ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
- 05.04 - Katowice
- 06.04 - Łódź
- 06.04 - Gdynia
- 11.04 - KRAKÓW
- 12.04 - ŁÓDŹ
- 26.04 - GDAŃSK
- 12.04 - Kraków
- 13.04 - Ostrowiec Świętokrzyski
- 19.04 - Gdańsk
- 20.04 - Chorzów
- 26.04 - Ostrów Wielkopolski
- 27.04 - Wrocław
- 28.04 - Poznań
- 04.05 - Lublin
- 12.04 - Olsztyn
- 13.04 - Bydgoszcz
- 12.04 - Kraków
- 20.04 - Bielsko Biała
- 21.04 - Radom
- 22.04 - Kielce
- 13.04 - Warszawa
- 14.04 - Białystok
- 25.04 - Poznań
- 26.04 - Szczecin
- 27.04 - Koszalin
- 28.04 - Gdynia
- 10.05 - Piekary Śląskie
- 14.04 - Warszawa
- 16.04 - Gdańsk
- 17.04 - Kraków
- 14.04 - Radzionków
- 20.04 - Gomunice
- 25.04 - Bielsko-Biała
- 18.04 - Rzeszów
- 20.04 - Lipno
- 24.04 - Warszawa
- 25.04 - Kraków
- 07.05 - Chorzów
- 08.05 - Siemianowice Śląskie
- 09.05 - Siemianowice Śląskie
 

wywiady

10.03.2011

„Chcieliśmy, aby nazwa naszego zespołu była nietypowa” – wywiad z Marcinem Dziobą i Krzysztofem Borkiem – muzykami FIGURESMILE

„Chcieliśmy, aby nazwa naszego zespołu była nietypowa” – wywiad z Marcinem Dziobą i Krzysztofem Borkiem – muzykami FIGURESMILE Na początku tego roku, po wielu latach funkcjonowania pod nazwą Three Wishes, zmienili ją na Figuresmile. Już pod tą nazwą zagrali kilka koncertów i co najważniejsze, nagrali zupełnie nowy krążek. Tuż po ich pszczyńskim koncercie, na piętrze tamtejszej Stodoły, miałem okazję porozmawiać, o tych wszystkich kwestiach, z perkusistą i wokalistą kapeli.

ArtRock.PL: Zacznę od rzeczy najistotniejszej. Na początku roku zaskoczyliście zmianą nazwy swojej kapeli. Po występowaniu przez kilka lat pod szyldem Three Wishes i nagraniu pod tą nazwą jednego krążka, zmieniliście ją na Figuresmile. Jakie były kulisy tego kroku?

Marcin Dzioba: Po pierwsze: chcemy uderzyć na rynek zachodni. Po drugie: kilka zespołów o tej nazwie niestety już istnieje, na przykład kapele grające heavy metal…

Krzysztof Borek: Nie chodzi tu akurat o styl muzyczny. Faktem jest, iż doliczyliśmy się trzech zespołów o nazwie Three Wishes.

Marcin Dzioba: A my chcieliśmy, aby nazwa naszego zespołu była nietypowa. W języku angielskim nie ma słowa Figuresmile i można powiedzieć, że to swoisty neologizm.

Krzysztof Borek: Początkowo myśleliśmy o nazwaniu się Figurehead, ale taki zespół też już funkcjonuje. Zatem zdecydowaliśmy się na Figuresmile, który interpretujemy jako sztuczny, wymuszony uśmiech.

ArtRock.PL: Ale czy pod tą nazwą coś się kryje? Czy to dla was tylko zabawa słowna?

Krzysztof Borek: Nie, nic się pod nią nie kryje. Nazwa, jak nazwa. Jakoś się po prostu trzeba nazywać. A wydaje mi się, że Figuresmile, po prostu fajnie brzmi.

Marcin Dzioba: Przy Three Wishes była większa ideologia.

Krzysztof Borek: Tak. Byliśmy młodzi i zasłuchani w Amused To Death Rogera Watersa i słuchając sobie utworu Three Wishes postanowiliśmy się tak nazwać.

ArtRockPL: No to pierwszą zmianę mamy za sobą. Drugą, niezwykle istotną, jest zmiana w składzie zespołu. Macie nowego gitarzystę, Wojtka Kościelnego, który na tym stanowisku zastąpił jednego z założycieli waszej grupy – Zbyszka Marczaka. Powiedzcie coś więcej o tej roszadzie.

Marcin Dzioba: No cóż. Zbyszek postanowił poświęcić się pracy zawodowej. Początkowo zatem mieliśmy nawet pomysł, aby zostać zespołem akustycznym, bez gitary elektrycznej. Ale to szybko umarło. Daliśmy w związku z tym ogłoszenie w sieci i dotarliśmy do Wojtka, który mając już pewne doświadczenie, szukał zespołu. No i z pewnością jest zupełnie innym gitarzystą.

Krzysztof Borek: Tak. Ludzie na koncertach zauważają, iż Zbyszek był gitarzystą bardziej klimatycznym, a Wojtek jest bardziej techniczny i rockowy. Jest z nas najstarszy i, przyznam szczerze, że z nas wszystkich… chyba najbardziej mu się chce (śmiech).

ArtRock.PL: No właśnie. To od razu dopytam. Jaki jest wkład Wojtka w waszą nową muzykę?

Marcin Dzioba:  Wojtek wniósł sporo zmian, sporo nowych elementów, które odróżniają nowy materiał od poprzedniego. Jest gitarzystą z ostrym zacięciem rockowym, co słychać m.in. w jedynym utworze instrumentalnym znajdującym się na płycie. Zresztą ten kto był na którymkolwiek z ostatnich koncertów miał okazję przekonać się ile wnosi „nowy” Wojtek J - Mam tu na myśli szaleńczą partie solówki w jednym w utworów.

ArtRock.PL: Za wami seria koncertów, promujących nową muzykę. Wiem, że to pytanie nie do was, ale jak wy postrzegacie te wasze obecne dźwięki i zmiany jakie w nich zaszły?

Marcin Dzioba: Dla mnie to jest krok milowy.

Krzysztof Borek: Może nie milowy, ale zmiany są. Przede wszystkim, jest tutaj ogromna rola Rafała (Gładysza – przyp. MD), który zrobił nam rzeczy elektroniczne, z czego jesteśmy bardzo zadowoleni. Na pewno nadało to muzyce nowego wymiaru. Jak zauważyłeś, we wszystkich utworach, gram na gitarze akustycznej i to też jest jakaś nowość, gdyż na Towards The Light tylko w jednym utworze pokazywała się taka gitara. Poza tym nagrywaliśmy album u znakomitego producenta – Tomka Zalewskiego, który jak pewnie wszyscy wiedzą, odpowiedzialny jest za dźwięk łódzkiej Comy. I to słychać. Sam proces powstawania albumu był niemalże katorżniczy i wiele nas nauczył. Album nagrywaliśmy ponad dwa miesiące – a przypomnę, że Towards The Light powstał w … dwa tygodnie.

ArtRock.PL: Słuchając dziś materiału z In Between jedno mogę powiedzieć - nie słyszę już Toola, zespołu, do którego byliście porównywani po debiucie Three Wishes. Poza tym, muzyka jest bardziej różnorodna i gdzieś na swój sposób progresywna. Nie zatraciła też swojej melodyjności. Z drugiej strony, dalej jest ciemna i klimatyczna.

Marcin Dzioba: My zdecydowanie uciekamy od określenia - muzyka progresywna.

Krzysztof Borek: Tak. Chociaż to nieważne. To tylko pewna łatka. Wracając jeszcze do tworzenia albumu. Fajne było to, że utwory tak naprawdę, swojego ostatecznego kształtu nabierały dopiero w studiu. I w tym miejscu jeszcze raz będę musiał powiedzieć o Tomku Zalewskim, którego wkład nie polegał tylko na tym, iż naciskał Rec. Był dla nas dużym wsparciem. Mogę powiedzieć wręcz o procesie twórczym, podczas którego Tomek siedział z gitarą, wymyślał nam partie i linie melodyczne. Ciekawe jest to, że gdy usłyszeliśmy go po raz pierwszy, byliśmy wręcz niezadowoleni. Daliśmy mu jednak wolną rękę. Wyszło, moim zdaniem, fajnie. Progres jest.

ArtRock.PL: Pamiętam, gdy podczas naszego pierwszego wywiadu, wspominaliście, iż chcecie zmienić producenta. Uderzyć do kogoś z górnej półki. Tak się stało. W jaki sposób dotarliście do Zalewskiego?

Krzysztof Borek: Poprzez Comę. Słyszeliśmy Hipertrofię, która pod tym względem robi wrażenie. Faktycznie Wojtek, którego tutaj z nami nie ma, podejmował decyzję i on powinien na to pytanie odpowiedzieć.

Marcin Dzioba: Mieliśmy alternatywę: albo Perła (Przemysław "Perła" Wejmann – przyp. MD) albo Tomek Zalewski. Niestety duża odległość dyskwalifikowała Opalenicę. Tak zostało studio w Olkuszu. Tomek ma otwartą głowę i traktował to jako wyzwanie, gdyż wcześniej nie robił takiej muzyki. Bliższe mu było ostre gitarowe granie, np. Black River, Frontside…

Krzysztof Borek: No właśnie, nagrywaliśmy równolegle z Frontside. My mieliśmy sesje poranne, oni popołudniowe.

ArtRock.PL: Ale w tych nowych kawałkach też jest trochę ciężkiego grania!

Krzysztof Borek: Tak. Lubimy je i nie pozbędziemy się tego w naszej muzyce.

ArtRock.PL: Macie za sobą już kilka koncertów z nowym materiałem, między innymi w bydgoskim Radiu PiK, ponoć bardzo udany koncert w konińskim Oskardzie. Jak skomentowalibyście te wasze pierwsze występy po ponownych „narodzinach”?

Marcin Dzioba: Obawialiśmy się przede wszystkim takiego scenicznego zgrania między nami trzema, a Wojtkiem. Ale poszło jak po maśle, a te występy dodały mu wręcz skrzydeł.

Krzysztof Borek: Wojtek zadomowił się w zespole na tyle, że jest w tej chwili… najmniej z nas zestresowany (śmiech)! A koncert w Koninie faktycznie był fantastyczny.

Marcin Dzioba: Zagraliśmy tych koncertów dokładnie kilka, jednak cały czas się borykamy – zresztą nie tylko my - z frekwencją i warunkami do gry. Dlatego chcemy się skupić na – mówiąc nieco brutalnie – wciskaniu w większe imprezy, które dałyby nam większą satysfakcję.

ArtRock.PL: To jeszcze na koniec. Jak wygląda wasza najbliższa przyszłość?

Marcin Dzioba: Aktualnie materiał znajduje się w najlepszej chyba wytwórni, jeśli chodzi o ten styl, czyli w Mystic Productions. Czekamy na sygnał zwrotny od Michała Wardzały. Jednocześnie mamy kontakt z lubelską wytwórnią Electrum Production. Natomiast plany wydawnicze są – niestety - dopiero na jesień. Jednym słowem, szukamy wydawcy i bierzemy pod uwagę czarny scenariusz. Nasza muzyka nie jest komercyjna i istnieje możliwość, że wydamy to znów własnym sumptem. Wtedy to potrwa w czasie. Materiał jest gotowy, zrobiony na tip – top, Miksy też są wykonane… Nawet ludzie podczas koncertów pytają się już o tę muzykę. Niestety, brak środków finansowych nas blokuje.

ArtRock.PL: Czyli płyta najprawdopodobniej w drugiej połowie roku, a co do tego czasu?

Krzysztof Borek: No cóż, jesteśmy nieco in between (śmiech) (to tytuł nadchodzącej płyty Figuresmile – przyp. MD)

Marcin Dzioba: Myślę, że tworząc nasz kolejny materiał, zrobimy coś przełomowego – chcielibyśmy nagrać album po polsku. Pamiętajmy, że na In Between znajdą się też kompozycje, które mają cztery lata. Zatem startujemy do nowego materiału, gdyż ten jest już, w sensie produkcyjnym, zamknięty. Wydawnictwo to już inna kwestia.

Krzysztof Borek: Po opublikowaniu In Between, myślimy także o wydaniu reedycji Towards The Light, bo jakby nie było, nakład krążka się skończył a fani o ten album pytają. Zatem warto byłoby to odnowić.

 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.