujÄ… siÄ™ jeszcze na lata 70. ubiegÅ‚ego stulecia, kiedy to trzech mÅ‚odych mieszkaÅ„ców Zjednoczonego Królestwa (Mike Holmes, Niall Hayden, Kevin Sharp) postanowiÅ‚o wspólnie razem pomuzykować pod nazwÄ… The Lens. Do skÅ‚adu szybko "wskoczyÅ‚" wokalista Peter Nicholls. Podobnie, jak w przypadku tysiÄ™cy innych grup dziaÅ‚ajÄ…cych w UK, The Lens nigdy nie wyszedÅ‚ poza salÄ™ prób i nie daÅ‚ siÄ™ poznać szerszej publicznoÅ›ci. PrzeÅ‚om nastÄ…piÅ‚ w 1981 roku. Jeden ze wspólnych znajomych - klawiszowiec Martin Orford zaproponowaÅ‚ wspóÅ‚pracÄ™ muzykom. Nowy klawiszowiec, nowe pomysÅ‚y i nowa nazwa. IQ (Intelligence Quotient - iloraz inteligencji) to chwytliwy szyld dla aspirujÄ…cego zespoÅ‚u. Po uzupeÅ‚nieniu skÅ‚adu o sekcjÄ™ rytmicznÄ… (Tim Esau/Paul Cook), IQ zaczęło nagrywać pierwszy materiaÅ‚ (kaseta Seven Stories Into Eight). Dalej historia potoczyÅ‚a siÄ™ niemalże jak z pÅ‚atka. Sukces komercyjny Marillion, niezÅ‚y debiutancki materiaÅ‚ demo sprawiÅ‚y, że zespóÅ‚ trafiÅ‚ pod skrzydÅ‚a wytwórni The Major Records. Pierwszy "prawdziwy" materiaÅ‚ zawarty na albumie Tales From the Lush Attic spodobaÅ‚ siÄ™ fanom progresywnego rocka  spod znaku Genesis. Dużo dojrzalszy album The Wake ugruntowaÅ‚ popularność zespoÅ‚u. Grupa stawaÅ‚a siÄ™ coraz bardziej rozpoznawalna (acz nie tak sÅ‚awna jak Marillion), a wspólna trasa z Wishone Ash pozwoliÅ‚a dotrzeć do nowych fanów.

ZespóÅ‚ nabraÅ‚ scenicznej pewnoÅ›ci, wszystko ukÅ‚adaÅ‚o siÄ™ naprawdÄ™ dobrze aż do chwili, kiedy Peter Nicholls opuÅ›ciÅ‚ (w dość niejasnych okolicznoÅ›ciach) zespóÅ‚ (zaÅ‚ożyÅ‚ formacjÄ™ Niadem's Ghost), a IQ "na gwaÅ‚t" musiaÅ‚o szukać zastÄ™pstwa. W miejsce Nichollsa zwerbowali Paula L. Menela. Po tych zawirowaniach personalnych, muzycy ponownie weszli do studia i zarejestrowali - nieco bardziej komercyjny - Nomzamo (1987). Dwa lata później, wydali - utrzymany w podobnej stylistyce - Are You Sitting Comfortably i wyruszyli w trasÄ™ z bardzo popularnymi wówczas Mike and The Mechanics.

Lata 90. to dla IQ okres kolejnych zmian personalnych, czÄ™sto zaskakujÄ…cych i niespodziewanych. ChwilowÄ… przerwÄ™ w dziaÅ‚alnoÅ›ci muzycy powetowali sobie wydaniem skÅ‚adankowego albumu J'ai Pollette D'arnu oraz zaÅ‚ożeniem swojej wÅ‚asnej wytwórni Giant Electric Pea. Do skÅ‚adu doÅ‚Ä…czyÅ‚ nowy basista - John Jowitt i powróciÅ‚ Peter Nicholls. Wydany już z nimi w skÅ‚adzie album Ever zostaÅ‚ zasÅ‚użenie entuzjastycznie przyjÄ™ty przez fanów oraz prasÄ™ muzycznÄ…. Znakomite recenzje, bardzo dobrze przyjÄ™ta trasa koncertowa (udokumentowana albumem Forever Live) spowodowaÅ‚y, że IQ przeżywaÅ‚o renesans popularnoÅ›ci. Muzycy podnieÅ›li sobie jeszcze wyżej poprzeczkÄ™. Wydanie w 1997 roku podwójnego albumu Subterranea byÅ‚o prawdziwym tour de force zespoÅ‚u. TowarzyszÄ…ca wydaniu pÅ‚yty trasa koncertowa przebiÅ‚a wszystko, co dotychczas IQ prezentowaÅ‚o na scenie. Wizualizacje, lasery, specjalnie zaprojektowane Å›wiatÅ‚a zÅ‚ożyÅ‚y siÄ™ na wyjÄ…tkowoÅ›c prezentacji scenicznej formacji.

Po kilku latach wydawania skÅ‚adanek, materiaÅ‚u archiwalnego, muzycy IQ na powrót zawitali do studia nagraniowego. W 2001 roku ukazaÅ‚a siÄ™ pÅ‚yta The Seventh House. Rok później zespóÅ‚ wyruszyÅ‚ w jubileuszowÄ… trasÄ™ z okazji dwudziestolecia dziaÅ‚alnoÅ›ci. Jej podsumowaniem byÅ‚o DVD IQ20 - The Twentieth Anniversary Show. IQ nie odpuszczaÅ‚o i w 2004 roku nagraÅ‚o kolejny - znów udany - album studyjny Dark Matter.

Druga część dekady to niestety znów okres roszad personalnych. ZespóÅ‚ opuÅ›ciÅ‚ najpierw Paul Cook, a w 2007 roku Martin Oxford. Wreszcie w nowym skÅ‚adzie, w maju 2009 roku grupa wydaÅ‚a nieźle przyjÄ™ty album Frequency. W 2011 skÅ‚ad formacji ulegÅ‚ kolejnym przetasowaniom, ale tym razem powróciÅ‚a do niemal oryginalnego, najlepszego skÅ‚adu (zabrakÅ‚o tylko Orforda). W maju 2014 roku ukaże siÄ™ jedenasty już album - i pierwszy po piÄ™cioletniej przerwie - zatytuÅ‚owany The Road of Bones, a jego wydaniu towarzyszyć bÄ™dÄ… wystÄ™py na żywo zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i Europie. Jednym z nich bÄ™dzie koncert w inowrocÅ‚awskim "Teatrze Letnim". 

Skład zespołu:

Paul Cook - perkusja
Neil Durant - instrumenty
Tim Esau - gitara basowa
Michael Holmes - gitara, instrumenty klawiszowe
Peter Nicholls

Wybrana dyskografia:

Albumy studyjne:
Seven Stories Into Eight (kaseta) (1982)
Tales From The Lush Attic (1983)
The Wake (1985)
Nomzamo (1987)
Are You Sitting Comfortably? (1989)
Ever (1993)
Subterranea (1997)
The Seventh House (2000)
Dark Matter (2004)
Frequency (2009)
The Road Of Bones (2014)

Albumy koncertowe (wybór):
Living Proof (Live) (1986)
J'ai Pollette D'arnu (1991)
Forever Live (1996)
Subterranea: The Concert (2000)
The Archive Collection: IQ20 (2003)
The Wake In Concert (2010)
The Archive Collection: IQ30 (2012)

Albumy kompilacyjne (wybór):
Nine In A Pond Is Here (1985)
Seven Stories Into Ninety Eight (1998)

HAKEN - Dla wielu miÅ‚oÅ›ników progresywnego metalu to Brytyjczycy stanowiÄ… obecnie awangardÄ™ gatunku. Nie Dream Theater, Fates Warning czy Vanden Plas, ale wÅ‚aÅ›nie muzycy Haken stanowiÄ… o wspóÅ‚czesnym, innowacyjnym obliczu tego stylu. Pomimo krótkiej historii (zespóÅ‚ powstaÅ‚ w 2007 roku) oraz skromnej dyskografii (zaledwie trzy peÅ‚noprawne albumy) Haken staÅ‚ siÄ™ zjawiskiem na progresywnej scenie. Perfekcyjny warsztat muzyczny, niespotykana wirtuozeria cechujÄ… tysiÄ…ce zespoÅ‚ów zainspirowanych karierÄ… i osiÄ…gniÄ™ciami Dream Theater. Niewiele z nich oprócz bajecznych umiejÄ™tnoÅ›ci technicznych jest w stanie zaproponować coÅ› wiÄ™cej - prawdziwy artyzm i autentyczność. W tym wydawaÅ‚oby siÄ™ "skostniaÅ‚ym" gatumku niewiele jest szans na zmianÄ™. A jednak - Haken przez wielu zostaÅ‚ nazwany "zbawcami progresywnego metalu". Czy sÅ‚usznie? Upychanie niesztampowej twórczoÅ›ci Brytyjczyków w progmetalowej przegródce jest nieco krzywdzÄ…ce. Muzykom nie sÄ… rzecz jasna obce inspiracje Dream Theater, jednak bardziej pociÄ…ga ich jazz/fusion spod znaku Mahavishnu Orchestra. ZespóÅ‚ na swoich pÅ‚ytach pokazuje, jak spojrzeć na znane, progmetalowe/progresywne motywy w nowym Å›wietle. Haken to radość grania, to uczucia, emocje oraz znakomite, wyrafinowane dźwiÄ™ki okraszone niesamowitym warsztatem. Brzmienie zespoÅ‚u nie sprowadza siÄ™ tylko do matematycznych niuansów rytmicznych i niemiÅ‚osiernego Å‚ojenia w gitary. Jest to peÅ‚na ciepÅ‚a, klimatu i koloru muzyka. Haken to zarazem zespóÅ‚ peÅ‚en paradoksów: ich muzyka jest wypeÅ‚niona technicznymi sztuczkami, ale wirtuozeria muzyków zespoÅ‚u sÅ‚uży melodii. Muzyka jest jednoczeÅ›nie prosta i skomplikowana. Przyjazna dla sÅ‚uchacza. Przede wszystkim jednak muzycy tej grupy sÄ… autentyczni. Nie tworzÄ… muzyki na siÅ‚Ä™, na potrzeby wytwórni, w produkcyjnym ciÄ…gu. Ta autentyczność bije od pierwszego wydawnictwa Aquarius, przez drugi album Visions aż po opus magnum zespoÅ‚u - uwielbiane zarówno przez krytyków i fanów The Mountain. Nie byÅ‚ odosobniony w opinii Mike Portnoy, który okreÅ›liÅ‚ The Mountain mianem " jednego z najlepszych albumów 2013 roku". Koncert Haken podczas "Ino-Rock Festiwal" z pewnoÅ›ciÄ… przysporzy wielu emocji oraz wrażeÅ„ festiwalowej publicznoÅ›ci.

Skład zespołu:

Ross Jennings - voc
Charles Griffiths - g
Richard Henshall - key, g
Diego Tejeida - key
Raymond Hearne - dr

Dyskografia:

Aquarius (2010)
Visions (2011)
The Mountain (2013)

NINO KATAMADZE & INSIGHT - Za wyjÄ…tkiem zespoÅ‚ów rosyjskich czy ukraiÅ„skich, przeciÄ™tny fan rocka niewiele wie na temat muzycznej sceny krajów byÅ‚ego ZSRR. A Gruzja? PeÅ‚na jest smaków, zapachów, niesamowitych krajobrazów, cudownych ludzi i niesamowitej muzyki. Prawdziwym zjawiskiem na gruziÅ„skiej scenie muzycznej jest Nino Katamadze - nie bez przyczyny nazywana gruziÅ„skÄ… Janis Joplin. Chociaż może nie? Nino Katamadze jest "muzycznym zjawiskiem", które ciężko zaklasyfikować. Muzyczna szamanka, prawdziwy wulkan energii oraz katalizator emocji. Artystka totalna. Wokalna czarodziejka z gÅ‚osem, w którym czuć gruziÅ„ski klimat, aromaty i smaki. Jej wyjÄ…tkowy gÅ‚os to muzyka duszy. Faktura jej Å›piewu jest wyjÄ…tkowa - to muzyka korzeni - aby jej sÅ‚uchać nie trzeba znać jÄ™zyka gruziÅ„skiego - liryka rozlana miÄ™dzy sÅ‚owami oraz jazzowa improwizacja to jak gÅ‚os niebios swobodny od treÅ›ci. Nino Katamadze & Insight Band to oryginalne kompozycje, emocjonalny wokal, nietypowe rozwiÄ…zania harmoniczne. Jazzowa improwizacja spotyka siÄ™ w twórczoÅ›ci Katamadze z gruziÅ„skÄ… tradycjÄ… muzycznÄ…, psychodeliÄ… i wyrafinowanym rockiem. Urodzona w gruziÅ„skiej Kobuleti Å›piewaÅ‚a na scenie już jako 4-latka. W 1990 roku dostaÅ‚a siÄ™ na studia wokalistyki Uniwersytetu w Batumi, od 2000 roku rozpoczęła profesjonalnÄ… karierÄ™ przy wspóÅ‚pracy z liderem grupy Insight Goczejem Kaczeszwilim. Jest artystkÄ… cenionÄ… nie tylko w rodzimej Gruzji, ale też w Rosji. Albumy Nino Katamadze & Insight okupujÄ… tamtejsze listy sprzedaży. W roku 2010 - na zaproszenie Bobby'ego McFerrina wzięła udziaÅ‚ w premierze opery Amerykanina zatytuÅ‚owanej Bobble, która wg zaÅ‚ożeÅ„ kompozytora miaÅ‚a stać siÄ™ "nowym otwarciem w gatunku opery". Katamadze jest bohaterkÄ… dwóch filmów dokumentalnych (The Mermaid, Insight), komponuje dla teatru oraz X muzy. Wielokrotnie nagradzana "gruziÅ„skimi Grammy" (wokalistka, osobowość, pÅ‚yta roku) staÅ‚a siÄ™ dla mieszkaÅ„ców Gruzji powodem do dumy. Po rewelacyjnie przyjÄ™tych koncertach Nino w Polsce (2010) artystka ponownie wraca, by na estradzie "Teatru Letniego" zabrać publiczność w muzycznÄ… podróż do Gruzji oraz oczarować wszystkich swoim wyjÄ…tkowym gÅ‚osem.

Skład zespołu:

Nino Katamadze - v
Goczej Kaczeszwili - g
Uczej Gugunava -bg
David Abuladze  - dr

Wybrana dyskografia:

Black (2006)
White(2006)
Blue (2008)
Red (2010)
Green (2011)
Red. Line (DVD 2011)

LIZARD - WedÅ‚ug Damiana BydliÅ„skiego - wokalisty i lidera zespoÅ‚u - twórczość bielskiego Lizard ma charakter "anty mainstreamowy". ZaÅ‚ożona w 1990 grupa od wielu lat cieszy siÄ™ sympatiÄ… nie tylko polskich fanów rocka progresywnego. Zainspirowani twórczoÅ›ciÄ… UK, Emerson Lake & Palmer, a przede wszystkim King Crimson muzycy od wielu lat budujÄ… swojÄ… pozycjÄ™ na polskim rynku muzycznym. Pierwsze lata dziaÅ‚alnoÅ›ci Lizard można nazwać "wykuwaniem siÄ™" stylu zespoÅ‚u. Ówczesny skÅ‚ad Lizard tworzyli - wokalista Damian BydliÅ„ski, gitarzysta MirosÅ‚aw Worek, klawiszowiec Andrzej Jancza, basista Janusz Tanistra oraz perkusista Mariusz Szulakowski. Wydany w 1996 roku przez wytwórniÄ™ Ars Mundi debiutancki album zespoÅ‚u W galerii czasu otrzymaÅ‚ szereg znakomitych recenzji, w nastÄ™pstwie czego Lizard zaczÄ…Å‚ koncertować zarówno w kraju, jak i w Europie. Sporym wyróżnieniem dla zespoÅ‚u byÅ‚ wystÄ™p muzyków przed katowickim koncertem super grupy Emerson Lake & Palmer. ZespóÅ‚ supportowaÅ‚ również Porcupine Tree podczas pierwszej trasy po Polsce.

BorykajÄ…ca siÄ™ z problemami finansowymi grupa, przy wsparciu fanów wydaÅ‚a w 1999 roku album koncertowy Noc żywych jaszczurów. Jak autorskie utwory Lizard odnalazÅ‚y siÄ™ miÄ™dzy klasykami King Crimson? Po przesÅ‚uchaniu okazaÅ‚o siÄ™, że fantastycznie! Rok 2001 przyniósÅ‚ zmiany w skÅ‚adzie grupy. Z Lizard rozstali siÄ™ MirosÅ‚aw Worek i Andrzej Jancza, a doÅ‚Ä…czyÅ‚ skrzypek Krzysztof Maciejowski. W 2003 roku Lizard podpisaÅ‚ kontrakt z Metal Mind Production, czego rezultatem byÅ‚o wydanie dwóch albumów w wersjach zremasterowanych oraz zawierajÄ…cych materiaÅ‚ bonusowy. Na kolejny studyjny album grupy sÅ‚uchacze czekali do 2004 roku. Psychopuls bo tym albumie mowa stanowiÅ‚ kolejny rozdziaÅ‚ w historii zespoÅ‚u. Rezultatem prawdziwego "napiÄ™cia twórczego" muzyków byÅ‚a wydana zaledwie rok później kolejna pÅ‚yta studyjna Tales From The Artichoke Wood. Historie z "karczochowego lasu" po raz kolejny pokazaÅ‚y sÅ‚uchaczowi jak ważny jest dla muzyków zespoÅ‚u King Crimson. WdziÄ™k - to sÅ‚owo najlepiej opisuje muzykÄ™ na tym albumie. Ale już nastÄ™pnym, bardziej nowatorskim (i jednoczeÅ›nie pozycjonowanym jako "niekomercyjny, niemoralny i nieprawomyÅ›lny") albumem Spam Lizard udowodniÅ‚, że jest czymÅ› wiÄ™cej niż progresywnÄ… powtórkÄ… z rozrywki.

Odrodzony Lizard powróciÅ‚ w 2013 roku albumem Master & M. Jak zabrzmiaÅ‚ Lizard A.D.2013? Czy powrót po siedmiu latach muzycznej nieobecnoÅ›ci wpÅ‚ynÄ…Å‚ na kondycjÄ™ "beskidzkiego Jaszczura"? Zainspirowana powieÅ›ciÄ… BuÅ‚hakowa (Mistrz i MaÅ‚gorzata) pÅ‚yta z pewnoÅ›ciÄ… ucieszyÅ‚a wszystkich fanów progresywnych dźwiÄ™ków. Powrót odrodzonego jak Feniks z popioÅ‚ów Jaszczura staÅ‚ siÄ™ faktem. Tym, co wyróżnia Lizard na tle reszty polskich zespoÅ‚ów to przemyÅ›lana warstwa wizualna. Jak ważne w twórczoÅ›ci bielszczan sÄ… okÅ‚adki nie trzeba nikomu tÅ‚umaczyć. Równie istotna jest warstwa tekstowa. Poetyckie teksty Damiana BydliÅ„skiego "dopowiadajÄ…" muzycznÄ… opowieść. Summa summarum - Lizard jawi siÄ™ sÅ‚uchaczowi jako zespóÅ‚ kompletny, Å›wiadomy i konsekwentny w dziaÅ‚aniu.

Skład zespołu:

Damian Bydliński - śpiew, gitara
Janusz Tanistra - gitara basowa
Mariusz Szulakowski - perkusja
Daniel Kurtyka - gitara
Paweł Fabrowicz - instrumenty klawiszowe

SOMA WHITE - PochodzÄ…ca z Trójmiasta Soma White to, jak okreÅ›lajÄ… jej czÅ‚onkowie, grupa propagujÄ…ca za pomocÄ… dźwiÄ™ków "pozytywnÄ… stronÄ™ egzystencji". Sami o sobie nie lubiÄ… dużo mówić, zdecydowanie preferujÄ…c możliwość poznania ich poprzez muzykÄ™, którÄ… tworzÄ… i wykonujÄ…. Jako cezurÄ™ rozpoczÄ™cia dziaÅ‚alnoÅ›ci Soma White, podajÄ… przeÅ‚om roku 2009 i 2010. Wydali zaledwie jeden album (18.02.2013), a już zdążyli "namieszać" w krajowym "szoÅ‚bizie". Pozytywne recenzje w prasie muzycznej, frapujÄ…ca okÅ‚adka i wydanie debiutanckiej pÅ‚yty (Soma White), ciekawe, niesztampowe kompozycje, znakomite brzmienie (za mastering odpowiadaÅ‚ wspóÅ‚pracujÄ…cy m. in.: z Pink Floyd i Fields Of The Nephilim - Andy Jackson) zÅ‚ożyÅ‚y siÄ™ na sukces zespoÅ‚u. Trudno jednak zaszufladkować muzykÄ™ tworzonÄ… przez Soma White. Spektrum zainteresowaÅ„ grupy nie koÅ„czy siÄ™ przecież na twórczoÅ›ci "wielkich progresywnego Å›wiata". W muzycznych poszukiwaniach formacji dostrzec można inspiracjÄ™ rockiem industrialnym, electro, trip-hopem, psychodeliÄ…, elektronikÄ… kojarzÄ…cÄ… siÄ™ z... Vangelisem. Nieobce jest formacji również rockowe, gitarowe "Å‚ojenie" czy postrockowe brzmienia. Z pewnoÅ›ciÄ… Soma White tworzy muzykÄ™ niezbyt Å‚atwÄ… w odbiorze, poszukujÄ…cÄ…, odlegÅ‚Ä… od mainstreamu i jednoczeÅ›nie frapujÄ…cÄ…! Jak Soma White wypadnie na żywo w "okolicznoÅ›ciach przyrody" inowrocÅ‚awskiego Teatru Letniego? Przekonacie siÄ™ 30 sierpnia 2014 roku. Dajcie siÄ™ ponieść muzyce, ciekawym melodiom tworzonym przez bardzo utalentowanych muzyków Soma White.

Skład zespołu:

Hania Żmuda - wokal i teksty
Piotr Pastwa - gitary
Paweł Wysocki - instrumenty klawiszowe
Krzysztof Szymczak - perkusja
Marek Chudzikiewicz - gitary
Andrzej Osmałek - bas

Dyskografia:

Soma White (2013)