ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
Recenzje albumów w serwisie ArtRock.pl
Recenzja albumu Starbreaker ─ Love's Dying Wish w serwisie ArtRock.pl

Starbreaker — Love's Dying Wish

 
wydawnictwo: Frontiers Records 2008
dystrybucja: Mystic
 
1. End Of Alone [4:24]
2. Evaporate [4:40]
3. Love's Dying Wish [4:07]
4. Unknown Superstar [4:24]
5. Hide [4:17]
6. Building A Wall [4:33]
7. Beautiful Disaster [4:09]
8. Live Your Life [4:40]
9. Hello, Are You Listening? [3:54]
10. Changes Me [4:40]
11. The Day Belongs To Us [4:41]
12. This Close [5:06]
 
Całkowity czas: 52:21
skład:
Tony Harnell - vocals / Magnus Karlsson - guitar / Jonni Lightfoot - bass / John Macaluso - drums
 
Album w ocenie czytelników:
Oceń album:

Pokaż szczegóły oceny
Beznadziejny album, nie da się go nawet wysłuchać.
,0
Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
,0
Album słaby, nie broni się jako całość.
,0
Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
,0
Album jakich wiele, poprawny.
,0
Niezła płyta, można posłuchać.
,0
Dobry, zasługujący na uwagę album.
,0
Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
,1
Absolutnie wspaniały i porywający album.
,0
Arcydzieło.
,1

Łącznie 2, ocena: Absolutnie wspaniały i porywający album.
 
 
Ocena: 8 Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
06.10.2008
(Recenzent)

Starbreaker — Love's Dying Wish

Chciałoby się powiedzieć: jacy muzycy, taka płyta. Po zapoznaniu się ze składem tego – nie czarujmy się – muzycznego superprojektu, możemy w ciemno obstawiać, czego będziemy słuchać. A kogóż tutaj mamy? A choćby Magnusa Karlssona znanego z płyt takich wykonawców jak Allen / Lande, The Codex czy Primal Fear, Johna Macaluso, perkusistę nieodżałowanego Ark i wreszcie śpiewającego Tony’ego Harnella (TNT, Westworld, Morning Wood). Czwartym „do brydża” jest nowy basista Jonni Lightfoot, który zastąpił, grającego na debiutanckim krążku „Starbreaker” (2005), Fabrizio Grossiego. Dodajmy do tego zestawu słynnego producenta, Tommy'ego Hansena (TNT, Jorn, Pretty Maids, Helloween) i wytwórnię, która się wydaniem tego albumu zajęła – włoską Frontiers Records. Wiemy już o co chodzi? Oczywiście, że tak. 

Starbreaker oferuje nam podany na wysokim poziomie melodyjny metal. Mistrzowsko wyprodukowany i zagrany przez fachowców. Dwanaście 4-5 minutowych kawałków, jeden lepszy od drugiego. Bo to w zasadzie zbiór melodyjnych, metalowych przebojów, z fajnymi riffami i nośnymi refrenami. W odróżnieniu jednak od wielu tego typu produkcji, nie mamy tu szybkiej jazdy i heavymetalowej galopadki. Dominują bowiem na płycie średnie tempa oraz wprowadzające sporo klimatu i nastroju, instrumenty klawiszowe. Te ostatnio wykorzystywane są czasami nieco „cukierkowo”, nawiązując tym samym do rzeczy ukazujących się w latach osiemdziesiątych.

Trudno wybrać najfajniejsze kawałki, gdyż każdy coś w sobie ma. Rozpoczynający „End Of Alone” praktycznie definiuje cały styl płyty. Jeśli was ruszy, brnijcie dalej, jeśli zniesmaczy – dajcie sobie spokój – dalej będzie podobnie. Kompletny szok przeżyłem słysząc pierwsze dźwięki utworu tytułowego „Love’s Dying Wish”. Klawiszowy motyw jest zwolnioną nieco kopią mega-znanego wstępu do przeboju HIM „Join Me”!! Na szczęście za chwilę wjeżdża mocna gitara i wszystko wraca do normy. Następujący po „Love’s Dying Wish”, „Unknow Superstar” razi nas z początku najbardziej hardrockowym riffem na całej płycie, po nim jednak delektujemy się absolutnie hiciarskim refrenem i najlepszą na albumie solówką Karlssona. Warto zwrócić uwagę na ładną, kończącą całość, jedyną balladę w zestawie, „This Close”. 

Zastanawiałem się przez chwilę, w kogo ta płyta mogłaby trafić najcelniej? Wyszło mi, że sporo przyjemności w jej słuchaniu powinni mieć fani duetu Allen / Lande i grupy Ark. Zresztą, gdyby zastąpić partie wokalne Harnella, ciemniejszym, bardziej chropawym głosem Jorna Lande, mogłoby nam powstać „pół perfekcyjnej płyty” Ark! Bez dwóch zdań. Ciekawostką jest to, że w „Live Your Life” Harnell śpiewa właśnie jak Lande (tylko, że ten Lande bardziej „hard/heavy”). Zostając jeszcze przez moment przy partiach wokalnych. Nie da się zaprzeczyć, że upodabniają one nieco Starbreaker do… niemieckiego Vanden Plas. Fani tej grupy spokojnie mogą wysupłać na tę płytę trochę grosza. Mnie osobiście „Love’s Dying Wish” przypomniał jeszcze jeden zespół, nieco mniejszego kalibru, niż wymienione powyżej. Chodzi o australijski Voyager. Pamiętacie zawarty na jego ostatnim albumie zestaw metalowo-melodyjnych killerów? Tu jest równie ciekawie.

 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.