To może zabrzmieć jak truizm, ale dobry zespóÅ‚ nigdy nie skÅ‚ada broni i pozostaje na placu boju. Tak też staÅ‚o siÄ™ w przypadku legendy prog rocka - King Crimson. W 2014r. zaÅ‚ożyciel, lider i spiritus movens zespoÅ‚u Robert Fripp po piÄ™cioletniej przerwie w dziaÅ‚alnoÅ›ci ogÅ‚osiÅ‚, że zespóÅ‚ jesieniÄ… wyruszy w trasÄ™ po Stanach Zjednoczonych. I trzeba przyznać, że zaskoczyÅ‚ wszystkich. Po latach koncertowania w warunkach dalekich od ideaÅ‚u wydawaÅ‚o siÄ™, że Fripp ma już dość swojego flagowego projektu i ograniczy siÄ™ tylko do okazjonalnej wspóÅ‚pracy z innymi muzykami. Krótka, obejmujÄ…ca cztery miasta i jedenaÅ›cie koncertów trasa w 2008r., podczas której towarzyszyli mu Adrian Belew, Pat Mastelotto, Tony Levin i znany z Porcupine Tree Gavin Harrison wydawaÅ‚a siÄ™ ostatnim gwoździem do trumny legendarnego zespoÅ‚u.
Tym wiÄ™kszÄ… niespodziankÄ… dla fanów okazaÅ‚ siÄ™ wspomniany amerykaÅ„ski cykl koncertów odbywajÄ…cy siÄ™ pod hasÅ‚em "An Evening with King Crimson". Robert Fripp, trzech perkusistów, dwóch gitarzystów i flecista/saksofonista zabrali fanów w niepowtarzalnÄ… muzycznÄ… podróż, zachwycajÄ…c muzycznym mistrzostwem i dÅ‚ugimi improwizacjami.
ZespóÅ‚ powoÅ‚ali do życia w 1968r. w Dorset Robert Fripp i bracia Michael i Peter Giles. Ich debiut nagraniowy, "In the Court of the Crimson King" z 1969r. staÅ‚ siÄ™ kamieniem milowym brytyjskiego prog rocka: muzycy kÅ‚adli szczególny nacisk na instrumentalne mistrzostwo, wykorzystanie awangardowej techniki i poÅ‚Ä…czenie rocka z muzykÄ… klasycznÄ… i jazzem. W 1970r. przed premierÄ… drugiej pÅ‚yty, "In the Wake of Poseidon", w zespole doszÅ‚o już do pierwszej z licznych zmian skÅ‚adu, lecz mimo to album trafiÅ‚ na 4. miejsce brytyjskiej listy bestsellerów. W nastÄ™pnych dekadach King Crimson nagrali imponujÄ…cÄ… liczbÄ™ albumów z Top 40 zestawieÅ„, dziÄ™ki czemu stali siÄ™ jednym z najbardziej uznanych i szanowanych zespoÅ‚ów progresywnych wszech czasów.
Po latach zawirowaÅ„, muzycznych przetasowaÅ„ i fascynacji w 2011r. pod szyldem King Crimson ProjeKct ukazaÅ‚ siÄ™ album "A Scarcity of Miracles". WczeÅ›niej ProjeKcty byÅ‚y zwiÄ…zane z eksperymentalnymi permutacjami i kombinacjami czÅ‚onków podwójnego tria Crimson, które w latach 1994-1997 tworzyli Robert Fripp, Adian Belew, Trey Gunn, Pat Mastelotto, Tony Levin i Bill Bruford. "A Scarcity of Miracles" to byÅ‚a jednak zupeÅ‚nie zupeÅ‚nie inna historia. A wszystko zaczęło siÄ™ od improwizacji Roberta Frippa i gitarzysty/wokalisty Jakko M. Jakszyka, który choć dziaÅ‚aÅ‚ na scenie muzycznej od dobrych kilku lat, daÅ‚ siÄ™ poznać szerszej publicznoÅ›ci dopiero w nowym wieku jako czÅ‚onek 21st Century Schizoid Band (zrzeszajÄ…cego muzyków zwiÄ…zanych z wczesnymi mutacjami King Crimson). Kiedy panowie przesÅ‚uchali nagranÄ… muzykÄ™, postanowili zaprosić do dalszej wspóÅ‚pracy saksofonistÄ™ i flecistÄ™ Mela Collinsa, którego ostatnio można byÅ‚o usÅ‚yszeć na albumie "Islands" King Crimson w 1971r. i goÅ›cinnie na "Red" (1975). Jakszyk zabraÅ‚ wspólne nagrania do domu, dopisaÅ‚ teksty i nadaÅ‚ utworom ostateczny ksztaÅ‚t. Wkrótce, po zaproszeniu do wspóÅ‚pracy Tony'ego Levina i Gavina Harrisona, trio rozrosÅ‚o siÄ™ do kwintetu.
Kiedy dwa lata później Fripp ogÅ‚osiÅ‚ muzyczne zmartwychwstanie King Crimson, nikogo nie dziwiÅ‚o, że zespóÅ‚ tworzyli muzycy grajÄ…cy na ww. albumie oraz dwaj dodatkowi perkusiÅ›ci: Pat Mastelotto i Bill Rieflin. Ich wspólna amerykaÅ„ska trasa zachwyciÅ‚a zarówno krytyków, jak i publiczność, i potwierdziÅ‚a, że muzyczne instynkty nie zawiodÅ‚y Frippa po raz kolejny. Trzej perkusiÅ›ci byli niekwestionowanymi gwiazdami każdego koncertu, zachwycajÄ…c pÅ‚ynnoÅ›ciÄ… przejść i zmianami aranżacji z wieczoru na wieczór, a czasami z minuty na minutÄ™. Po dwóch spektakularnych koncertach w San Francisco zapanowaÅ‚o powszechne przekonanie, że to jeden z najlepszych skÅ‚adów w historii zespoÅ‚u, a może nawet najlepszy, z wyjÄ…tkiem wcielenia z lat 1972-74. To King Crimson, który przyglÄ…da siÄ™ z uwagÄ… swoim dawnym dokonaniom, lecz na pewno nie jest zespoÅ‚em retro. Nowy King Crimson to zespóÅ‚ XXI wieku.
Coraz częściej pojawiajÄ… siÄ™ gÅ‚osy, że nowy King Crimson jest zespoÅ‚em jeszcze lepszym, bo po uzupeÅ‚nieniu skÅ‚adu o instrumenty Collinsa i trzech perkusistów, którzy wnieÅ›li ze sobÄ… także elektronikÄ™, a w przypadku Rieflina instrumenty klawiszowe, powstaÅ‚a grupa, która może zagrać wszystko z liczÄ…cego 45 lat repertuaru w sposób nieosiÄ…galny dla wczeÅ›niejszych, mniej licznych wcieleÅ„. I robi to z idealnÄ… intuicjÄ… i dynamikÄ…. Jakszyk, dorównujÄ…cy talentem Adrianowi Belew wokalista i gitarzysta, wpisaÅ‚ siÄ™ znakomicie w format zespoÅ‚u, a po powrocie Tony'ego Levina grupa ma basistÄ™, który potrafi zagrać wszystko. Każdy ich wspólny wystÄ™p jest niezwykÅ‚ym muzycznym przezyciem; z tym wiÄ™kszÄ… radoÅ›ciÄ… powitamy King Crimson w Polsce.
Robert Fripp - guitars, soundscapes
Jakko M. Jakszyk - vocals, guitar
Tony Levin - bass
Mel Collins - saxes, flutes
Gavin Harrison - drums
Pat Mastelotto - drums
Bill Rieflin - drums