Cztery koncerty Dire Straits Legacy już od soboty!
- Duet Smith/Kotzen zapowiada drugą płytę
- Bear McCreary da niezapomniany występ w Warszawie
- Nachtmahr na trzech koncertach w Polsce
- Łysa Góra zagra w Krakowie
- T.Love już w tę niedzielę w Klubie Studio!
- Soul Asylum zagra w Warszawie
- Zakk Wylde odegra hymny Black Sabbath na koncercie w Polsce!
- Maciej Meller i Tim Orders zapraszają: Live After Zenith w Sosnowcu
- Amenra zagra w Warszawie i Krakowie
- D.R.I. na dwóch koncertach w Polsce
The Perfect Elvis Soundtracks
strona 5 z 21
Follow That Dream
„Follow That Dream” był dziewiątym filmem z udziałem Elvisa Presley’a. Popularny piosenkarz wcielił się w nim w rolę sympatycznego i łatwowiernego Toby’ego Kwimpera podróżującego po Florydzie wraz ze swoją rodziną. Kiedy przemierzając nieotwartą jeszcze drogę kończy im się paliwo rodzina decyduje się osiedlić na pobliskiej, niezamieszkałej plaży.
Scenariusz do filmu powstał na podstawie bestsellerowej książki dziennikarza i pisarza, Richarda Powella , „Pionner Go Home”. Obok Presley’a na ekranie pojawił się m.in. doskonały hollywoodzki aktor Arthur O’Connel i Anne Helm.
Sesję nagraniową podczas której zarejestrowano piosenki wchodzące w skład ścieżki dźwiękowej zorganizowano 2 lipca 1961 roku (dzień wcześniej Elvis pojawił się na ślubie swojego przyjaciela i ochroniarza, Reda Westa) w należącym do wytwórni RCA Studio B położonym na 222 Fifth Avenue w Południowym Nashville. Do udziału w niej zaproszono grupę muzyków współpracujących z Elvisem już od kilku lat (zespół niemal w tym samym składzie pojawił się na w studiu zaledwie tydzień wcześniej, na tzw. sesji „I’m Yours” czyli tej podczas której nagrano część piosenek na longplay „Pot Luck”). Na gitarach zagrali Scotty Moore, Hank Garland i Neal Matthews (z grupy The Jordanaires), na basie Bob Moore, na bębnach D.J.Fontana i Murrey ‘Buddy’ Harman, na pianinie Floyd Cramer a na saksofonie Homer ‘Boots’ Randolph. Dodatkowe wokale zapewniła Millie Kirkham oraz kwartet The Jordanaires. Za konsoletą natomiast usiedli inżynier dźwięku Bill Porter i producent z wytwórni United Artists, Hans Salter.
W ciągu trzech godzin Elvis wraz z towarzyszącym mu zespołem zarejestrował sześć nowych piosenek: „Angel”, „Follow That Dream”, „What A Wonderful Life”, „I’m Not The Marrying Kind”, „A Whistling Tune” oraz „Sound Advice” (podobno przed nagraniem tego utworu obecni w studiu producenci musieli obiecać Presley’owi, że nigdy nie wydadzą tego nagrania na płycie ze ścieżką dźwiękową). „Pisarze z Hill&Range (firma wydawnicza, przyp.autor) dostawali scenariusze z Hollywood a my mieliśmy powiedzieć, w którym miejscu zostaną dodane piosenki. To mogło być od sześciu do dziesięciu różnych piosenek od różnych zespołów kompozytorskich, ważne żeby zapełnić wszystkie wolne miejsca w scenariuszu. To była ‘wolna amerykanka’”, wspominał w jednym z wywiadów kompozytor Ben Weisman, autor piosenki tytułowej dziewiątego obrazu z udziałem króla rock’n’rolla.
17 kwietnia 1962 roku (zaledwie tydzień po prapremierze filmu na Florydzie), wytwórnia RCA Victor skierowała do sprzedaży tzw. EPkę z czterema utworami z przebojowej i cieszącej się sporym uznaniem krytyków komedii. W skład albumu „Follow That Dream” oprócz tytułowego weszły utwory: „Angel”, „What A Wonderful Life” oraz „I’m Not The Marrying Kind”. Na wyraźną prośbę samego Elvisa z tracklisty albumu usunięto kompozycję „Sound Advice” a nagranie „A Whistling Tune” nie zostało wykorzystane ani w filmie ani na płycie ze ścieżką dźwiękową.
Płyta rozeszła się w nakładzie pięciuset tysięcy egzemplarzy. 12 maja krążek wszedł na prestiżową listę Hot 100 tygodnika Billboard rozpoczynając swoją ‘wędrówkę do szczytu’ od miejsca pięćdziesiątego ósmego. Ostatecznie album uplasował się na miejscu piętnastym. Utwór tytułowy natomiast znalazł się w zestawieniu Top 40 najczęściej granych piosenek radiowych. Jak czytamy w broszurce dołączonej do CD „Double Features: Flaming Star/Wild In The Country/Follow That Dream”, „niezwykle rzadko zdarzało się by album typu extended play mógł znajdować się na liście przebojów przeznaczonej dla tradycyjnych singli”.
Nieco mniejszą popularnością płyta „Follow That Dream” cieszyła się w Europie. Na brytyjskiej liście przebojów album uplasował się zaledwie na trzydziestym czwartym miejscu.
Czytaj na stronie: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21
Zdjęcia:
