ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
- 20.03 - Warszawa
- 22.03 - Łódź
- 23.03 - Poznań
- 28.03 - Warszawa
- 25.03 - Warszawa
- 06.04 - Łódź
- 11.04 - KRAKÓW
- 12.04 - ŁÓDŹ
- 26.04 - GDAŃSK
- 12.04 - Olsztyn
- 13.04 - Bydgoszcz
- 12.04 - Kraków
- 20.04 - Bielsko Biała
- 21.04 - Radom
- 22.04 - Kielce
- 13.04 - Warszawa
- 14.04 - Białystok
- 25.04 - Poznań
- 26.04 - Szczecin
- 27.04 - Koszalin
- 28.04 - Gdynia
- 10.05 - Piekary Śląskie
- 11.05 - Kraków
- 12.05 - Lublin
- 14.04 - Warszawa
- 16.04 - Gdańsk
- 17.04 - Kraków
- 14.04 - Radzionków
- 20.04 - Gomunice
- 25.04 - Bielsko-Biała
- 24.04 - Warszawa
- 25.04 - Kraków
- 07.05 - Chorzów
- 08.05 - Siemianowice Śląskie
- 09.05 - Siemianowice Śląskie
- 25.05 - Łódź
- 25.05 - Zabrze
- 26.05 - Zabrze
 

felietony

11.11.2016

Dokształt koncertowy 2016. Wyniki kolokwium i omówienie pytań.

Dokształt koncertowy 2016. Wyniki kolokwium i omówienie pytań.

Wyniki kolokwium – laureaci:

 

1 miejsce: Michał Jurek – 111 punktów

2 miejsce: Krzysztof Jermicz – 100 pkt

3 miejsce: Tomasz Wącławski – 67 punktów

 

Wszystkim panom serdecznie gratulujemy, nagrody wyślemy wkrótce.

 

A oto omówienie pytań:

1/ Alan Parsons Symphonic Project – „Live in Colombia”

1. Przez APP przewinęło się mnóstwo muzyków, często bardzo znanych, min. liderzy dwóch bardzo znanych zespołów i oba te zespoły występowały w Polsce – o kogo tu chodzi? (3 pkt)

2. Parsons oprócz pracy w APP zajmował się również realizacją płyt innych wykonawców. Właściwie słowo „również” średnio tu pasuje, bo Parsons zyskał sobie sławę najpierw jako producent i inżynier dźwięku, a dopiero potem powstało APP. I często się zdarzało, że artyści, którym produkował płyty, grali potem w APP i na odwrót. Jednym z takich muzyków był (…),   ma on na swoim koncie wielkiego, wielkiego hita ze swojej debiutanckiej płyty, który co ciekawe jest  kwintesencją stylu APP, do tego swego rodzaju manifestem. Dla niepoznaki płyta ma dosyć bojowy tytuł, a muzyk na okładkowym zdjęciu wygląda dosyć groźnie. (5 pkt)

3. Pierwszą płytę APP poświęcono Edgarowi Allanowi Poe, ostatnią – Antonio Gaudiemu. Jest jeszcze jedna płyta, której z tytuł można skojarzyć z bardzo konkretną osobą ze świata kultury i sztuki. Jaka to płyta i kto to? (3pkt)

 

Ad. 1. Wyszło, że nawet więcej niż dwóch było w Polsce ze swoimi zespołami – w tym jeden jeszcze przed współpracą z Alan Parsons Project – Gary  Brooker (Procol Harum), Allan Clarke (The Hollies), Steve Harley (Cockney Rebel) .

Ad. 2. Chodzi o płytę "Rebel" Johna Milesa.

Ad. 3. "I Robot" i  Isaac Asimov.

 

2/ Zbigniew Wodecki with Mitch & Mitch Orchestra And Choir – „1976: A Space Odyssey”

1. Karel Gott i Zbigniew Wodecki obaj mieli coś wspólnego z pewną uroczą osóbką płci pięknej. O kogo chodzi? (3 pkt.)

2. Jeden z Mitchów ma na sumieniu współpracę z pewnym, już legendarnym, a na pewno kultowym zespołem. Kapela ma na koncie jedną płytę, nagraną już dość dawno temu, właściwie nie istnieje, gra tylko okazjonalne koncerty raz na kilka lat. Jaka to kapela i który to z Mitchów? (3 pkt.)

Ad. 1. Chodzi o pszczółkę Maję – Zbigniew Wodecki śpiewał piosenkę tytułową w języku polskim, a Karel Gott – po  niemiecku.

Ad. 2. Ta kapela to Lenny Valentino, a tym Mitchem jest  Macio  Moretti.

 

3/ Paul Simon – „Concert in the Park”

1.    Jedna z najbardziej przejmujących piosenek Paula Simona wzięła się z zaskakującej, nazwijmy to tak – żołądkowej inspiracji. Która i co to dokładnie była za inspiracja? (3 pkt)

2.    Uzupełnić łańcuszek nazwiskiem:

Paul Simon – (...) – John Belushi

Paul Simon – (...) – Robert Fripp (3 pkt.)

3.    W roku 1967, gdy byli już gwiazdami dużego formatu, Art i Paul zagrali nietypowy koncert. Wystąpili mianowicie, otwierając występ nieco mniej znanego szerokiej publiczności artysty; co ciekawe, publiczność rozpoznała ich dopiero, gdy wyszli na sam koniec koncertu zagrać jeszcze jeden utwór. Przed kim występowali i dlaczego nikt ich nie rozpoznał? (5 pkt.)

 

Ad. 1. Danie zawierające jajko połączone z mięsem kurczaka, jakie Paul Simon wypatrzył w menu chińskiej restauracji w NY. Nazywało się "Mother And Child Reunion".

Ad. 2. Simon - Carrie Fisher - John Belushi – Carrie  Fisher – żona  Paula i niezapomniana porzucona narzeczona z "The Blues Brothers".

Simon – Tony  Levin – Fripp – Tony  Levin – grał  na paru płytach Simona z przełomu lat 70. i 80., użyczył też nazwiska bohaterowi filmu Simona "One-Trick Pony"

Ad. 3. Wystąpili przed Frankiem Zappą. Wąsaty poznał obu panów osobiście i po długiej rozmowie, gdzie Art i Paul wspominali dawne czasy sprzed wielkiej kariery, namówił ich, by otwierali jego koncert, występując jak za dawnych lat pod szyldem Tom And Jerry i wykonując tylko stare piosenki sprzed czasów Simon & Garfunkel. Publika kompletnie ich nie poznała, aż do chwili, gdy na sam koniec Frank ich zaprosił ponownie na scenę i obaj panowie zaśpiewali "Sound Of Silence".

 

4/ Frank Zappa – „Zappa in New York”

1.    Frank miał na przełomie lat 70. i 80. współpracować z polskimi muzykami – orkiestrą symfoniczną (czy nawet dwiema różnymi) i solistami, co z różnych przyczyn nigdy nie doszło do skutku. Między innymi, na syntezatorze miał grać… właśnie, kto? (1 pkt.)

2.    Zappa kiedyś podczas koncertu niezbyt ciepło się wyraził o pewnym bardzo cenionym zespole. W rewanżu, tak lider tegoż zespołu, jak i jego basista w wywiadach zmieszali Franka z błotem. Co ciekawe, po latach jeden pan wyświadczył drugiemu pewną przysługę. Co to za panowie i jak się Frankowi zrewanżował jeden z nich? (3 pkt.)

3.    Pewnego dnia  Wąsaty Franek przesłuchiwał był kandydatów do swojego zespołu. Jednym z chętnych panów był pewien muzyk, który w pewnym momencie stwierdził, że to co Zappa od niego oczekuje, jest niemożliwe do zagrania. Frank powiedział na to, że z takim podejściem to może przygrywać co najwyżej jakiejś kantrówie, a nie jemu, na co kandydat z miejsca zaczął grać to, co od niego oczekiwał Wąsaty. Co to był za pan? (5 pkt.)

 

Ad. 1 Czesław Niemen

Ad. 2 Lou Reed i Sterling Morrison z Velvet Undergorund. Zappa ich mocno skrytykował, a w od-wecie Lou Reed i John Cale nie szczędzili mu cierpkich uwag. Lou Reed nazwał nawet Zappę „dupkiem bez talentu”. Jednak już po śmierci Zappy, to właśnie Lou Reed wystąpił jako główny mówca podczas ceremonii, wprowadzając Zappę do Rock and Roll Hall of Fame.

Ad. 3. Chodziło  Steve’a Vaia, który po różnych dziwnych zadaniach, które dostał od Franka, w końcu stwierdził, że kolejna rzecz jest niemożliwa do zagrania, a ten odparł mu, że słyszał, że Linda Ronstadt szuka gitarzysty.

 

5/ Laboratorium – „Old School Fusion Live”

1. Janusz Grzywacz zanim poważnie zajął się muzyką, musiał w nieco inny sposób zarabiać na chleb. Czym się zajmował? Dla ułatwienia dodam, że pełnił całkiem prominentną funkcję w pewnej dużej firmie. (3 pkt)

2. Tytuł jednej z płyt Laboratorium może kojarzyć się z  tytułem powieści sci-fi pewnego bardzo znanego polskiego autora. Proszę podać jej tytuł i autora. (3 pkt)

 

Ad. 1. Janusz Grzywacz był kierownikiem domu kultury  działającego przy ówczesnych Zakładach Przemysłu Tytoniowego „Czyżyny”.

Ad. 2. Laboratorium – „No 8” i „Laboratorium nr 8” – Marcina Wolskiego

 

6/ Józef Skrzek East Wind – „Tryptyk Petersburski”

1. Szef pewnej znanej kapeli wspominając  współpracę ze Skrzekiem chwalił ją sobie, ale też stwierdził, że w pewnym momencie zaczął mieć wrażenie, że już nie jest to do końca jego kapela. Kto to był? (3 pkt.)

2. SBB – czyli początkowo Silesian Blues Band, albo Szukaj Burz Buduj, chociaż nie wiem, czy były to oficjalne nazwy grupy – w każdym razie są i innej rozwinięcia tego skrótu – czasem dosyć złośliwe – proszę podać kilka z nich, razem ze źródłem pochodzenia. (1-5 pkt. – w zależności od liczby)

3. Kilka lat temu wybuch spory skandal obyczajowo-polityczny, w centrum którego znalazło się SBB. Kto był jego bohaterem? (1 pkt.)

 

Ad. 1 To  chodzi o Tadeusza Nalepę i jego Breakout. Nalepa wspominał, jak podczas nagrywania płyty „70a” realizator żartował, że to muzyka na bas i resztę zespołu.

Ad. 2. SBB rozwijano też jako „Sound (that’s) Breaking Borders”. Na jednej ze stron znalazłem też rozwinięcie „Stop Bolchevik Bandits” i „Sprzątnijmy Bolszewicki Bałagan” A jeszcze inne skróty to „Sprawdzaj Badaj Brzmij”, „Są, Byli, Będą”, „Strzeż się, Broń się, Bądź sobą”, „Skacz, Balansuj, Baw się” i „Skrzek Buduje Barykadę” a nawet „Skrzek Będzie Biedny”, „Szukać, Burzyć Bajdurzyć”. Z kolei w książce o Niemenie D. Michalskiego z 2009 r. pada „Sam Będę Bogiem”.. Były nawet konkursy na rozwinięcie, w których można było wygrać bilety na koncerty SBB. I ludzie podawali np. „Super Boysband Bluesowy”, „Silnie Brzmiący Bluesmeni”, „Szturm Bandy Bojowej” i tego typu rzeczy…

Ad 3. Kilka lat temu okazało się, że Julian Matej, nadworny tekściarz SBB to tak w ogóle wysoki oficer PRL-owskiej bezpieki pułkownik Romuald Skopowski. Skrzek z kolegami nie mieli pojęcia czym jeszcze zajmuje się ich tekściarz, a co ciekawe szefowie Skopowskiego z bezpieki też nie wiedzieli, że ich podwładny „w cywilu” dorabia sobie pisaniem tekstów dla rockowej kapeli.

 

7/ Iron Maiden – „Iron Maiden” (aka  “Live at The Rainbow”)

 

1. Jaka to  płyta, na której Dickinson nie gra, ale jest na okładce? (3 pkt.)

2. Iron Maiden pierwszy raz w Polsce było w 1984. Ale jeden z muzyków był w Polsce wcześniej – który i z jakiego powodu? (3 pkt.)

3. W czasie pierwszej trasy koncertowej w Polsce doszło do pewnego niecodziennego wydarzenia, bo Maideni zagrali też … Właśnie – gdzie? (3 pkt.)

4. Proszę wymienić przynajmniej czterech zawodników (oprócz członków Iron Maiden) grających w Virtual XI. (1 pkt.)

 

1. Chodzi o Samson i płytę „Survivors” z 1979 r. Bruce dołączył do zespołu już po nagraniu pły-ty, ale jeszcze przed jej wydaniem. Dzięki temu załapał się na okładkę, mimo że niczego nie zaśpiewał.

2. Janick Gers. Gitarzysta Iron Maiden jest synem oficera polskiej marynarki. Ojciec pochodził ze wsi pod Bydgoszczą i młody Janick ją odwiedził w latach siedemdziesiątych, jadąc razem z tatą do jego rodziny.

3. Zagrali na weselu pary w popularnej „Adrii”. Panowie szukali knajpy po koncercie i zawędrowali do restauracji przy Międzynarodowych Targach Poznańskich. A tam trwało akurat wesele. Panowie przejęli instrumenty weselnego bandu i zagrali m.in. „Smoke On The Water”. Na Youtube jest nawet filmik z tego wydarzenia.

4. Stuart Pearce, Faustino Asprilla, Paul Gascoigne, Ian Wright, Patrick Viera, Marc Overmars. Wszystkich  znajdziemy  we wkładce płyty “Virtual XI”.

 

8/ Marillion – „Early Stages”

1. Co to jest „Książka telefoniczna Śródziemia” i jaki ma związek z Marillion? (5 pkt.)

2. Podczas polskich koncertów w pewnym momencie z koncertowej set-listy wypadło „Jigsaw”. Dlaczego? (5 pkt.)

3. Fish ma ostatnio nową pasję. Jaką? (3 pkt.)

4. Na pewnej płycie znanego  zespołu prog-rockowego znalazła się taka dedykacja: „Marillion for showing (…) the door”. Co to za płyta, co to za zespół i o co tu chodziło? (5 pkt.)

 

Ad. 1. Książką telefoniczną Śródziemia jest nazywany "Silmarillion", zbiór opowiadań J. R. R. Tolkiena. Na jego kilkuset stronach znajduje oszałamiająca liczbę nazw własnych, co kojarzyć się może właśnie z książką telefoniczną. Silmarillion była to pierwsza nazwa zespołu.

Ad. 2. Bo to było tak – w czasie utworu „Jigsaw” na lince opuszczany był wielki kawałek układanki,  o lustrzanych powierzchniach, przy pomocy którego Fish puszczał „zajączki” po sali. Na koniec utworu odwieszał to i rekwizyt podjeżdżał do góry. Pewnego dnia Fish jakoś nie mógł zaczepić gadżeta na haczyku i po krótkiej walce z oporną materią rzucił tym w kulisy. Oczywiście się rozbiło. I trzeba było zmienić set-listę.

Ad. 3. Jakiś czas temu w rozmowie z Piotrem Kaczkowskim przyznał się, że wzięło go na nurkowanie.

Ad. 4. Chodzi o zespół Galahad oraz płytę "Nothing Is Written". Jest tam dedykacja "Marillion for showing Stu the door". Czyli wokaliście Stuartowi Nicholsonowi.  Marillion pod koniec lat osiemdziesiątych szukali nowego wokalisty, a jednym z chętnych był Stuart Nicholson. Zrobił on  dobre wrażenie, ale Marillion jednak nie takiego człowieka szukali, więc podziękowali mu, a w ramach rekompensaty zaproponowali mu, że odwiozą go do domu. Tylko nie wiedzieli, że jest to prawie 200 kilometrów. Ale słowo się rzekło – odwieźli.  

 

9/ Blue Oyster Cult – „Some Enchanted Evening”

1. Nazwę zespołu można połączyć z cyklem nieco głupawych, ale autentycznie zabawnych komedii amerykańskich z lat osiemdziesiątych. Jak się ta seria nazywała? (5 pkt.)

2. Pewna znana artystka tak wspomina związek z jednym z  członków BOC: „Ten, łagodny inteligentny i z pozoru skromny mężczyzna prowadził w trasie życie całkowicie odmienne od naszej wspólnej cichej egzystencji. W końcu zniszczyło to nasz związek, ale szacunek, którym darzyłam (…), wdzięczność za dobro, które mi okazał, (…) pozostały nienaruszone.” Proszę podać nazwiska tej pary. (5 pkt.)

 

Ad. 1. Chodzi o serię "Akademia policyjna".

Ad. 2. Chodzi o Allena Laniera oraz Patti Smith.

 

10/ Offenbach – „Saint-Chrone de Neant”

 

1. W drugiej połowie  lat sześćdziesiątych powstało kilka takich dzieł jak „Saint-Chrone De Neant”, a nagrały je min:  brytyjski zespół rockowy do spółki z francuskim instrumentalistą, amerykański zespół psychodeliczny i polska autorka piosenek do spółki ze znaną grupą beatową. Proszę podać o kogo chodzi. Liczyć się będzie tylko pełna odpowiedź. (3 pkt.)

2. Nie tylko mieszano sacrum z profanum, ale także profanum z profanum. Pewien amerykański zespół nagrał pod koniec lat sześćdziesiątych płytę, na której znalazła się „normalna” czarna msza, z wzywaniem Szatana i tym podobnymi „atrakcjami” – ponoć było to pierwsze takie wydarzenie w muzyce rozrywkowej. Nazwa zespołu, tytuł utworu  i tytuł płyty? (5 pkt.)

 

Ad. 1. Spooky Tooth & Pierre Henry – „Ceremony”,  Electric Prunes – "Mass  in F Minor" i Katarzyna Gärtner i Czerwono-Czarni – msza beatowa „Pan Przyjacielem Moim” .

Ad. 2. Zespół to Coven. Album to "Witchcraft Destroys Minds & Reaps Souls". Nagranie to "Satanic Mass".

 

11/ Wings „Wings Over America”

 

1.    Gdzie niedobry Harry zabrał taśmy-matki?

2.    Paul został pewnego dnia – jak ujmują to Anglicy – wysadzony swoją własną petardą. Zwierzył się bowiem przyjacielowi – innej wielkiej gwieździe showbiznesu – z pewnego pomysłu, po czym niedługo po tym dowiedział się, że ów przyjaciel wykorzystał jego pomysł i zrobił coś, na co Macca miał ochotę już od dawna. Co to był za pan i co takiego świsnął sprzed nosa Paulowi?

3.    Jedna z piosenek z albumu „Wings Over America” jest w pewien sposób związana z datą ukazania się niniejszej recenzji na naszym serwisie. Która i co to za związek? 14.10.2016

4.    Przy okazji "Wings Over America" Paul zrobił na złość Johnowi. W jaki sposób? (1 pkt.)

 

Ad. 1 Na peron stacji Broad Street w Londynie. Poszukiwanie taśm to główny motyw przedziwnego filmu "Give My Regards To Broad Street", ze scenariuszem i główną rolą Paula.

Ad. 2 Michael Jackson - kupił był firmę ATV Music, do której należała spółka Northern Songs - właściciele praw do prawie wszystkich utworów The Beatles. Macca miał od dawna chrapkę na ATV (do spółki z Yoko Ono), ale kręcił nosem na wysoką cenę. Jackson nie wybrzydzał...

Ad. 3 "Live And Let Die" - piosenka tytułowa z pierwszego filmu, w którym jako James Bond wystąpił Roger Moore. Tak się złożyło, że w dniu ukazania się recenzji - 14.10.2016 - sir Roger obchodził 89-te  urodziny.

 Ad. 4 Jak widać w notce - przy piosenkach Beatlesów zamiast zwyczajowego Lennon-McCartney jako autorzy widnieli McCartney-Lennon.

 

12/ Grateful Dead „Europe ‘72”

 

1. W okazałej koncertowej dyskografii Deadów są dwa albumy bardzo wyjątkowe  i w jakimś sensie do siebie podobne – koncepcyjnie. O jakie płyty chodzi? (3 pkt.)

2. Cytat: "Tak więc przez Billa poznałem Grateful Dead. Jerry Garcia, ich gitarzysta, i ja wspaniale się rozumieliśmy, rozmawialiśmy o muzyce - o tym, co oni lubili i co ja lubiłem - i myślę, że wszyscy nauczyliśmy się czegoś, trochę dojrzeliśmy. Jerry Garcia kochał jazz i okazało się, że kocha moją muzykę i słuchał jej od dawna. Kochał także innych muzyków jazzowych, takich jak Ornette Coleman i Bill Evans." Kto tak chwalił Deadów? (5 pkt.)

 

Ad. 1. „Infrared Roses” i „Grayfolded” – oba te albumy są de facto wynikiem ciężkiej pracy w studio, a materiał z koncertów był tylko swego rodzaju tworzywem – pierwszy to kilkanaście tzw. pejsów, zmiksowanych w jedną sensowną całość, a drugi to „autorska” wersja utworu „Dark Star”, przygotowana przez inżyniera dźwięku Johna Oswalda, która powstała z wykorzystaniem setek wersji koncertowych tego utworu zarejestrowanych przez dwadzieścia pięć lat.

Ad. 2.  Miles Davis.

 

13/ Tori Amos „To Venus And Back”

1. Uzupełnij łańcuszek nazwiskiem:     

     Tori Amos -> (...) -> Bruce Lee [5 pkt.]

2. Twórcy jednej z kompozycji, jakie Tori kiedyś nagrała i opublikowała we własnej wersji, zapytani o tą przeróbkę odpowiedzieli: nie wiemy po co pytała się w ogóle o zgodę, i tak ni cholery nie poznalibyśmy, że to nasz kawałek. Co to za panowie? [3 pkt.]

Ad. 1 Robert Clouse – reżyser  wielu pozycji tzw. kina kopanego, w tym sławnego "Wejścia Smoka" z Bruce'em Lee. Nakręcił też przebój giełd wideo w Polsce początku lat 90. - "China O'Brien" z Cynthią Rothrock. Jedną z piosenek w tym filmie wykonywała efemeryczna grupa Tess Makes Good z Ellen Amos jako wokalistką – jedyny  ślad istnienia tego zespołu i bodaj jedyny raz, gdy Tori wystąpiła pod jednym z prawdziwych imion.

  Ad. 2 Kerry King i Jeff Hannemann ze Slayera.

14/ FSOL – „ISDN”

1. Jaki polityk najbardziej zasłużył się dla rozwoju Internetu w Polsce? (5 pkt.)

2. Który aktor był swego czasu bardzo popularny wśród graczy? (5 pkt.)

Ad. 1. Waldemar Pawlak – min. forsował  sposób opłaty za Internet, za sam dostęp, a nie za ilość pobranych danych.

Ad. 2. Kazimierz Kaczor – fan gier komputerowych, który przez kilka lat prowadził w telewizji interaktywny program „Joystick”.

 

 

 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.