GWIAZDY INO-ROCK FESTIVAL 2022

WISHBONE ASH

W 2020 roku ten jeden z najbardziej wpływowych gitarowych zespołów w historii rocka świętował 50-lecie działalności. W 2022 natomiast przypada 50. rocznica wydania ich bodaj najsłynniejszego albumu - Argus. Od początku kariery członkowie zespołu szukali inspiracji w brytyjskiej tradycji folkowej, amerykańskim jazzie i rhythm'n'bluesie, grali na całym świecie, zachwycając zarówno publiczność, jak i krytyków, a teraz zdobywają nowe pokolenie fanów. Charakterystycznym elementem brzmienia grupy jest melodyjny dialog dwóch gitar, który wywarł wpływ na zespoły takie jak Thin Lizzy, Lynyrd Skynyrd, a ostatnio - Opeth. Co roku członkowie Wishbone Ash przemierzają blisko 45 tysięcy kilometrów, dyskografia zespołu obejmuje 25 albumów studyjnych, 11 koncertowych i pięć koncertowych DVD oraz film dokumentalny "This is Wishbone Ash". Korzenie zespołu sięgają roku 1966, kiedy perkusista Steve Upton założył grupę o nazwie Empty Vessels, w której towarzyszyli mu Martin Turner, basista i wokalista i gitarzysta Glen Turner. Szybko zmienili nazwę na Tanglewood i wyruszyli do Londynu, gdzie podczas koncertu w Country Club w Hampstead zwrócili na siebie uwagę menedżera Milesa Copelanda, który był pod ogromnym wrażeniem wpływów jazzu i rocka progresywnego i zaproponował muzykom współpracę. Po odejściu Glena Turnera do zespołu dołączyli dwaj gitarzyści: David Alan "Ted" Turner i Andy Powell. Potrzebna była też nowa nazwa; po kilku "niewypałach" Copelanda zdecydowano się na Wishbone Ash. Zespół odbywał próby w domu menedżera, pracując nad zupełnie nowym repertuarem. Nie minęło dużo czasu, gdy wystąpił jako support Deep Purple, a zagrany podczas próby dźwięku jam Powella i Ritchiego Blackmore'a przyniósł kontrakt z amerykańską wytwórnią Decca. Obecnie zespół występuje w składzie: Andy Powell (gitara, śpiew), Mark Abrahams (gitara), Bob Skeat (bas) i - od niedawna - Mike Truscott (perkusja). Jej najnowszym studyjnym wydawnictwem jest wydany w styczniu 2020 roku, bardzo udany album "Coat of Arms", promowany singlem "We Stand As One".

SKŁAD ZESPOŁU:
Andy Powell – gitara, śpiew
Mark Abrahams – gitara
Bob Skeat – bas
Mike Truscott – perkusja

DYSKOGRAFIA:
Wishbone Ash – 1970
Pilgrimage – 1971
Argus – 1972
Wishbone Four – 1973
There's The Rub – 1974
Locked In – 1976
New England – 1976
Front Page News – 1977
No Smoke Without Fire – 1978
Just Testing – 1980
Number The Brave – 1981
Twin Barrels Burning – 1982
Raw To The Bone – 1985
Nouveau Calls – 1987
Here To Hear – 1989
Strange Affair – 1991
Illuminations – 1996
Trance Visionary (electronic re-recordings) – 1997
Psychic Terrorism (electronic re-recordings) – 1998
Bare Bones (acoustic re-recordings) – 1999
Bona Fide – 2002
Clan Destiny – 2006
Power Of Eternity – 2007
Elegant Stealth – 2011
Blue Horizon – 2014
Coat Of Arms – 2020

W INTERNECIE:
https://wishboneash.com/
https://www.facebook.com/wishbone.ash.official

LEPROUS

Choć zaczynali karierę jako progresywny metalowy zespół, muzycy z norweskiej grupy Leprous, potrafili rozwinąć się z płyty na płytę i osiągnąć moment, w którym jednoznaczne sklasyfikowanie ich twórczości jest po prostu niemożliwe. W ich nagraniach odnajdziemy prog, metal, wyrafinowany pop i jeszcze kilka pochodnych. Biorąc pod uwagę liczne zmiany w składzie, należy im się szacunek, że począwszy od albumu Tall Poppy Syndrome z 2009 roku, potrafili rozwijać swój niezwykle oryginalny styl, zainspirowany twórczością takich wykonawców jak Porcupine Tree, Katatonia, Opeth, Radiohead po Marillion, Massive Attack i może nawet Pink Floyd. A ich prezentowany na koncertach niezwykle dynamiczny styl występów zjednał im fanów na całym świecie. Wraz z wydaniem albumu Bilateral z 2012 roku i towarzyszącą mu trasą koncertową, dotarli do punktu, w którym ich nagrania zaczęły zaznaczać swoją obecność na listach przebojów. Z kolei Malina z 2017 roku pokazała praktycznie nieograniczony zasięg twórczy zespołu, w którego nagranich pojawiły się elementy neo-psychodelii i funku. Założona w 2001 roku w Notodden, grupa Leprous jeszcze przed wydaniem oficjalnego debiutu "Tall Poppy Syndrome" zaproponowała kilka wydawnictw demo. W 2010 roku występowała jako zespół wspierający na żywo byłego frontmana Emperor Ihsahna. Być może zadecydowały o tym koneksje rodzinne, bo żoną muzyka jest siostra lidera Leprous Einara Solberga. W 2011 roku grupa wydała swój długo oczekiwany drugi album Bilateral, na którym gościnnie zaśpiewał... Ihsahn. Trzecia płyta "Coal" pojawiła się w 2013 roku, a czwarta The Congregation dwa lata później. O zespole zrobiło się głośno, czego wyrazem była nominacja do norweskiego odpowiednika nagrody Grammy czyli Spellemannprisen. W 2017 roku Leprous wydał swój piąty studyjny album, bardzo ambitną Malinę, na której z jednej strony złagodził brzmienie, ale równocześnie uczynił je bardziej eksperymentalnym. W 2019 roku spędził sześć miesięcy w studiu, do którego zaprosił dodatkowo wiolonczelistę, skrzypka i klasyczny chór. Rezultat tych sesji - album "Pitfalls", został niezwykle ciepło przyjęty zarówno przez fanów, jak i krytyków. Kolejna i jak dotychczas najnowsza płyta "Aphelion" ugruntowała pozycję grupy na muzycznym rynku, Zespół z roku na rok przyciąga więcej fanów na swoje koncerty i nic nie wskazuje na to, by w swojej drodze na szczyt miał się zatrzymać.

SKŁAD ZESPOŁU:
Einar Solberg – śpiew, instrumenty klawiszowe
Tor Oddmund Suhrke – gitary, chórki
Baard Kolstad – perkusja
Simen Borven – bas, chórki
Robin Ognedal – gitary, chórki

DYSKOGRAFIA:
albumy studyjne
Tall Poppy Syndrome – 2009
Bilateral – 2011
Coal – 2013
The Congregation – 2015
Malina – 2017
Pitfalls – 2019
Aphelion – 2021

albumy koncertowe
Live at Rockefeller Music Hall – 2016

płyty demo
Silent Waters – 2004
Aeolia – 2006

W INTERNECIE:
https://leprous.net/
https://www.facebook.com/leprousband

VILLAGERS OF IOANNINA CITY

W ostatnim czasie coraz częściej docierają do nas niezwykle interesujące dźwięki z kraju, który do tej pory raczej traktowaliśmy jak muzyczną pustynię. Tak mogło się wydawać, ale nic bardziej błędnego. Mowa o Grecji. Pojawianie się w lokalnej prasie wzmianek o nowych zespołach ściągało ludzi na koncerty, dotąd nieświadomych, że dzieje się coś ważnego. W przypadku greckiego ruchu heavy rockowego, który odcisnął piętno na europejskim rock'n'rollu w ostatniej dekadzie, Villagers Of Ioannina City z pewnością stanowią spektakularną sensację. Rok, w którym wszystko zostało wyryte w kamieniu, to rok 2007, w północno-zachodnim zakątku Grecji, wśród gór i jezior Epiru. VIC krążyło wokół dźwięków i pomysłów, szukając charakterystycznej tożsamości i nie działało w pośpiechu. Kilku muzycznych poszukiwaczy złota wiedziało, że coś szykuje się w tym zespole, podczas gdy duża publiczność nie miała o tym pojęcia. Ale miało to trwać tylko do wiosny 2014 roku, kiedy kilka utworów z debiutanckiego albumu "Riza" (wcześniej zespół pochwalił się tylko skromnym i wydanym własnym sumptem demo) niespodziewanie trafiło do internetu i potem nic już nie było takie samo. Inspirująca mieszanka klasycznych rockowych dźwięków z okolic Black Sabbath, Tool i Pearl Jam z dodatkiem tradycyjnych instrumentów i skal z bogatej muzycznej przeszłości Grecji, stworzyło mieszankę, która miała wywrzeć wrażenie zarówno na poziomie lokalnym, jak i międzynarodowym. Ogromna popularność sprawiła, że wiele głów zwróciło się w stronę nowej fali greckiego ciężkiego rocka, która przejęła dźwięk dud, klarnetu, kavalu, didjeridoo i połączyła je z nisko strojonymi gitarami elektrycznymi, basem i hammondem. Warto też dodać, że na albumie "Riza" znalazły się utwory z tekstami w języku angielskim i greckim, adaptacjami tradycyjnych piosenek i oryginalnymi kompozycjami. Zapotrzebowanie na występy na żywo było nieuniknione i przez kolejne miesiące VIC przywiózł swoją muzykę do wielu europejskich miast, ale występował też na starannie wyselekcjonowanych koncertach w Grecji z ogromną produkcją z 10 dodatkowymi muzykami, imponującym pokazem świetlnym i scenografią. W międzyczasie zespół rozpoczął w całkowitej tajemnicy pracę nad kolejnym albumem, którego wydanie poprzedziła premiera EP-ki "Zvara/Karakolia". Jesienią 2019 przygotowania do upublicznienia nowego dzieła zostały zakończone i światu został pokazany "Age Of Aquarius". "Age Of Aquarius" jest dokładnie tym, co sugeruje tytuł, zupełnie nową erą tworzenia i eksperymentowania. Muzycy zachowali tradycyjny zapach, który tkwi w ich korzeniach, a jednocześnie nie wahali się pozwolić nadejść nowoczesnej fali dźwiękowej pełnej ciężaru, ale i atmosfery. Nowe podejście do ekspresji i globalności przekazu, wymagało uniwersalnego nośnika poza samą muzyką, nadszedł więc czas, aby Wieśniacy z Ioanniny zaczęli używać języka angielskiego na całej płycie. I choć pandemia nieco ich przyhamowała, można oczekiwać, że w 2022 rozpoczną odważny marsz ku sławie. Zasługują na to!

SKŁAD ZESPOŁU:
Alex – gitara, śpiew
Akis – bas
Aris – perkusja
Konstantis – klarnet, kaval, chórki
Kostas – dudy

DYSKOGRAFIA:
Promo 2010 – 2010
Riza – 2014
Zvara/Karakolia EP – 2014
Age Of Aquarius – 2019

W INTERNECIE:
https://vicband.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/villagersofioanninacity

BESIDES

Zespół Besides powstał w 2011 roku. W zaledwie trzy lata stał się jednym z najpopularniejszych zespołów na polskiej scenie post-rockowej. Kwartet (a obecnie kwintet), grający niszowy gatunek muzyki, podbił serca milionów ludzi w Polsce podczas telewizyjnego talent show - Must Be The Music, zdobywając główną nagrodę w ósmej edycji programu. Zespół zagrał ponad 200 koncertów w kraju i za granicą (m.in. Francja, Hiszpania, Benelux, Szwajcaria, Rosja, Ukraina, kraje bałtyckie). Besides wydał do tej pory trzy albumy "We were so wrong", "Everything is" oraz "Bystanders" - wszystkie świetnie przyjęte przez publiczność i krytykę. "Bystanders" - ostatnia płyta zespołu to koncept-album, na którym znajduje się osiem utworów instrumentalnych, inspirowanych historiami więźniów Auschwitz i losami mieszkańców okolicznych ziem, żyjących w cieniu obozu podczas II wojny światowej. Członkowie Besides pochodzą z Brzeszcz (okolice Oświęcimia) - album zrodził się z osobistej potrzeby przepracowania nagromadzonych przez lata emocji, wywołanych bliskością tego szczególnego miejsca.

SKŁAD ZESPOŁU:
Piotr Świąder-Kruszyński – gitara
Janusz Binkowski – gitara
Paweł Kazimierczak – gitara
Artur Łebecki – bas
Bartłomiej Urbańczyk – perkusja

DYSKOGRAFIA:
We Were So Wrong – 2013
Everything Is – 2015
Bystanders – 2020

W INTERNECIE:
https://www.besides.pl/
https://www.facebook.com/BesidesBand

BAŚNIA

baṣnia to warszawski projekt wokalistki i songwriterki Baśni Lipińskiej. Zespół gra alternatywną melancholijną muzykę inspirowaną brzmieniami z przełomu lat 80. i 90. wytwórni 4AD, meandrując między alternatywnym rockiem, post- punkiem i dream popem.

Debiutancki album "No Falling Stars And No Wishes" ukazał się w marcu 2019 i był produkowany przez Waldemara Sorychtę - odpowiedzialnego za brzmienie płyt takich zespołów jak The Gathering, Tiamat, Samael czy Moonspell.

W pierwszej połowie 2022 roku planowana jest premiera drugiej płyty, nad którą zespół pracował przez ostatnie 2 lata.

baṣnia od swojego powstania występowała na głównej scenie festiwalu Castle Party oraz dzieliła warszawskie sceny z Chrystą Bell, Whispering Sons, Bleib Modern i Lea Porcelain.

SKŁAD ZESPOŁU:
Baśnia Lipińska – śpiew
Adam Kaliszewski – gitara
Łukasz Zaorski-Sikora – bas
Filip Onufry Jaremko – perkusja

DYSKOGRAFIA:
No Falling Stars And No Wishes – 2019

W INTERNECIE:
https://www.facebook.com/basnia.music
https://rockserwis.fm/
https://basnia.bandcamp.com/
https://www.instagram.com/basnia