ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
- 05.04 - Katowice
- 06.04 - Łódź
- 06.04 - Gdynia
- 11.04 - KRAKÓW
- 12.04 - ŁÓDŹ
- 26.04 - GDAŃSK
- 12.04 - Kraków
- 13.04 - Ostrowiec Świętokrzyski
- 19.04 - Gdańsk
- 20.04 - Chorzów
- 26.04 - Ostrów Wielkopolski
- 27.04 - Wrocław
- 28.04 - Poznań
- 04.05 - Lublin
- 12.04 - Olsztyn
- 13.04 - Bydgoszcz
- 12.04 - Kraków
- 20.04 - Bielsko Biała
- 21.04 - Radom
- 22.04 - Kielce
- 13.04 - Warszawa
- 14.04 - Białystok
- 25.04 - Poznań
- 26.04 - Szczecin
- 27.04 - Koszalin
- 28.04 - Gdynia
- 10.05 - Piekary Śląskie
- 14.04 - Warszawa
- 16.04 - Gdańsk
- 17.04 - Kraków
- 14.04 - Radzionków
- 20.04 - Gomunice
- 25.04 - Bielsko-Biała
- 18.04 - Rzeszów
- 20.04 - Lipno
- 24.04 - Warszawa
- 25.04 - Kraków
- 07.05 - Chorzów
- 08.05 - Siemianowice Śląskie
- 09.05 - Siemianowice Śląskie
 

monografie

14.08.2018

GWIAZDY INO-ROCK FESTIVAL 2018

GWIAZDY INO-ROCK FESTIVAL 2018 25 sierpnia odbędzie się XI edycja festiwalu Ino - Rock. W tym roku wystąpią Gazpacho, Soup, Bjorn Riis, Amarok i Hipgnosis...

GAZPACHO

Jedenasta edycja festiwalu Ino Rock będzie wyjątkowa - po raz pierwszy w historii imprezy zagraniczni wykonawcy będą przedstawicielami tylko jednego kraju. W ostatni weekend sierpnia 2018 roku w Inowrocławiu pojawi się silna muzyczna reprezentacja Norwegii. Poza romantyczną melancholią gilmourowskich solówek okraszonych głosem Bjorna Riisa i malowniczą pejzażowością opisującą piękno norweskich fjordów w wykonaniu Soup uczestnicy festiwalu będą mieli okazję posłuchać na żywo jeszcze jednego zespołu z tego pięknego kraju. Na zakończenie tegorocznej edycji wydarzenia wystąpi dobrze znana polskim fanom formacja Gazpacho. Sekstet z Oslo od dwudziestu dwóch lat czaruje słuchaczy wyjątkowym brzmieniem będącym wypadkową muzyki klasycznej, post rocka, ambientu i atmosferycznego neoprogresywnego folku o melancholijnym zabarwieniu. Nazwa grupy jest metaforą określenia hiszpańskiej potrawy - zupy podawanej na zimno, bogatej w składniki odżywcze pochodzące z surowych warzyw, octu, oliwy oraz różnych dodatków smakowych. Niezwykłe połączenie zróżnicowanych charakterów muzyków to uwalniająca twórczą energię mieszanka wybuchowa, mającą odzwierciedlenie w emocjonalnych kompozycjach Gazpacho. Zespół został założony w 1996 roku przez przyjaciół ze szkolnej ławki - gitarzystę Jana-Arne Vilbo i klawiszowca Thomasa Andersena, którzy niegdyś tworzyli grupę Delerium. Muzycy spotkali się ponownie po kilku latach przerwy i postanowili nadal wspólnie komponować. Zaprosili do współpracy obdarzonego ciekawym głosem Jana Henrika Ohme i w ten sposób wykształcił się pierwszy historyczny skład Gazpacho. Wszyscy trzej muzycy to wielcy fani Marillion. Dzięki przynależności do skandynawskiego fanclubu grupy, Ohme został zaproszony do zaśpiewania "Afraid of Sunlight" podczas pierwszego z cyklu specjalnych koncertowych spotkań zespołu z fanami, odbywających się regularnie do dziś w różnych częściach świata. W trakcie wydarzenia odbywającego się w 2002 roku muzycy Gazpacho rozdawali zgromadzonym promocyjne egzemplarze zbioru swoich pierwszych kompozycji "Get It While It's Cold", które trafiły również do dziennikarzy muzycznych, wzbudzając ich zainteresowanie. Rok później ukazał się fonograficzny debiut zespołu, a kilka miesięcy wcześniej poszerzona o trzy nowe kompozycje wersja wspomnianej powyżej EPki. Muzycy wystąpili także podczas drugiego Marillion Convention Weekend. Ich muzyczna wrażliwość tak ujęła członków Marillion, że zaproponowali Gazpacho rolę supportu podczas trzydziestu jeden koncertów trasy promującej "Marbles", obejmującej jedenaście europejskich krajów. Skład zespołu powiększył się wtedy o perkusistę, flecistę oraz skrzypka. Drugi album Gazpacho, "When Earth Lets Go", pomimo świetnych recenzji, nie przyniósł muzykom kontraktu płytowego. Dopiero kolejna trasa z Marillion i pomoc Steve'a Hogartha zaowocowały podpisaniem umowy na wydanie trzeciej płyty pod szyldem Racket Records. Po premierze "Firebird" w 2005 roku Gazpacho i Marillion wyruszyli w jeszcze jedną wspólną koncertową podróż. W 2007 roku ukazał się "Night", pierwszy koncept album zespołu, będący wielowątkową opowieścią o zbiegach okoliczności i podróżach w czasoprzestrzeni. Jednak dopiero kolejne wydawnictwo ujawniło pełnię kompozytorsko-narracyjnych możliwości artystów. Wydany w 2009 roku "Tick-Tock" oparty został na motywach twórczości Antoine'a de Saint-Exupery'ego, jego podniebnych doświadczeniach i wypadku, w wyniku którego jego samolot rozbił się na Saharze. Album przyniósł Gazpacho międzynarodową sławę. Kolejne wydawnictwa z lat 2010-2015 ugruntowały pozycję muzyków pośród najciekawszych wykonawców nurtu rocka postprogresywnego i zaowocowały podpisaniem kontraktu z niezależną wytwórnią Kscope, specjalizującą się w wydawnictwach zawierających nieoczywiste, poruszające duszę dźwięki, a także koncertami klubowymi i festiwalowymi, również w Polsce. Występ na Ino Rock Festival 2018 będzie dwunastym koncertem Gazpacho w naszym kraju i drugim w Inowrocławiu. Muzycy powrócą do Polski po trzech latach przerwy, aby zaprezentować uwielbiane przez fanów nagrania oraz kompozycje z najnowszego, dziesiątego w karierze zespołu albumu "Soyuz", który ukaże się 18 maja 2018 roku. To poruszająca muzyczna opowieść, którą zainspirował tragiczny lot radzieckiego statku kosmicznego Sojuz 1. Występ Gazpacho będzie z pewnością fantastycznym zwieńczeniem polsko-norweskiej, jedenastej edycji inowrocławskiego święta wielbicieli wyrafinowanych muzycznych pejzaży.

Zespół wystąpi w Polsce w składzie:

Jan-Henrik Ohme - vocals
Jon-Arne Vilbo - guitar
Thomas Alexander Andersen - keyboards, programming
Robert Risberget Johansen - drums, percussion
Kristian Olav Torp - bass guitar
Mikael Krømer - violin, mandolin, additional guitar, programming

SOUP

Muzyka zespołu Soup to dowód na to, że Norwegia jest prawdziwą kopalnią nietuzinkowych brzmień, chwytających za serce wrażliwych na piękno słuchaczy, a każdy kto je odkryje może poczuć się wyjątkowy. Projekt multiinstumentalisty Erlenda Vikena, który z biegiem czasu stał się kwintetem, od czternastu lat zachwyca charakterystycznym brzmieniem, opartym na malowaniu muzycznych pejzaży o filmowym potencjale, przepełnionych melancholią kontrastującą z niezwykłą energią i postrockową dynamiką. Najnowszy, znakomity album "Remedies" szturmem wdarł się do czołówki zestawień najlepszych albumów 2017 roku, zdobywając uznanie zarówno fanów wyrafinowanego rocka jak i krytyków muzycznych na całym świecie. Początki Soup sięgają 2004 roku, gdy Viken skomponował pierwsze utwory na "Give It An Empire" w... swojej sypialni. Debiutancki album projektu ukazał się w styczniu 2005 roku w limitowanym nakładzie... 50 sztuk na CD-R. Kilka miesięcy później rozpoczęły się prace nad drugą płytą, nieco bardziej elektroniczną. "Come On Pioneers" wydany został pod koniec 2005 roku w 300 kopiach przez samego Vikena. Dzięki temu, że zawierał kilka kompozycji z optymistycznym przekazem, został zauważony przez norweskie rozgłośnie radiowe oraz niezależną wytwórnię How Is Annie Records, która postanowiła wydać jego reedycję na przełomie 2006 i 2007 roku. W kwietniu 2008 roku Viken podjął współpracę z basistą Stigiem Wålbergiem i gitarzystą Martinem Skjoldem, przekształcając tym samym jednoosobowy projekt w zespół. Wtedy też odbył się historyczny pierwszy koncert Soup na Volda Student Bands Night. Po powrocie do Trondheim multiinstrumentalista zaprosił do współpracy swoich przyjaciół z dzieciństwa i byłych muzyków metalowej grupy Klompfot. Perkusista Sverre Leraand, basista Rune Leraand i gitarzysta Ørjan Saur nagrali wraz z Vikenem podwójny album "Children Of E.L.B", nadając mu bardziej żywe i organiczne brzmienie niż to zawarte na dwóch wcześniejszych wydawnictwach. Również dzięki temu, że współproducentem albumu został gitarzysta Motorpsycho, Hans Magnus Ryan, zespół został doceniony przez norweskie media, zdobywając tytuł "album roku", przyznany przez Norwegian ABC News. Po medialnym sukcesie trzeciej płyty muzycy wyruszyli w trasę koncertową po Norwegii. Zagrali na kilku festiwalach i mieli przyjemność supportować zespół Maserati podczas występu grupy w Oslo. Jednakże w 2011 ich drogi się rozeszły i rozpoczął się nowy rozdział w historii Soup. Czwarty album "The Beauty Of Our Youth" nagrany został w składzie: Erlend Viken, gitarzysta Ørjan Langnes, basista Jan Tore Megaard oraz perkusista Thomas Nyborg. W kompozycji "Memoirs Of An Imaginary Friend" gościnnie pojawiła się także orkiestra symfoniczna Trøndelag Orkesterforening. Autorem okładki dzieła jest duński artysta - fotograf, stały współpracownik Stevena Wilsona, pracujący z muzykami Soup od 2006 roku, Lasse Hoile. Produkcją płyty zajął się natomiast sam zespół, przy wsparciu inżyniera dźwięku, Håkona Dalena. Album ukazał się we wrześniu 2013 roku i zebrał doskonałe recenzję zarówno w norweskiej jak i europejskiej prasie muzycznej. Pod koniec 2014 roku do zespołu dołączył nowy perkusista Espen Berge. W marcu 2015 roku, aby zebrać świeże pomysły przed nagraniem nowego albumu, muzycy wyruszyli we wspólną europejską trasę koncertową ze stoner rockowym Spidergawd, podczas której podpisali kontrakt z wytwórniami Crisping Glover oraz Stickman Records. Piąty album "Remedies" został zarejestrowany w czerwcu 2016 roku w Namsos RC Studio i ukazał się 7 kwietnia ubiegłego roku, otwierając zespołowi drogę do międzynarodowej kariery. Doskonale nagrany, wyprodukowany i opatrzony fantastyczną, kolorową okładką Hoilego (koncepcyjnie zbliżoną do sesji zdjęciowej zdobiącej "To The Bone" Stevena Wilsona), przykuł uwagę wielbicieli wyrafinowanego rocka na całym świecie. Koncert promujący nowe wydawnictwo Soup podczas Ino Rock Festival w Inowrocławiu będzie ich pierwszym występem w naszym kraju.

Zespół pojawi się w Polsce w składzie:

Erlend Viken - vocals, keys, guitars, percussion, effects, church organ
Espen Berge - drums, percussion, backing vocals, bass organ
Jan Tore Megaard - bass, backing vocals
Ørjan Langnes - Guitars, percussion, effects, saxophone, backing vocals, keys, soprano organ
Pål Ramsøy-Halle - keyboards

BJORN RIIS WITH BAND

Założyciel zespołu Airbag, jeden z największych muzycznych romantyków, który gościł już na Ino Rocku ze swoją macierzystą grupą w 2010 roku, po ośmiu latach powraca na festiwal z solowym materiałem. Bjorn Riis jak nikt inny potrafi czarować swoim głosem i gilmourowską grą na gitarze, poruszając dusze wrażliwych słuchaczy. Do Inowrocławia zawita, aby promować najnowsze wydawnictwo "Coming Home", będące suplementem do ubiegłorocznego solowego albumu "Forever Comes To An End". Muzyczna przygoda Bjorna Riisa i członków zespołu Airbag rozpoczęła się w 1994 roku od szlifowania techniki i kształtowania stylu poprzez wykonywanie coverów zespołu Pink Floyd. Nazwa grupy wykształciła się jednak dopiero dziesięć lat później, gdy przyjaciele dzięki wykorzystaniu możliwości Internetu udostępnili w sieci swoje pierwsze autorskie nagrania, w tym demo "Sounds That I Hear". W latach 2006-2008, na profilu MySpace, zarejestrowano ponad 110 tysięcy odsłuchów poszczególnych utworów zespołu. Tak duże zainteresowanie słuchaczy przyczyniło się do zaproszenia Airbag na wspólne występy z takimi tuzami wyrafinowanego rocka, jak Riverside, The Pineapple Thief oraz Gazpacho. Debiutancki album grupy "Identity" ukazał sie w 2009 roku i spotkał się z bardzo pozytywnymi opiniami fanów nietuzinkowych dźwięków. Kolejny, wydany w 2011 roku "All Rights Removed" zaintrygował słuchaczy jeszcze bardziej, urzekając pięknem progresywnych pejzaży i niezwykłą emocjonalnością. Dwa lata później Norwegowie pochwalili się trzecim wydawnictwem. "The Greatest Show On Earth" dorównał poziomem dwóm poprzednim albumom, wzbogacając brzmienie zespołu o elementy bliższe stylistyce hardrockowej. Sukces medialny przyczynił się do wspólnych występów Airbag z tak znanymi artystami sceny progresywnej, jak Marillion, Yes, Saga czy Neil Morse, na największych festiwalach, między innymi Night Of The Prog oraz Cruise To The Edge. W listopadzie 2014 roku lider Airbag postanowił podzielić się z fanami bardziej osobistymi emocjami i przedstawić solowe dzieło, stylistycznie nie odbiegające jednak od twórczości macierzystego zespołu. "Lullabies In A Car Crash" to poruszająca opowieść o strachu przed odrzuceniem, samotnością i stratą, okraszona dźwiękami o filmowym potencjale, stanowiącymi hołd dla artystów będących dla twórcy największą inspiracją. Drugie solowe wydawnictwo Riisa ukazało się rok po premierze czwartej płyty Airbag, "Disconnected". "Forever Comes To An End", podobnie jak debiut wyprodukowany został przez muzyka i wydany w niezależnej wytwórni Karisma Records. Do współpracy nad płytą, tak jak nad pierwszym albumem, Riis zaprosił swoich przyjaciół: perkusistę Airbag Henrika Fossuma, wokalistę grupy Asle Tostrupa, gitarzystę Simena Valldala Johannessena z Oak, Vegarda Sleipnesa z Subsonic Society oraz norweską wokalistkę Sichelle McMeo Aksum. Siedem zawartych albumie utworów to muzyczna podróż do czasów nastoletnich, gdy kształtował się gust muzyczny artysty - brzmienie kompozycji jest wypadkową wpływów twórczości Pink Floyd, Marillion, Porcupine Tree, a także... Black Sabbath oraz Kiss. Przez lata działalności na progresywnej scenie niezależnej, Bjorn Riis wykształcił swój własny, charakterystyczny styl muzyczny, będący kombinacją muzyki klasycznej, rocka progresywnego, elektroniki oraz specyficznej skandynawskiej mrocznej melancholii. Na najnowszym wydawnictwie artysta po raz kolejny daje dowód na to, że najpełniej potrafi wyrazić swoje uczucia grając przepiękne gitarowe solówki, tak bliskie wszystkim miłośnikom art rockowych muzycznych pejzaży. Doskonale pasują one do jego delikatnej, ciepłej barwy głosu, malowniczych klawiszowych krajobrazów oraz subtelnych partii gitary akustycznej. Tak właśnie brzmi wydany w tym roku minialbum "Coming Home", stanowiący przepiękne uzupełnienie solowych dokonań Riisa. Płyta utrzymuje równy poziom poprzednich wydawnictw i wpisuje się w melancholijny klimat, którego podstawę stanowią muzyczny minimalizm, balladowa melodyjność, przestrzenne pejzaże oraz liryczna szczerość. Już pod koniec sierpnia będziemy mieli okazję doświadczyć wyjątkowej atmosfery i poddać się magii tej wspaniałej muzyki podczas występu Bjorna Riisa i przyjaciół na inowrocławskim festiwalu.

Zespół pojawi się w Polsce w składzie:

Bjørn Riis - guitar, vocals
Ole Michael Bjørndal - guitar
Simen Valldal Johannessen - keyboards
Kristian Hultgren - bass
Henrik Fossum - drums

AMAROK

Przestrzeń, malownicze krajobrazy, głębia i tajemniczość to cechy charakterystyczne dla twórczości zespołu Amarok - muzycznego projektu gitarzysty, mutliinstrumentalisty i wokalisty Michała Wojtasa, znanego z zespołów Uniqplan, Catster i Casma, który powrócił do studyjnej działalności po dwunastu latach przerwy, wydając czwarty album "Hunt" w czerwcu 2017 roku. Instrumentalne kompozycje okraszone ciepłym głosem wokalisty łączą wpływy rocka progresywnego, ambientu, trip-hopu oraz elementów folku. To przepiękna muzyka duszy, przepełniona niezwykłą wrażliwością, wykorzystująca nietypowe dla rockowych wydawnictw instrumentarium, na które składają się między innymi duduk, fisharmonia i theremin. Początek zespołowej działalności datowany jest na 1999 rok, gdy Wojtas podjął współpracę z Bartoszem Jackowskim. Fonograficzny debiut projektu ukazał się w 2001 roku, wzbudzając zainteresowanie słuchaczy i krytyków muzycznych na całym świecie. Nagrania wydanego rok później drugiego albumu "Neo Way" zapoczątkowały trwającą już od szesnastu lat przyjaźń Wojtasa z legendarnym basistą grupy Camel Colinem Bassem, który wspomógł wokalnie artystę w trzech utworach. W 2002 roku z zespołem rozstał się natomiast Bartosz Jackowski. Trzecie wydawnictwo Amaroka, "Metanoia", to muzyczna podróż w rejony progresywnych pejzaży wzbogaconych elementami rocka alternatywnego, gitarową energią i elektryzującą elektroniką. Za warstwę tekstową wydawnictwa odpowiedzialna jest żona lidera zespołu, Marta Wojtas, natomiast w kilku utworach wokalnie udziela się tu Mariusz Duda - lider Riverside i twórca projektu Lunatic Soul. Reedycje trzech pierwszych studyjnych dokonań projektu ukazały się wraz z wydaniem czwartego albumu "Hunt", który zapoczątkował nowy okres działalności zespołu. To dzieło kompletne, spójne i perfekcyjnie dopracowane, które zachwyca wspaniałymi muzycznymi rozwiązaniami, ciekawym konceptem, wyjątkowym instrumentarium i udziałem doskonałych gości. Ponownie w nagraniach wzięli udział Colin Bass i Mariusz Duda, a autorką warstwy lirycznej większości kompozycji została Marta Wojtas. W utworze tytułowym pojawiła się natomiast wypowiedź lektora Johna Englanda. Album, podobnie jak poprzednie wydawnictwa został nagrany w warszawskim Serakos Studio przez Magdę i Roberta Srzednickich, co nadało mu charakterystyczne, przestrzenne brzmienie. Tekstowy koncept "Hunt" dotyczy zagrożeń wynikających z postępu technologicznego i otaczającej nas wirtualnej rzeczywistości. Bohater utworów to zagubiony w cyberprzestrzeni człowiek, poszukujący iluzji bliskości w mediach społecznościowych, mający trudności z rozgraniczeniem świata wirtualnego i realnego. Rok 2018 to czas ukazania się winylowej edycji "Hunt" oraz intensywnej koncertowej promocji najnowszego wydawnictwa - występów na kilku festiwalach, w tym inowrocławskim oraz planowanej jesiennej trasy klubowej. Podczas festiwalu Warsaw Prog Days w lutym bieżącego roku odbył się wyjątkowy, historyczny koncert projektu z gościnnym udziałem Colina Bassa oraz Macieja Mellera, znanego z Quidam i koncertowego składu Riverside. W ostatnich miesiącach rozpoczęła się także współpraca zespołu z popularnym brytyjskim choreografem Jamesem Wiltonem, której owocem jest szereg pokazów spektaklu "Hold On" z muzyką Amaroka, w wykonaniu międzynarodowej grupy tanecznej niemieckiego Theater Münster.

Zespół wystąpi w składzie:

Michał Wojtas - vocal, backing vocal, electric guitar, acoustic guitar, keyboards, upright piano, audio samples, sampled and electronic drum loops, percussions, wavedrum, theremin, low whistle
Paweł Kowalski - drums, bass
Marta Wojtas - wavedrum
Maciej Caputa - keyboards
Konrad Pajek - bass, backing vocal 

HIPGNOSIS

Jedenastą edycję festiwalu Ino Rock otworzy występ Hipgnosis. Twórczości tego krakowskiego zespołu założonego przed czternastoma laty nie sposób jednoznacznie przypisać do konkretnego gatunku. To wypadkowa inspiracji różnymi kulturami i otaczającymi muzyków brzmieniami, składająca się na wielobarwne muzyczne opowieści, przenoszące słuchaczy w inny wymiar czasoprzestrzeni i zmuszające do nieszablonowego myślenia. Przeszłość członków zespołu owiana jest tajemnicą, a założenie Hipgnosis stało się dla nich nowym początkiem. Muzycy konsekwentnie oddzielają życie prywatne od działalności muzycznej, używają pseudonimów, a podczas koncertów skupiają się przede wszystkim na jakości dźwięku i muzycznym przekazie, a nie interakcji z publicznością. Nazwa grupy to gra słów, pozostawiająca pełną dowolność interpretacji. Debiutancki album Hipgnosis ukazał się 15 maja 2006 roku. Nagrywany w krakowskich studiach FPGS i własnym Hipgnosis-Art Studio "Sky Is The Limit" tak spodobał się krytyce, że zespół otrzymał propozycję podpisania kontraktu z Universal Music Poland, z której jednak nie skorzystał, chcąc zachować pełnię artystycznej i finansowej kontroli nad swoją działalnością. Z początkiem października 2007 roku muzycy podzielili się z fanami koncertowym wydawnictwem "Still Ummadelling", zarejestrowanym podczas występu w Radio Kraków. Album zawiera zarówno materiał znany z pierwszej płyty zespołu, przedstawiony w nowych, bardziej gitarowych aranżacjach, jak również premierowy utwór "Wherever The Angels Fall" oraz cover "Careful With That Axe, Eugene" z repertuaru Pink Floyd. Uznanie słuchaczy nie tylko w Polsce, lecz także w Europie przyczyniło się do występu grupy podczas trzeciej edycji niemieckiego festiwalu Night Of The Prog w Loreley, gdzie 18 lipca 2008 roku muzycy mieli zaszczyt dzielić scenę z wybitnymi artystami z kręgu szeroko pojętego rocka progresywnego i elektronicznego takimi jak Tangerine Dream, duet Klaus Schulze i Lisa Gerrard, znany z Supertramp Roger Hodgson, Fish oraz Pain Of Salvation. W połowie listopada 2011 roku światło dzienne ujrzał trzeci album Hipgnosis. "Relusion" to koncepcyjna opowieść o duchowym i religijnym aspekcie ludzkiego życia, zainspirowana powieścią Richarda Dawkinsa "Bóg Urojony". Wydawnictwo zostało docenione przez polską branżę muzyczną - płyta uzyskała bardzo wysokie oceny w licznych zestawieniach podsumowujących muzycznie rok 2011. Rok 2012 był dla Hipgnosis czasem medialnej i koncertowej promocji wspomnianego wydawnictwa oraz zacieśnienia współpracy z Tomaszem Sętowskim - jednym z najwybitniejszych współczesnych przedstawicieli nurtu zwanego "realizmem magicznym", która zaowocowała wyjątkowym koncertem muzyków w galerii artysty oraz wydaniem limitowanej edycji zestawu zawierającego winylowe wersje wszystkich longplayów zespołu, wzbogaconego o album z obrazami malarza. W 2015 roku ukazało się czteropłytowe koncertowe wydawnictwo Hipgnosis, podsumowujące dotychczasową, dziesięcioletnią karierę grupy. "Life Plays No Encores - Concertos And Non-Symphonies For A Space Rock Band - Box Of Official Bootlegs" to rejestracja dwóch wspomnianych już koncertów na DVD - z Radia Kraków oraz z festiwalu w Loreley, a także zbiór unikatowych nagrań bootlegowych z innych występów. Od kilku lat zespół pracuje nad nowym studyjnym materiałem, którego fragmenty być może usłyszymy podczas koncertu w Inowrocławiu.

Zespół wystąpi w składzie:

Sławek Ziemisławski "SeQ" - drums, keyboards, electronics
Ania Batko "KuL" - vocal
Radek Czapka "ThuG" - keyboards
Piotrek Nodzeński "PiTu" - bass, vocals
Przemek Nodzeński "Przemo" - vocals

Opracowała: Aleksandra Olcia Wojcińska (Rock Serwis)

 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.