Besides i Glaston: post rockowy wieczór w krakowskim Zaścianku
- Bullet for My Valentine i Trivium na jedynym koncercie w Polsce
- Okładka i tytuł nowego albumu Leprous
- Nowa płyta Airbag w czerwcu!
- Hanging Garden udostępnia koncert "Citylight Sessions"
- Finał trasy Punky Reggae Live w Krakowie
- Rumours of Fleetwood Mac wystąpią Krakowie
- Archive z nowym singlem i zapowiedzią reedycji albumów
- Laibach powraca z reedycją "Opus Dei"
- The Cult na Letniej Scenie Progresji!
- Nowe wydawnictwo Here On Earth już w tę środę
Skrzyżowanie Kultur, Strażnicy Tradycji, Warszawa, 26.09.2013
Jak już wiecie, tegoroczną edycję Warszawskiego Festiwalu Skrzyżowanie Kultur rozpoczął niezwykle udany dzień pod hasłem "Sounds Like Poland". Na oficjalny początek musieliśmy poczekać jednak do czwartku, kiedy na scenę wkroczyli organizatorzy i wraz z licznie zgromadzoną publicznością wypowiedzieli magiczne słowa: "Festiwal możemy uznać za otwarty!"
Pierwszy, biletowany koncert tegorocznej edycji rozpoczęli czterej wokaliści z Sardynii - Tenores di Bitti "Mialinu Pira", którzy przez prawie półtorej godziny czarowali widzów pięknym, polifonicznym śpiewem. Cantu a tenore, bo tak nazywa się ten gatunek, był swego rodzaju mieszanką smutnych pieśni żeglarskich z kościelnymi chorałami, co pokazuje w jaki sposób wpływały przez lata na siebie kultura morza i kultura chrześcijańska. Występ dodatkowo ubarwił fakt, że wokaliści wystąpili w tradycyjnych, ludowych strojach.
Po krótkiej, technicznej przerwie, przy mocnym brzmieniu bębnów na scenę wkroczył bard z Reunionu - Danyel Waro. Niezwykle barwy muzyk jest bardzo popularny w swoim kraju. Mimo, że jest synem kolonizatorów, silnie sprzeciwia się kulturowym wpływom Europy (za co siedział nawet w więzieniu) i dzielnie walczy o zachowanie tradycyjnej muzyki mayola. Bardzo energetyczny występ, pełen dynamicznego rytmu, porwał do tańca wielu widzów, a jedynym mankamentem był brak możliwości zrozumienia, o czym są zaangażowane protest songi (wykonywane po kreolsku).
Jak zawsze dopisała publiczność, która szczelnie wypełniła festiwalowy namiot. Było też perfekcyjnie pod względem organizacyjnym i technicznym. Lekko zawiodła być może muzyka, ale zapowiadało się na to, że pierwszy dzień może być najsłabszym punktem tegorocznej edycji. Mimo dużego szacunku, którym darzę muzyków walczących o zachowanie kultury swojego regionu, muszę przyznać, że obydwa koncerty były zbyt długie. Po pewnym czasie łatwo było poczuć się znużonym, ponieważ kolejne utwory były do siebie bardzo zbliżone, gdyż (co oczywiste) obracały się w jednym, ściśle sprecyzowanym gatunku.
O wiele ciekawiej zapowiadają się kolejne dni, kiedy na scenie pojawią się muzycy chętniej "krzyżujący kultury". Tak będzie dzisiaj, gdy po występie Mistrzów Warsztatów (co roku jeden z mocniejszych punktów festiwalu) zagra zespół Lindigo. Też z Reunionu i też obracający się w mayoli, ale łączący ją z wpływami afrykańskimi.
Zdjęcia:
kolejne koncerty
