ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
Recenzje albumów w serwisie ArtRock.pl
Recenzja albumu U2 ─ U2 Live at Red Rocks: Under a Blood Red Sky w serwisie ArtRock.pl

U2 — U2 Live at Red Rocks: Under a Blood Red Sky

 
wydawnictwo: Island 1984
 
1. "Surrender"
2. "Seconds"
3. "Sunday, Bloody Sunday"
4. "October"
5. "New Year's Day"
6. "I Threw a Brick"
7. "A Day Without Me"
8. "Gloria"
9. "Party Girl"
10. "11 O'Clock Tick Tock"
11. "I Will Follow"
12. "40"
 
Całkowity czas: 54:34
skład:
U2:
Bono – vocals, guitar on "A Day Without Me"/ The Edge – guitar, keyboards, backing vocals, lap steel guitar on "Surrender", bass guitar on "40", lead vocals on "Seconds"/ Adam Clayton – bass guitar, guitar on "40"/ Larry Mullen, Jr. – drums, backing vocals
Film crew
Production associate – Malcolm Gerrie/ Director – Gavin Taylor/ Producers – Rick Wurpel, Doug Stewart/ Executive producer – Paul McGuinness for U2 at Red Rocks Associates
Album w ocenie czytelników:
Oceń album:

Pokaż szczegóły oceny
Beznadziejny album, nie da się go nawet wysłuchać.
,1
Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
,0
Album słaby, nie broni się jako całość.
,0
Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
,0
Album jakich wiele, poprawny.
,0
Niezła płyta, można posłuchać.
,0
Dobry, zasługujący na uwagę album.
,2
Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
,1
Absolutnie wspaniały i porywający album.
,2
Arcydzieło.
,5

Łącznie 11, ocena: Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
 
 
Brak oceny
Ocena: * Bez oceny
08.09.2012
(Recenzent)

U2 — U2 Live at Red Rocks: Under a Blood Red Sky

Dokształt koncertowy – nieregularnik wakacyjny.

 Odcinek dwunasty.

 Na początku trzeba wyjaśnić jedną rzecz – płyta “Under A Blood Red Sky”  i film „U2 Live at Red Rocks: Under a Blood Red Sky” to nie jest to samo. Podobne tytuły mogą mylić, podobne okładki również, zawartość też jest podobna. Ale nagrań dokonano w zupełnie innych miejscach. Film skręcono w czasie koncertu w amfiteatrze Red Rocks 5 czerwca 1983 roku, a nagrania na płycie pochodzą z różnych koncertów, a głównie z jednego, z Niemiec, z St. Goarshausen, który odbył się  20 sierpnia tegoż roku, też z okazji tego samego tournee – „War Tour”.

 Zdjęcie chłopca, Clannad i techniczni śmigający na szmatach po scenie, bo niewiele wcześniej wlało okrutnie i cała scena pływała – to na początek. Potem też dość mocno siąpiło. W ogóle pogoda była fatalna – lało i  było zimno, zupełnie nie jak początek czerwca. Ale Red Rocks wypełnione było po brzegi – ładne kilka tysięcy luda przyszło obejrzeć czterech młodych-zdolnych Ajriszów, nie zważając na deszcz i chłód. Ale nic to, podejrzewam, sam koncert wynagrodził im te niedogodności i to z dużym naddatkiem. Jednak ten deszcz miał też i swoją dobrą stronę – zmoczył to co na głowie miał Bono, ponoć była to fryzura, tzw. płetwa. Polany wodą bardziej ludzi przypominał. Ale tak poza tym to spoko, image bez żadnych ekstrawagancji – prosto, rockowo – The Edge w kraciastym bezrękawniku, a Clayton w glanach i miał takie rozkoszne blond loczki. Nie ma się co śmiać, młode chłopaki to były, po 22-23 lata. Ale te młode chłopaki miały już na koncie trzy płyty, a ostatnia właśnie robiła z nich światowe gwiazdy. Do tego mieli za sobą jakieś pięć lat intensywnej działalności, co przekłada się na ładnych kilkaset koncertów. Dlatego, chociaż muzycy młodzi, to już doświadczeni i na żywo piachu nie grają, wręcz przeciwnie – sekcja gra równiuteńko i mocno, do przodu, tworząc kręgosłup wszystkich kompozycji, a The Edge oplata to jeszcze dźwiękami swojej gitary. No i Bono – król tego przedstawienia. On kocha scenę i scena kocha jego. Kocha go też publiczność i pozwala mu ze sobą robić wszystko co chce. Wokalista U2 to zwierzę koncertowe, rasowy frontman o wielkiej charyzmie i urodzony showman. Zawsze taki był i  zawsze chciał być w centrum uwagi. Oprócz tego, wiadomo, świetny wokalista.

 Zespół od razu narzuciło wysokie tempo i zdaje się utrzymali je do końca koncertu, na co wskazuje rozszerzona wersja „Live at Red Rocks: Under a Blood Red Sky”. No i dobrze, najpierw trzeba było rozruszać publiczność, bo było zimno i mogli zmarznąć,  potem już było z górki.

 W ciągu tych pięćdziesięciu kilku minut koncertu mamy ówczesne U2 w wersji skondensowanej – czyli wszystkie co ważniejsze, co bardziej popularne utwory, klasyczny „The Best of ino na żywo”, a najważniejsza jest tutaj jakość ich wykonania. Ta jest bardzo wysoka – doświadczenie, plus młodzieńcza energia, która aż dymi ze sceny (dosłownie!),  do tego naprawdę znakomity „materiał wyjściowy” – to wszystko powoduje, że „Live at The Red Rocks…” jest jednym z najlepszych, a może i nawet najlepszym żywcem z obrazkami lat osiemdziesiątych. Najbardziej pamiętane są chyba „New Year’s Day”, bo to było video promujące akurat chyba płytę „Under A Blood Red Sky” i pewnie „Sunday Bloody Sunday”, bo to dwa najbardziej znane utwory z tamtego okresu, ale jest tu też świetnie zagrana, moja ulubiona „Gloria” i no niesamowity finał, czyli „40” zaśpiewana wspólnie z publicznością, tak na zejście i w charakterze kołysanki,  wyciszacza, żeby nieco napięcie obniżyć i nie zostawić publiki tak nabuzowanej. Czy U2 nagrało potem  lepszego „żywca”? Nie wiem, bo specjalnie dokładnie innym się nie przyglądałem. Ale przypuszczam, że wątpię.

 

W 2008 roku ukazała się nowa wersja „Live at The Red Rocks…”, dłuższa o około pół godziny i obecnie  ona jest tą jedynie słuszną i  kanoniczną.

Poniżej zestaw utworów z nowego wydania:

 

1.         "Out of Control" 

2.         "Twilight"         

3.         "An Cat Dubh" / "Into the Heart"         

4.         "Surrender"      

5.         "Two Hearts Beat as One"       

6.         "Seconds"         

7.         "Sunday Bloody Sunday"        

8.         "Cry" / "The Electric Co."        

9.         "October"         

10.       "New Year's Day"        

11.       "I Threw a Brick Through a Window"             

12.       "A Day Without Me"   

13.       "Gloria"            

14.       "Party Girl"       

15.       "11 O'Clock Tick Tock"          

16.       "I Will Follow"             

17.       "40"      

 

 

 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.