GWIAZDY INO-ROCK FESTIVAL 2023

HERE ON EARTH

Tegoroczny festiwal Ino-Rock Festiwal rozpocznie występ katowickiego zespołu HERE ON EARTH. Grupa istnieje od 2014 roku, tworząc dźwięki z pogranicza rocka alternatywnego i rocka progresywnego. Zadebiutowali w 2015 roku EP-ką Day.One, która była przedsmakiem wydanego w następnym roku pierwszego w pełni wymiarowego albumu .In.Ellipsis.. Płyta stała się Albumem Tygodnia w internetowym radiu RockSerwis.fm, gdzie została wysoko oceniona. To przełożyło się na sukces w notowaniach listy przebojów „Czwartkowy Czart i Anioł”. Przez kilka kolejnych miesięcy utwór „Liquid Diamond Lipstick” znajdował się w TOP10. W 2018 na rynku ukazał się drugi album formacji - Thallium, a dwa lata później trzeci - Nic nam się nie należy, który zebrał wręcz entuzjastyczne recenzje: Płyta przejmująca, najlepsza w dorobku Here on Earth - komplementował na łamach “Teraz Rocka” Paweł Brzykcy.

SKŁAD ZESPOŁU:
Krzysztof Wróbel – śpiew
Przemek Nowakowski – bas, śpiew
Piotr Krasek – gitara
Dawid Czekirda – klawisze
Krzysztof Cudny – perkusja

DYSKOGRAFIA:
Day.One EP – 2015
.In.Ellipsis. – 2016
Thallium – 2018
Nic nam się nie należy – 2022

LONG DISTANCE CALLING

Zespół rozpoczął działalność w 2006r. w Münster i od razu zachwycił potężną, pełną rozmachu ścianą dźwięków i niepowtarzalną atmosferą. Niepowtarzalną tym bardziej, że pozbawioną słów - wszystkie utwory LDC były instrumentalne. Muzykom udała się jednak wielka sztuka - za pomocą samych dźwięków przekazywali prowokujące do głębokich przemyśleń treści, co czasem z trudem przychodziło wokalistom. Basista Jan Hoffman, gitarzysta Dave Jordan, perkusista Janosch Rathmer i gitarzysta Florian Funtmann po nagraniu trzech albumów: Satellite Bay (2007), Avoid The Light (2009) i Long Distance Calling (2009), w 2013 roku zdecydowali się na wielki krok i wprowadzili w swoje szeregi wokalistę Martina Fischera. Już z nim nagrali dwa kolejne albumy: The Flood Inside (2013) i Nighthawk (2014), a w 2016 jeszcze jeden Trips (tym razem z norweskim wokalistą Petterem Carlsenem), by w 2018r. powrócić do muzyki czysto instrumentalnej na Boundless. Po premierze albumu zespół starannie zaplanował kolejny krok: była nim seria niezwykłych koncertów "Seats & Sounds", które odbyły się w prestiżowych salach z wyłącznie siedzącymi miejscami. Wszystkie zostały dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, zarówno od strony muzycznej, jak i wizualnej, a rejestracja jednego z nich w Kuklturkirche Altona w Hamburgu ukazała się jako Stummfilm - Live From Hamburg. Jak powiedzieli potem członkowie zespołu: "To jedno z najważniejszych wydawnictw w naszej karierze. Stojąc na scenie, czuliśmy się jak podczas podróży w czasie. Było to niepowtarzalne przeżycie i z pewnością początek nowego rozdziału w naszej karierze". W 2020 roku, pomimo braku możliwości ruszenia w trasę, zespół wydał siódmy i jak dotąd najbardziej absorbujący album How Do We Want To Live?. Skomplikowane, ale głęboko satysfakcjonujące koncepcyjne dzieło, ukazuje trwającą ekspansję brzmienia Long Distance Calling, w wyniku czego zyskał szerokie uznanie. Nie mogąc tym razem dotrzeć ze swoją nową muzyką bezpośrednio do publiczności, postanowili zamiast tego ponownie entuzjastycznie rzucić się w proces twórczy. Efektem końcowym całej tej kreatywności jest z pewnością jeden z największych progresywnych albumów zespołu. Ósmy album Long Distance Calling - zatytułowany Eraser - jest bezpośrednim i szczerym hołdem dla stopniowej erozji natury z rąk ludzkości. “Eraser” jest poświęcony zagrożonym gatunkom na świecie, a każde nagranie reprezentuje jedno konkretne stworzenie, któremu grozi wyginięcie.

SKŁAD ZESPOŁU:
David Jordan – gitara
Janosch Rathmer – perkusja
Florian Füntmann – gitara
Jan Hoffmann – bas

DYSKOGRAFIA:
Satellite Bay – 2007
Avoid The Light – 2009
Long Distance Calling – 2011
The Flood Inside – 2013
Trips – 2016
Boundless – 2018
STUMMFILM Live from Hamburg – 2019
How Do We Want To Live? – 2020
Ghost EP – 2021
Eraser – 2022

COLLAGE

Legendarny polski zespół rockowy, czołowy przedstawiciel współczesnego rocka progresywnego, został założony w Warszawie w latach 1984-85 przez gitarzystę Mirosława Gila i perkusistę Wojciecha Szadkowskiego. Grupa zadebiutowała pod koniec 1990 roku albumem Baśnie, który uzyskał bardzo dobre recenzje zarówno ze strony krytyków muzycznych, jak i fanów. Przełomem w historii Collage okazał się rok 1992, gdy ukonstytuował się skład, do dziś postrzegany za ten najbardziej klasyczny. Wówczas do zespołu dołączył nowy wokalista Robert Amirian. Debiutem tego zestawienia personalnego, w którym znaleźli się także - grający do dziś w zespole - klawiszowiec Krzysztof Palczewski oraz basista Piotr "Mintay" Witkowski - była płyta Nine Songs Of John Lennon (1992), przynosząca odważne aranżacje piosenek Johna Lennona. W tym czasie grupa zaczęła zdobywać coraz większe uznanie nie tylko w kraju, ale także za granicą, czego efektem był kontrakt z wytwórnią SI Music, na mocy którego muzycy wyjechali do Holandii, by zarejestrować materiał na płytę, która miała okazać się jedną z najważniejszych pozycji nie tylko w dorobku Collage, ale całego rocka progresywnego lat dziewięćdziesiątych. Album Moonshine. To jeden z najwspanialszych albumów symfonicznego, progresywnego rocka współczesnej ery - opisuje dziś ten opus magnum Collage jedna z najważniejszych i najbardziej prestiżowych stron na świecie poświęconych rockowi progresywnemu PROGARCHIVES. Na ten album składa się świetna produkcja, wspaniałe melodie i śpiew, oraz rewelacyjne wykonanie tak pod względem akompaniamentu, jak i wysmakowanych porywających solówek i przejść. Płyta Moonshine odniosła ogromny sukces artystyczny i do dnia dzisiejszego uważana jest za jedną z najważniejszych płyt lat 90. tego gatunku. Pochodzący z tego albumu utwór "Living In The Moonlight" przez wiele lat znajdował się w pierwszej pięćdziesiątce Trójkowego Topu Wszechczasów. Warto również nadmienić, że okładki płyt Moonshine i Safe, dzięki rekomendacji fana, przyjaciela i głównego promotora twórczości zespołu, Tomasza Beksińskiego, ozdobiły obrazy autorstwa jego ojca, Zdzisława Beksińskiego. W 1995 roku ukazały się dwie ostatnie przed ponad dwudziestoletnią (!) przerwą płyty Collage, album Changes (wcześniej dostępny na kasecie jako Zmiany, zawierający wcześniejsze niepublikowane utwory), a pod koniec tego samego roku płyta z premierowym materiałem, album Safe. Jesienią 1996 roku zespół zawiesił działalność, a muzycy w tym czasie współpracowali z innymi wykonawcami, między innymi z Anitą Lipnicką, a także towarzyszyli Mortenowi Harketowi (wokaliście zespołu A-ha) w promocji jego solowego albumu w Polsce. Jesienią 2002 roku Collage wznowił na krótko działalność na jeden koncert pamięci Tomka Beksińskiego, a w 2003 roku ponownie zakończył działalność. W następnym roku ukazał się jeszcze tylko koncertowy DVD Living In The Moonlight, zaś po rozpadzie muzycy zespołu skupili się na swoich solowych projektach. Grupa na dobre powróciła na scenę w 2013 roku, z nowym wokalistą Karolem Wróblewskim. Świętując m.in. jubileusz 20-lecia płyty Moonshine, Collage zagrało niezliczoną ilość koncertów, zarówno w Polsce, jak i poza jej. W 2015 roku decyzję rozstania z zespołem podjął Mirek Gil, z którym po raz ostatni Collage wystąpiło 27 czerwca 2015 roku w katowickim Spodku w ramach Metal Hammer Festival 2015. Rok później, podczas V edycji Warsaw Prog Days w warszawskiej Progresji, grupa zadebiutowała z nowym gitarzystą, którym został Michał Kirmuć. Pod koniec stycznia 2017 Karol Wróblewski na stronie zespołu oficjalnie poinformował o swoim odejściu z grupy. Na tym jednak historia Collage się nie zakończyła! Oto bowiem miejsce za mikrofonem zajął Bartosz Kossowicz, znany chociażby z grupy Quidam. W odnowionym składzie grupa wystąpiła w sierpniu 2017 na festiwalu Ino-Rock. Fani cierpliwie czekali jednak na nowy album studyjny. I doczekali się! Pod koniec 2022 roku, po ponad ćwierć wieku wydawniczej posuchy, zespół powrócił albumem “Over And Out” - uznanym za “ulubiony album roku” przez słuchaczy radia Rockserwis.FM. Płyta spotkała się z niezwykle ciepłym przyjęciem nie tylko progresywnej publiczności. Tuż po premierze album znalazł się w czołówce najlepiej sprzedających się płyt w Polsce (docierając do 5. pozycji na liście OLiS), zaś recenzenci, tak w ojczyźnie muzyków, jak i poza jej granicami, nie powstrzymywali zachwytów, nierzadko sugerując, że ten niezwykle wyczekiwany album, jest najlepszym osiągnięciem zespołu, a na pewno nie ustępuje poprzednim wydawnictwom. W tym roku Collage będzie miał okazję po raz drugi pokazać się przed publicznością festiwalu Ino-Rock

SKŁAD ZESPOŁU:
Wojciech Szadkowski – perkusja
Krzysztof Palczewski – klawisze
Piotr "Mintay" Witkowski – bas
Michał Kirmuć – gitara
Bartosz Kossowicz – śpiew

DYSKOGRAFIA:
Baśnie – 1990
Nine Songs Of John Lennon – 1992
Moonshine – 1994
Changes – 1995
Safe – 1995
Over And Out – 2022

DAVID CROSS BAND

Niewątpliwie największą legendą, która pojawi się na tegorocznym festiwalu Ino-Rock będzie DAVID CROSS. Angielski skrzypek i klawiszowiec, przede wszystkim znany jako muzyk jednego ze składów King Crimson, zespołu z którym współpracował na przestrzeni lat 1972-1974, pozostawiając nieoceniony wkład na tak dziś już klasycznych albumach jak “Larks' Tongues in Aspic” i “Starless and Bible Black”, mając także wkład w nagranie albumu “Red”. Po czasie spędzonym w King Crimson Cross dużo podróżował, ostatecznie wracając do muzyki poprzez pracę w teatrze. W 1987 roku wraz z Keithem Tippettem (też eks-King Crimson) na fortepianie założył zespół o nazwie Low Flying Aircraft. W 1988 roku został zaproszony przez klawiszowca Geoffa Serle do zespołu Radius, z którym nagrał pięć albumów studyjnych. Ostatnio Cross wydał serię nagrań w duecie z Robertem Frippem, Andrew Keelingiem, Andrew Bookerem (z No-Man), Davidem Jacksonem (dawniej w Van der Graaf Generator) i Peterem Banksem (dawniej w Yes). Cross komponował muzykę teatralną i pracował jako aktor. Prowadzi własną wytwórnię płytową Noisy Records. W Inowrocławiu pojawi się z zespołem THE DAVID CROSS BAND, który utworzył na przełomie 1988/1989 roku. W skład pierwszej edycji grupy weszli: grająca na klawiszach Sheila Maloney, basista Simon Murrell (wkrótce zastąpiony przez basistę i wokalistę Johna Dillona), saksofonistę Pete'a McPhaila oraz perkusistę Dana Maurera. Najdłużej pracującymi członkami grupy są gitarzysta Paul Clark (od 1994) i basista Mick Paul (od 1995). David Cross Band wydał siedem albumów, które łączą w sobie elementy rocka progresywnego, heavy metalu, muzyki klasycznej, ambientu, jazzu i muzyki eksperymentalnej. W Inowrocławiu David ze swoim zespołem zaprezentuje materiał z płyty King Crimson “Larks's Tongues In Aspic”, od wydania której, w tym roku mija dokładnie pięćdziesiąt lat!

SKŁAD ZESPOŁU
David Cross – skrzypce elektryczne
Jonathan Casey – śpiew, gitara
Sheila Maloney – klawisze
Mick Paul – bas, śpiew
Jack Summerfield – perkusja

WYBRANA DYSKOGRAFIA:
Memos from Purgatory – 1989
The Big Picture – 1992
Testing To Destruction – 1994
Exiles – 1997
Closer Than Skin – 2005
Alive In The Underworld – 2008
Sign Of The Crow – 2016
Crossing The tracks – 2018

SOEN

Ten szwedzki zespół prog-metalowy założyli w 2004 r. perkusista Martin Lopez (eks-Opeth) i gitarzysta Kim Platbarzdis, lecz jego powstanie ogłoszono oficjalnie dopiero w 2010 r. Od początku zachwycał brzmieniem, na które składała się bogata produkcja, melancholijny nastrój (nawet w najbardziej dynamicznych utworach) i duża melodyjność połączona z głębokimi, wyrafinowanymi tekstami. W 2010 r. do składu dołączyli basista Steve DiGiorgio i wokalista Joel Ekelof, a ich pierwszy, zamieszczony w internecie utwór, „Fraccions”, spotkał się z entuzjastyczną reakcją. Debiutancki album grupy, „Cognitive”, ukazał się w 2012 r. i został bardzo ciepło przyjęty, zapewniając grupie serię koncertów w całej Europie, od Niemiec i Skandynawii po Anglię i Estonię. W tym roku wystąpili też na V edycji festiwalu Ino-Rock. Po wielu zawirowaniach skład zespołu ostatecznie się ustalił i obecnie tworzą go: Martin Lopez, Oleksii „Zlatoyar” Kobel, Joel Ekelöf, Lars Åhlund i Cody Ford. W latach 2014-2021 nagrali 4 kolejne, świetnie przyjęte albumy – Tellurian (2014), Lykaia (2017), Lotus (2019) i Imperial (2021). Na jesień 2023 szykują kolejny – Memorial. 18 listopada 2022 formacja wydała fenomenalny koncertowy materiał zatytułowany „Atlantis”. Wydawnictwo przyniosło reinterpretacje 13 najpopularniejszych kompozycji grupy z towarzyszeniem orkiestry na żywo! Co więcej, również przed polską publicznością grupa pojawi się w towarzystwie tej mini-orkiestry. Album „Atlantis” powstał w mistycznych i magicznych murach Atlantis Grammofon Studio w Sztokholmie w Szwecji, a w którym nagrywało wielu międzynarodowych artystów, od Quincy Jonesa przez Lenny’ego Kravitza po Green Day. Dawne kino, w 1941 roku przekształciło się w Metronome Studio (korzystała z niego ABBA), zanim w 1983 roku stało się Atlantis Grammofon. Muzycy z zespołu współpracowali z ww. 8-osobową orkiestrą, aby odkryć świeżą energię takich klasycznych kompozycji jak „Antagonist”, „Monarch”, „Jinn” czy „Lucidity”, a także zarejestrować zupełnie nowy utwór „Trials” i oszałamiającą interpretację mrocznej medytacji Slipknota na temat odrzuconej miłości – „Snuff”. Spektakl został sfilmowany i wyreżyserowany przez George’a Laycocka z brytyjskiego domu produkcyjnego Blacktide Phonic/Visual. Wydawnictwo jest idealnym podsumowaniem dziesięcioletniej, efektownej kariery tego reprezentanta szwedzkiej sceny spod znaku progresywnego metalu.

SKŁAD ZESPOŁU:

Joel Ekelöf – Vocals
Martin Lopez – Drums
Lars Enok Ahlund – Keyboards & Guitar
Cody Lee Ford – Guitar
Oleksii „Zlatoyar” Kobel – Bass

with an 8 piece orchestra:
Stefan Stenberg – Double Bass
Joakim Simonsson – Piano and Organ
Karin Liljenberg – Violin 1
Andreas Forsman – Violin 2
Erik Holm – Viola
Cecilia Linné – Cello

Johanna Börjesson – Vocals
Therése Börjesson – Vocals

DYSKOGRAFIA:
Cognitive – 2012
Tellurian – 2014
Lykaia – 2017
Lotus – 2019
Imperial – 2021
Atlantis – 2022
Memorial – 2023