ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
Recenzje albumów w serwisie ArtRock.pl
Recenzja albumu Big Big Train  ─ Far Skies Deep Time w serwisie ArtRock.pl

Big Big Train — Far Skies Deep Time

 
wydawnictwo: English Electric Recordings 2010
 
1.Master Of Time [7:44
2. Fat Billy Shouts Mine [6:39]
3. British Racing Green [3:59]
4. Brambling [5:00]
5. The Wide Open Sea [17:44]
The Sea Is My Blood
From Cradle To Calvery
The Pleasures And Dreams Of Men
Harbour Lights
Far Beyond Cardinal Points
I'm so Very Far From Here
Let Us Speak Of Love
Calvary (The Sea Is My Blood - Reprise)
 
Całkowity czas: 41:05
skład:
Greg Spawton - guitars, keyboards, bass / Andy Poole - bass guitar & pedals, keyboards / David Longdon - lead & backing vocals, flute, accordion, mandolin, banjo, vibraphone, keyboards, percussion, theremin / Dave Gregory - guitars, e-bow / Nick D'Virgilo - drums, percussion, backing vocals / Guest musicians: Jonathan Barry - guitar solo (2) / Danny Manners - double bass (3) / Tony Müller - piano (3) / Martin Orford - keyboard solo (2)
 
Album w ocenie czytelników:
Oceń album:

Pokaż szczegóły oceny
Beznadziejny album, nie da się go nawet wysłuchać.
,0
Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
,0
Album słaby, nie broni się jako całość.
,0
Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
,0
Album jakich wiele, poprawny.
,1
Niezła płyta, można posłuchać.
,1
Dobry, zasługujący na uwagę album.
,0
Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
,2
Absolutnie wspaniały i porywający album.
,3
Arcydzieło.
,4

Łącznie 11, ocena: Absolutnie wspaniały i porywający album.
 
 
Ocena: 8 Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
30.05.2011
(Recenzent)

Big Big Train — Far Skies Deep Time

Jeszcze jedna mała zaległość z ubiegłego roku, o której miłośnicy progresywnego grania nie powinni zapomnieć. Dosłownie mała, gdyż to epka, trwająca 41 minut (co akurat, jak na tego typu płytkę, wcale nie jest mało) i zawierająca pięć kompozycji. Brytyjczycy z Big Big Train nie należą może do ekstraklasy współczesnego progrocka, działając sobie spokojnie, bez większego rozgłosu i wydając kolejne płyty, jednak poziomem artystycznym swoich wydawnictw mogą doprawdy zauroczyć. W zasadzie nie grają niczego wielkiego – ewidentne nawiązania do Genesis z drugiej połowy lat siedemdziesiątych, są aż nadto widoczne. Jednak – w przeciwieństwie do Włochów z The Watch – nie są tylko ich naśladowcami. Trzymając się klimatu tamtych czasów wnoszą od siebie sporo świeżości, przestrzeni, ciekawej melodyki i instrumentalnego bogactwa (akordeon, mandolina, banjo, theremin, flet wibrafon, e-bow). To wszystko, oraz ciepły głos Davida Longdona, przypominający delikatnie barwę wokalu Petera Gabriela, sprawia, że są rozpoznawalni i na swój sposób oryginalni.

Far Skies Deep Time jest naturalną muzyczną kontynuacją wydanego rok wcześniej bardzo udanego albumu The Underfall Yard. Rozpoczyna go kompozycja Master Of Time – cover utworu Anthony’ego Phillipsa, który znalazł się na debiutanckim krążku tego artysty The Geese and the Ghost (a w zasadzie jego edycji z 1990 roku, jako kompozycja bonusowa). Trzeba przyznać, że wersja panów z Big Big Train, choć utrzymana w duchu oryginału, nadała temu ascetycznemu utworowi większej wyrazistości i przede wszystkim energetyczności. Kolejny Fat Billy Shouts Mine zwrócić musi uwagę choćby klawiszowymi popisami, gościnnie tu występującego, Martina Orforda, zaś trzeci w zestawie, najkrótszy British Racing Green urzeka lekko jazzowym posmakiem, mogącym chwilami kojarzyć się z Quidamowym The Fifth Season. Następujący po nim Brambling, pewnie dla kontrastu, jest muzycznie najbardziej pogodnym utworem na krążku, choć w swojej literackiej wymowie wcale niewesoły, dotykający pierwszego, niezwykle bolesnego, miłosnego zawodu. Całość wieńczy prawie 18 – minutowy epik, poświęcony belgijskiemu bardowi - Jacques’owi Brelowi, z  zagranym przez Longdona na akordeonie fragmentem, ślicznymi partiami fletu oraz intrygującym wykorzystaniem „elektronicznego smyczka” przez Dave’a Gregory’ego. Doprawdy, to pełna klasy muzyka, zagrana przy okazji przez znających się na rzeczy artystów.
 

 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.