Various — Polski Art-Rock vol.3 / Polish Art-Rock vol 3.

Lunx Music nie rzuca słów na wiatr. Po pierwszej edycji Polski Art-Rock zgłosiło się tyle młodych zespołów, że nie dość starczyło na dwa kolejne samplery, to w dodatku część wydano pod postacią czwartego z kolekcji Polski Prog-Metal. Przedmiotem naszej oceny jest trzecia kompilacja serii Polski Art-Rock vol.3. 

14 polskich artystów prezentuje swoje wizytówki muzyczne, a są to:

1. Special Experiment, czyli nasz dobry znajomy Dzidek Marcinkiewicz z utworem "Night over Marrakesh" - tu odwołuję do recenzji jakich pełno na Caladanie o tym albumie. Ale cieszy, że nasz rodak grający za granicą znalazł miejsce do zaprezentowania się na tym samplerze. Utwór? Jak dla mnie bardzo fajny, ale do tej kompilacji wybrałbym inny z pozycji "Fortune Memories" Mała poprawka - album do nabycia nie tylko poprzez Wydawnictwo 21 jak podano na płycie, ale również na www.cd-silesia.com oraz na stronie artysty www.special-experiment.pl
   
   
2. Ad Libitum - Pustynia. .. no milutko, troszkę floydowo, troszkę pendragonowo … i dość specyficzny, z niezłą dykcją, selektywny jednak intrygujący barwnie  wokal  Ciekawa pozycja, z chęcią poznałbym więcej twórczości tego zespołu.  Pustynne a jakże klimaty są mi niesamowicie bliskie (maniak Diuny F.Herberta pełną garścią piachu  ) stąd z milszą chęcią zapoznam się z twórczością tego zespołu. Ad Libitum ma na koncie Rockowe Ogródki w Płocku (wygraną oczywiście), sukces na festiwalu Twórczości Studenckiej w Katowicach  oraz na Famie 2002. Ta pozycja jest na plus.
   
   
3. Indukti ... Ewa - gdzie to demo !!! Zespół Indukti zaprezentował nam swój udany debiut, a nawet wygrał łódzki Big Star Festiwal 2003 ! i pomimo, że do tej pory znam zespół z empetrójek (legalezów!) jakie przesympatyczna skrzypaczka zespołu, Ewa Jabłońska podesłała, to sukcesywnie śledzę co też nowego nam zaprezentują. Tureckiego już znam od jakiegoś czasu, te klimaty mi odpowiadają, rozpisywać się nie będę poza jednym  - dzięki zaangażowaniu kilku ludzi  -  w tym znanego i cenionego krytyka i  publicysty Wojtka "Cozy" Kozłowskiego, ukazało się oficjalne demo zespołu, prezentujące najciekawsze (chyba tylko takie są) utwory w dorobku Indukti. No a sam utwór ... jak tu nie lubić krimsonowatych klimatów, dla odmiany ze skrzypcami w roli głównej. Pozycja na plus.
   
   
4. After. Dawniej znany jako Awake - pewnie zapamiętali go pod taką nazwą uczestnicy ostatniej edycji Festiwalu Nocy Symfonicznej, która dla odmiany odbyła się w Gołańczy k Wągrowca, gdzie zagrali obok nazwisk Kupczyk, Adams i różnych innych fajnych zespołów. Klimat mrocznego art-rocka  podkreślony liryką żywcem zerżniętą .. przepraszam - zainspirowaną na tolkienowskich "Dwóch Wieżach" z sagi o pierścieniu i fajnym kolesiu o przyjemnym imieniu Sauron. Temat chyba wyeksploatowany do granic tolerancji, jednak utwór swój urok ma. Troszkę gotyckiego, prog-metalowego charakteru, specyficzny i ostry głos wokalistki, której wokaliza nie przeszkadza w odbiorze - musiałbym więcej posłuchać aby cokolwiek napisać. Aczkolwiek brzmi to mocno intrygująco. Na plus.
   
   
5. Colt to mocna broń - nie tylko jako rodzaj pistoletu z rotowalnym magazynkiem bębenkowym ale również muzycznie jako zespół z terenów Tomaszowa Lubelskiego tudzież Kielc. Tarkus napisał co myśli o tym zespole, również swoje wrażenia po odsłuchaniu albumu, z którego pochodzi tytułowy - prezentowany tutaj utwór "From the fridge"  Więc  - idźcie poczytać co myśli Tarkus. Mi się Colt bardzo podobał, albumik był bardzo fajny, więc daję plusa!
   
   
6. Suchi Pion to projekt Radosa Koposa, też Kielce zresztą, według załączonej do płyty ściągi wnioskować można, że to ambicjonalny projekt udowodnienia pewnemu amerykańskiemu jazzmanowi, że pancury też zagrają dobry jazz. Jazz to nie całkiem, ale jazz-rockowe powijaki w tym co zaprezentował zespół jest niesamowitą eksplozją emocji połączoną w jedną zgrabną muzyczną całość. I bardzo mnie to cieszy, ponieważ muzyka Suchi Pion jest  tym co tygrysy lubią najbardziej. Psychodeliczny jazz-rock lat 70/80-tych w milutko ubrany klimacik. Oby ten amerykański jazzman częściej do Polski witał, może wjedzie na ambicję większej ilości muzyków ! Brawa Rados! Plus!
   
   
7.  A to mała gratka ... Polski Art-Rock  a tu włoski zespół New Credo. Ciekawostka o tyle, że Włosi próbują się włączyć aktywnie w twórczość .... na polskiej scenie. Wstęp, bo tak się utwór nazywa, miło brzmi melotron,  soczyste brzmienia, ale pachnie tendencyjnością, to już znamy, materiał muzycznie wyeksploatowany, jednak dla ludzi którzy kochają tą muzykę będzie to coś, co im się spodoba.Wokalnie z zespołem udzieliła się Marysia Stefaniak z grupy "Na Szlaku". Kurcze mam mieszane uczucia .. -/+ ... Musiałbym bardziej poznać ich twórczość aby cokolwiek więcej napisać. 
   
   
8. Percival Shuttenbach ...no tego moi ziomkowie więc nie wypada ... zostawić suchej nitki ;)) Gdzieś mi się o uszy wcześniej obili .. chyba na Castle Party, ale powiedzieć mogę jedno - dobry gotyk pełną parą ... Lubiński zespół ma na swoim koncie współpracę z zespołami Ovo oraz białoruskim Kniażycem, według ściągi występowali razem  na Białorusi. Dość ciekawie brzmi całość ubrana w akustyczne brzmienia wiolonczeli i post-rockowe klimaty w gotyckiej zupce. Na plus.
   
   
9. Howling Alies - kolejny stawiający na brzmienia akustyczne (skrzypce) w całym zestawieniu, oryginalne choć bardziej aktorskiej podejście do muzyki. Raczej mam wrażenie że tworzą poezję artystyczną  i w kierunku teatru śpiewanego. Mają na swoim koncie 4 płytki. Co do mojej osobistej oceny - są wielbiciele tego gatunku, jednak musiałbym się zapoznać z dorobkiem zespołu aby coś więcej powiedzieć. -/+
   
   
10. Angel of Swing, to sandomierski zespół zafascynowany (chyba klasycznie już) zespołami gatunku Yes, Rush, Led Zeppelin czy King Crimson. Istnieją już 10 lat, ale jeszcze .... nic nie wydali. - Zussamen Street. Niezły kawałek skompilowanego razem rocka, swinga (!) i klimatów około  jazzowych. Przyznam, że miło mi się tego słuchało, choćby na niezłą zabawę brzmieniem. Plus.
    
    
11. Ogrodowe Aleje 11. Kolejny zespół gatunku brzmień jazzowych i artystycznego performance, "męski" głos wokalistki, trąbka (rzadkość w Polskim Progu, chociaż Polshaq swojego czasu dał nam koncert na trąbkę) i co muszę przyznać udane wykonanie. Mają na swoim koncie wiele sukcesów, również występy poza Polską, i cóż ... bardzo pozytywnie.  Plus.
    
    
12. Bibisi - myślenicka formacja łącząca rock i regge, ładnie nawiązują stylistyką do ogólnie pojętego art-rocka. Strasznie eksploatuję tutaj to pojęcie, jednak jest tak niesamowicie szerokie, że wybaczycie drodzy czytelnicy to moje ciągłe "art-rockowanie". Mysleniczanie zaprezentowali muzykę w szerszym pojęciu, można doszukać się powiązań z klasycznym regge  rockowym ostrym brzmieniem i delikatnością Quidamu. Na plus.
    
    
13. Inside The Outside ... Krakowianie …… z rewelacyjnym mocnym dark-wave'owym wokalem. I to jest mój faworyt! Nie znam fakt faktem reszty nagrań tej formacji, jednak brzmią bardzo .... prosto a zarazem ciekawie. Niewiele mi potrzeba aby ich muzyka wpadła w ucho, pomimo prostoty i elektronicznego łupanka, ta delikatna gitarka w tle oraz wokal który buduje pewien nastrój wzbudza chęć poznania pozostałych utworów grupy. Plus.
    
    
14. Nasz rodzynek w rockowym światku, nota bene finalista "Drogi do Gwiazd" z pewnej stacji TV, kiedyś mocno krytykowany za wokal, a obecnie pochwalany za pracę nad sobą Łukasz Gałęziowski - wiodący głos Framauro/Millenium, zafundował nam zespół Żandarm. Ich największy sukces to właśnie pewien sukces  -  występ podczas finału Big Brother Ring, Grand Prix w opolskich Debiutach 2002 i co zatym idzie występ podczas gali Superjedynki w opolskim amfiteatrze. No dobrze - tyle chwalenia, teraz fakty. Beduin. A taki sobie kawałek dla raczej showbiznesu (podniesiona poprzeczka za dokonania!!) ale moim zdaniem Blue Cafe mogło by ustąpić ze sceny przed Żandarmem. Chłopaki - fajnie gracie, ale czemu nie jesteście na topie. I czemu nie mam waszej płytki?  Melodyjna, ciekawa arażacyjnie choć nie wyszukana stylistycznie kompozycja. Plus.

Reasumując - ta kompilacja podkreśla moją wiarę w polską muzykę niezależną. Aby tak dalej. Podziękowania dla zespołów za materiał, dla Adasia Gierczyckiego oraz Ryśka Kramarskiego za chęć wydania tego wszystkiego do kupy - gdyby nie ich praca, cierpliwość, pieniądze, to kto wie - czy część z tych zespołów mogłaby ukazać się w ogóle na muzycznym rynku. Tak więc - do sklepów, na strony dystrybutora  - zamawiać! Może to być ostatnia okazja aby posłuchać tych zespołów.