Amber Run na jedynym koncercie w Polsce
- Małgorzata Ostrowska powraca z solowym albumem „Legenda"
- Dziś premiera nowego albumu Believe
- Cztery koncerty Dire Straits Legacy już od soboty!
- Duet Smith/Kotzen zapowiada drugą płytę
- Bear McCreary da niezapomniany występ w Warszawie
- Nachtmahr na trzech koncertach w Polsce
- Łysa Góra zagra w Krakowie
- T.Love już w tę niedzielę w Klubie Studio!
- Soul Asylum zagra w Warszawie
- Zakk Wylde odegra hymny Black Sabbath na koncercie w Polsce!
THE WATCH, Piekary Śląskie, Andaluzja, 24.05.2012
Podobnie pomyślało około stu sympatyków muzyki „dawnego Genesis” w wykonaniu The Watch. Ich liczebność może nie imponowała (grupa gościła już u nas kilkukrotnie a i w samej Andaluzji również koncertowała), musiała jednak budzić szacunek.
Pisałem że wszystko było po staremu? No tak. Bo było pachnące latami siedemdziesiątymi instrumentarium i takowe brzmienie. Była charakterystyczna statyczność muzyków przykutych do swoich siedzisk i z pietyzmem odgrywających każdy muzyczny detal stworzony niegdyś przez wielkich mistrzów. I był przewodzący im wszystkim Simone Rossetti – jak zwykle skromny, lekko zawstydzony, odczytujący z kartki, łamaną polszczyzną, zapowiedzi kolejnych utworów. Utworów zaśpiewanych dokładnie tak, jak robił to czterdzieści lat temu Peter Gabriel.
Mimo tej swoistej przewidywalności piekarski występ miał jednak swoje repertuarowe smaczki. Bo oprócz nielicznych własnych kompozycji, takich jak Goddess z płyty Vacuum, Something Wrong z albumu Planet Earth?, czy The Watch z ostatniego krążka Timeless (tak na marginesie, gdy słucha się ich można zauważyć, jak wiele im brakuje do Genesisowych klasyków), kilku żelaznych numerów grupy z Charterhouse School wykonywanych już na koncertach (Looking For Someone, Fountain Of Salmacis, The Musical Box, The Knife), mogliśmy usłyszeć rzeczy z krążków A Trick Of The Tail oraz Wind & Wuthering. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż to płyty, na których wokalistą był już Phil Collins. Zatem zebrani mogli posmakować między innymi Collinsowskich Ripples, Eleventh Earl Of Mar czy One For The Vine w… „Gabrielowskich” wersjach. Ponadto artyści zaprezentowali w instrumentalnych fragmentach Entangled i All In A Mouse's Night. Całość zakończyli bisem w postaci przepięknego The Fisherman z okresu, gdy jeszcze nazywali się The Night Watch, oraz energicznego The Knife, który wywołał niezwykle gorące i długie pożegnanie. Mimo tegoż muzycy nie zdecydowali się chwycić jeszcze raz za instrumenty i dwugodzinny koncert zakończył się dosyć niecodziennie – przemówieniem wokalisty przedstawiającym zespół i komplementującym zebranych.
Oglądanie i słuchanie ich to doprawdy spora frajda dla wielbicieli muzyki Genesis sprzed lat. Ci którzy urodzili się zbyt późno, by pamiętać niesamowite spektakle formacji z lat siedemdziesiątych, mają dzięki The Watch jedyną okazję na dotknięcie tych dźwięków w klasycznej, „analogowej” formie. Wszak, nie czarujmy się, niewiele wspólnego z tymi czasami miały mocno naznaczone współczesnym brzmieniem starocie, do jakich powracali podczas ostatnich koncertów Genesis Collins, Rutherford i Banks.
Zdjęcia:
kolejne koncerty
